18 november 2010

18/11

Het openbaar vervoer heeft me nog nooit zo diep teleurgesteld. Okay, het ligt deels ook aan het feit dat ik niet goed kan plannen en geen risico durfde te nemen, maar nog steeds!

What happened.

Ik was in de ochtend een beetje laat omdat ik me op het laatste moment nog herinnerde dat ik gym had vandaag. Dus ik had zo snel mogelijk alles wat ik nodig had gepakt, zocht een tas en liep chill naar beneden. Onderweg zag ik dat het 08.20 was, terwijl de metro meestal rond 8.25 vertrekt. En het was op 5 à 6 minuten loopafstand. Dus ik begin met rennen, maar ik na vijf meter hoor ik een geluid, het typische “metro raast voorbij”- geluid. Maar dat was niet mogelijk, want het was pas 08.21. Uiteindelijk kwam ik aan op het station en zag ik dat er op het bordje stond: “8.30”. Dat is zo onlogisch, waarom komt er geen metro ertussen? Als de ene te vroeg is, moet die daarna toch ook te vroeg komen? Met de metro is het vijf minuten (meestal met uitloop van één minuut) en de bus vertrekt om 8.36. What to do, what to do? Ik besloot de metro te nemen, uit te stappen op Diemen Zuid om daar de trein te nemen naar school. Na één minuut kom ik aan en loop ik heel rustig naar het treinstation. Aangezien ik vreemde ervaringen heb gehad met treinconducteurs, koop ik sinds kort altijd een kaartje. Maar er was één probleem. Ik had mijn portemonnee niet bij me o.O Ik had zelfs mijn pinpas niet bij me, die ik normaal altijd in mijn OV zakje heb zitten. Ik had drie keuzes:

  1. Ik reis zwart met de trein naar school
  2. Ik pak de metro en neem de volgende bus, dan ben ik een half uur te laat
  3. Ik ga naar huis om mijn portemonnee te halen, want te laat kom ik sowieso al.

Ik koos voor het derde, want als ik één had gedaan en gepakt was, had ik geen ID bij me. En als ik 2 deed, had ik geen geld om kibbeling te kopen <3 Dus ik besloot om naar huis te gaan en aangezien lopen nogal ver was, moest ik weer wachten op de metro naar huis. Ondertussen kwam de metro richting Gaasperplas, die ik had kunnen nemen naar school, maar ik besloot het toch niet te doen. Ik neem de metro naar huis, stap uit en loop heel rustig. Op een gegeven moment hoor ik een geluid en zie ik de metro die ik normaal altijd neem als ik eerste twee uur vrij heb. En ik had alleen maar eerste uur vrij =.= Maar dat weerhield me niet en ik ging gewoon verder. Thuis vind ik mijn portemonnee in de pennenbak (niet logische plek, vandaar dat ik hem niet had. O wacht, nu ik erover nadenk, ik wilde een plastic bescherming op mijn telefoonscherm zetten en gebruikte mijn pinpas om het glad te strijken.) Onderweg naar het metro station zie ik WEER een metro voorbij rijden! Dat is dus al de derde die ik op een dag heb gemist $#^#$%$ Ik nam dus de metro daarna en zat weer in een dilemma. Hij kwam precies om 9.00 uur en ik had weer hetzelfde als daarvoor. Mijn veronderstelling: Ik ben al te laat en het is al een kutdag, wedden dat ik ga rennen voor de bus en hem dan toch mis? Dus ik besluit uit te stappen op Diemen Zuid station om vervolgens een treinkaartje te gaan kopen. What happens next? Een jongen wist blijkbaar niet hoe de automaat werkte en stond er twee hele minuten mee te klooien, zodat ik de trein ook nog miste! Maar de klapper komt nog hoor. Ik koop een kaartje en ga boven staan wachten op de trein. Die hoorde om 09.14 te komen.
(Ik typte “hoorde”, voel je de bui al hangen?)
Volgens mijn trein ervaringen hoort de trein zo’n minuut voor tijd aan te komen, zodat alle mensen die eruit moeten, eruit gaan en omgekeerd. Maar om 14 was hij er nog niet. Om 16 ook niet. Om 20 ook niet. En op het bord stond helemaal niet, dat er vertraging was, dus ik snapte er geen zak van. Gelukkig heb ik een telefoon met internet, dus ging ik naar de NS site. Wat staat er?

09.14 + 21
09.29 + 3

Eenentwintig minuten vertraging had hij! Dan kon ik dus de bus 6x heen en terug nemen %^#$%#$%#$ En het allervreemdst is, de trein die om 14 over moest komen, komt gewoon later dan de trein die daarna zou moeten komen. Als het nou hartje zomer was geweest, was het niet zo heel erg geweest, maar ik voelde de kou gewoon door mijn jas mijn huid aanvallen.

Scheiße. Alsof het nog niet genoeg was, kwam ik aan op school en bleek ik na mijn tussenuur nog een uur vrij te hebben. Kortom, ik had gewoon thuis kunnen blijven omdat ik de tweede les toch niet meer zou halen en dan nog thuis kunnen ontbijten.

Wat een shitdag :)

Ik heb gelukkig wel mijn vis gehaald (en kwam daardoor te laat bij natuurkunde, omdat we NG’s tas aan het mishandelen waren) en ben niet als afwezig of te laat opgeschreven, dat scheelt =D

16 november 2010

Happy birthday! <3

Precies 1 jaar geleden begon ik mijn blog, so it’s party time!
Het lijkt zo lang geleden, wauw.

Ik wil iedereen bedanken die hieraan heeft meegeholpen, mijn trouwe lezers vanaf het begin af aan, mijn trouwe lezers die reactie plaatsen, de mensen die in mijn verhalen voorkomen, de mensen die blogger hebben ontwikkeld en mijn creatieve brein <3 Thanks! x

Laat ik eerst maar beginnen met mijn blog in cijfers:

  • Sinds 16-11-09 ben ik 1.595 keer bezocht door bezoekers die in totaal 3.047 pagina’s hebben bekeken. De meeste bezoekers kwamen uit Nederland, dat waren er 1.347. Uit de Verenigde Staten 87, België 74, Verenigd Koninkrijk 43, 4 uit Rusland en Duitsland, 2 uit Slowakije, Turkije en Canada (dat van Canada was ik zelf :P). Voor de rest nog 1 uit Finland, Brazilië, Spanje, Hongarije, Israel en Maleisie.
    74 uit België kan ik nog wel begrijpen, waarschijnlijk uit het Vlaamse deel van België. Maar de Verenigde Staten? Rusland? Israël? Dat is mij een raadsel, haha.

JLML goes worldwide!

  • Het overgrote deel van de bezoekers bezochten mijn blog met Internet Explorer 8.0 met 28.04%. Op de tweede plek staat Mozilla Firefox 1.9 met 26.61% en op de derde plek Internet Explorer 7.0 met 23.57%.
  • Ik ben volgens mij vier keer van achtergrond veranderd:P
  • Als mensen op zoek gingen naar mijn blog, deden ze dat vooral via Google, al 160x. Het meest gezochte woord wat leidde tot mijn blog was “engelse chatbox”. Ook word ik vrij vaak bezocht via Hyves en Facebook.
  • Het hoogste aantal bezoekers die ik op een dag heb gehad, was op 10 mei 2010. Dat waren 27 bezoekers die samen 50 pagina’s bezochten.
  • Gemiddeld per maand word ik 139 keer bezocht, per week 32 en per dag 4 keer.
  • In totaal heb ik 84 reacties ontvangen over mijn berichten.
  • Ik heb 9 followers en dat is pas sinds kort.
  • Mijn meest bezochte pagina is de homepage, wat vrij logisch is aangezien als men op de link klinkt, ze op de homepage komen waar al mijn nieuwe posts staan. Niet geheel verrassend staat mijn post over chatboxen op nummer 4. Het allerleukste vind ik nummer 10: onvoldoende saldo. Als ik aan dat moment terug denk, ga ik nog steeds helemaal stuk.

Dat was mijn blog in cijfers :)
Wat is er allemaal in het afgelopen jaar gebeurd. Als ik op al mijn 120(!) geposte berichten terug kijk, zijn de meeste dingen vooral voortgekomen uit mijn bijbaan in Dirk van den Broek. (opvallend dat na mijn ontslag ik een stuk minder ging schrijven..) Waarschijnlijk omdat ik dan het meest contact heb met vreemde mensen. Op school en op feesten kom je niet zo gauw in contact met vreemden. Dat vind ik op zich wel jammer. Stel je voor, je zit in de metro en er komt iemand naast je zitten en vraagt je naar hoe je dag was. Je kletst gezellig met diegene tot je bij je halte bent aangekomen en hebt er zo een nieuwe vriend(in) bij. Maar nee, in plaats daarvan wordt je aangestaard door mensen die je verschijning vrij interessant vinden, maar omdat je vreemd voor ze bent kunnen ze je niet inschatten.
Van al mijn posts vind ik onvoldoende saldo echt één van de geweldigste. Ik weet nog precies hoe die gasten eruit zagen en die blik, classic xD
Dat vergeet ik echt niet meer. Ik weet overigens niet of ik een trend ben begonnen, maar ik ken opeens veel meer nieuwe bloggers! Tenzij zij al blogden zonder het te laten weten, c’est possible. Maar ik vind het feit dat ik een blogspot trend ben begonnen wel leuker klinken :)

Waarom ben ik eigenlijk een blog begonnen? Simpel, er gebeuren zoveel grappige en vreemde dingen in mijn leven, dat ik ze wilde delen met de wereld. Ook wil ik later terug kunnen lezen en lachen over hoe ik was toen ik 16 (en nu dus 17) was en op de middelbare school zat. Stel dat de universiteit nog zwaarder wordt (net zoals de middelbare school zwaarder is dan de basisschool.) en ik terug wil kijken op mijn minderjarige jaren :D Ja, minderjarige jaren, want ik ben nu minderjarig, diploma-loos en werkloos dus meteen inkomenloos. How sad :P Maar dat maakt niet uit, make the most of now!
Ook de verhalen over de reizen zijn geweldig, zo kan ik meteen teruglezen hoe de werkweken op school waren en mijn vakanties met vrienden en ouders. En natuurlijk de doodles, die blijven geniaal! Maak van dit moment gebruik om al mijn oude posts te (her)lezen :)

Op naar nog een jaar!

That’s all folks! x

07 november 2010

Open dag VU

There they are, potential doctors IL and me. Je had ons gisteren moeten zien op de VU, ze hadden ons bijna meteen een witte jas gegeven, zo goed waren =D Maar ik zal even bij het begin beginnen.

IL had een mailtje gekregen van de VU als bevestiging, ticket, barcode alles. Wat kreeg ik? Rien. Behalve een paar sms'jes, die IL weer niet kreeg. Heel vreemd dat allemaal, maar ik dacht: We gaan gewoon eerder en als ze raar gaan doen, laat ik ze de sms'jes zien enz. Maar het bleek geen enkel probleem te zijn, aangezien mijn naam wel op de lijst stond. Heel vreemd, maar ja we waren binnen. Omdat we te vroeg waren, besloten we even te gaan zitten, beetje haat spuien over een bepaald iemand (#$%#%$5) en aanhoren dat de dochter van een vrouw blijkbaar achten, negens en tienen haalt… Ik ben benieuwd hoe, van zichzelf, or under pressure? Stel je voor dat je ouders je non stop achter aan zitten met dat je je huiswerk moet maken en o wee als het een 7 is. Ik wed dat sommige mensen in mijn klas nu feest vieren omdat ze een 6 hebben voor Natuurkunde :P [Trouwens, als ik een voldoende heb voor wiskunde, wat ik betwijfel omdat ik mijn blaadje ongeveer net zo leeg heb ingeleverd als toen ik hem had gekregen, doe ik een vijfsecondendansje =D Verheug je er maar niet op.] Nou ja, dat zal wel. Maar tijdens die presentaties en al die voorbeelden die ze lieten zien van mensen worden toegelaten, dan breekt het zweet je wel uit:

Persoon 1

VWO eindexamen gehaald in 2008
Jeugdkampioen voetbal
Vrijwilliger, 5 uur per week in bejaardentehuis sinds 15 jarige leeftijd
Geholpen weeshuizen te bouwen in India
Geeft bijles aan kleine kinderen
Leider van leerlingenraad

En dan kom ik:

Nog geen VWO diploma
4 zwemdiploma’s, 1 jaar badminton
1 jaar debatclub
wordt chagrijnig als ze haar zusje moet helpen met haar huiswerk.

Hoe ideaal ben ik?:P Ik denk dat ik wat socialer moet worden in aankomende… half jaar. Great :D
Maar dat terzijde, de studie lijkt me wel heel leuk. Na een paar PowerPoints en een patiëntencollege mocht je zelf kiezen welke workshop je wilt doen. IL en ik besloten om te gaan hechten =D Ik houd niet van opscheppen, maar eh: We were so awesome! <3
En dan nu serieus: Gelukkig hebben we het niet op een echt persoon gedaan én gelukkig bestaat er verdoving :P Seriously, if it was a real person, he would never ever in his entire life enter my office to get stitches, hihi. Maar naar drie keer ging het wel okay, we hadden wel de gave. We zijn alleen nog niet zo goed met naald en draad. En ik kreeg de slappe lach. Zie je dit al voor je?:

Patiënt: Hey dokter, ik heb een wond.
Ik: Ja, dat zie ik.
Patiënt: Dus..
Ik: Zal ik hem hechten voor je? :)
Patiënt: Ja, dat lijkt me slim.
Pakt naald en draad, handschoenen, verdoving alles en begint:
Ik:
Hoe is het eigenlijk gekomen?
Patiënt: Ik had een weddenschap gewonnen.
Ik:
En daarom hebben ze je gemept met een bijl?
Patiënt: Neehee, kijk. Mijn buurjongen wil in het circus en liet zien hoe het met messen jongleert. Ik zei dat het slecht was en dat ik het zelfs me beter kon.
Ik: En dan kon je dus niet?
Patiënt: Ik was veel beter!
Ik: Hah, hoe komt die wond dan?
Patiënt: Ja, ik was klaar met jongleren en zette het op het aanrecht. Toen leunde ik heel stoer tegen een stoel, maar die stoel viel om tegen het aanrecht en die schok liet al het bestek wat aan de muur hing vallen, op mijn hand.
Ik: AHAHAHAHAAHAH. Fail.
En dan schiet ik uit, omdat ik zo hard moest lachen dat de tranen in mijn ogen schieten en ik wazig zie.

Dus, waarschuwing: Als je bij mij komt, laat me niet lachen. Al ben ik tegen die tijd vast hartstikke serieus :D

Maar goed, als je een voorproefje wil van hoe wij hechten, zie deze filmpjes:

Well, that’s all! x

23 oktober 2010

C’était horrible.

Waarom doe ik zo moeilijk? Waarom doe ik mijn PWS niet gewoon over AIDS, vind een geneesmiddel en word ik belachelijk rijk..
Nee, ik moet het zo nodig over leefstijl doen, zucht. Met als experiment mensen alcohol laten drinken om te kijken hoe ze erop reageren.
Maar, wat heb je nodig voor zo’n experiment? Exactly, alcohol. Ik was van plan één kratje te kopen, maar dat was blijkbaar niet genoeg o.O Dus nu gewoon iedereen een Six pack, klaar. Hopelijk krijgen ze het op, anders heb ik mijn geld voor niks uitgegeven. Het scheelt nog dat ik niet hoef te betalen voor de zaal, anders was ik kapitalen kwijt.
Ik dacht, laat ik eens grappig doen en terug gaan naar Dirk van den Broek. Ik had op www.ah.nl gekeken hoeveel het bier kostte en ging de prijs vergelijken met Dirk. En Dirk was goedkoper =D Er was alleen een probleempje, ik heb een minderjarig zusje. Dus ik dacht, laten we heel undercover doen. Zij zou bij de ingang wachten, terwijl ik naar binnen zou gaan. Als het bier duurder of er helemaal niet was, zou ik haar bellen en mocht ze mee naar binnen. Als het er wel was en goedkoper, bel ik ook en zeg ik dat ze nog even moest wachten. Als het er is, en ik heb het gekocht, moet ze wachten tot ik het sein geef, dan mag ze me komen helpen. Onderweg ernaartoe keken mensen naar ons alsof we achterlijk waren. Ik had gewoon een normale jas aan, met normale kleding. Met oorwarmers en handschoenen, misschien keken ze daarom? En elke keer als ik rende, rende ik als een pinguïn. Daar zou het vast aan gelegen hebben.
Het was er, dus ik spreek nog wat ex-collega’s aan en ga dan een wagentje halen. Terug in de winkel ging ik naar de drank afdeling en ik pak 10 Six packs bier o.O Hoe meer ik pakte, hoe meer ik me schaamde. Echt, ik voelde me zo’n dronkenlap. Of zo’n chick die 24/7 aan de bar hangt om dronken in een steeg te belanden, shame shame. En het vervelendste was dat iedereen die langs me liep, in mijn karretje keek, tien Six packs zag liggen en afkeurend keek =.= En dat terwijl ik er niet eens van ga drinken! Daarna moest ik nog even wat halen, snacks etc. Gelukkig had ik daar zo’n 10 maanden gewerkt, dus ik wist ongeveer waar alles stond, behalve de Tuc. Die kon ik niet vinden, dus had ik later mijn zusje naar binnen gestuurd. Ik heb echt rondjes zitten draaien met mijn belachelijk zware winkelwagen, met mensen die naar me staarden alsof ik al dat bier al had opgedronken voor ik het had gekocht en dus nog een lading nodig had. Behalve dat ik er niet van ga drinken, vind ik het ook niet lekker. Ik houd van zoet, zoet, suiker, suiker <3 Na tonnen met geld eraan te hebben uitgegeven, ging ik terug naar de plek waar mijn zusje stond. Ik geef haar het sein (smooth over mijn haar strijken) en zij keek me echt aan van: Was dat het sein, of zat je haar niet goed?
Heel smooth ja. Uiteindelijk kwam ze en gingen we inpakken. Er kwam nog een man langs en die vroeg of hij ons kon helpen. Sure, dan brengt hij het naar de tramhalte, vraagt 10 euro, wat ik niet heb en als wraak trapt hij het voor de tram. Dus ik zeg nee, is niet nodig.
Mijn zusje en ik pakken in, en zien al gauw dat het niet genoeg was (ons aantal tasjes). Ik kocht nog even snel zo’n plastic tasje en ging weer inpakken. Die 4(!!) tassen waren belachelijk zwaar, niet normaal. Ik hoorde mijn botten gewoon kreunen en zuchten. Ik loop twee meter en opeens *KRAK*. Nee, niet mijn arm, maar het tasje. &$%^#%^#$%#$%#$% Het grootste tasje, nog zo’n solide van stevig materiaal. Maar blijkbaar was het “houd-vast” koordje van mijn tas niet zo stevig =.= Dus ik sta daar te kijken en mijn zusje ook. Komt die man weer langs, hebben jullie echt geen hulp nodig? Ik: Eigenlijk wel, mijn tasje is kapot.
Hij: Oh, dat maakt niet uit, ik draag het wel even, naar uw auto toch?
Ik kijk hem echt aan met zo’n blik van: Welke auto =.= Ik ben minderjarig en werkloos.
Ik: Ik ben niet met de auto.
Hij: Oh, naar uw fiets dan maar?
Tuurlijk, 60 flesjes bier in mijn fietstassen :P
Ik: Ik ben met het openbaar vervoer.
Hij: Okay, dan draag ik het wel naar de tramhalte.
Ik: Dat heeft niet echt zin, want als ik uitstap kan ik het nog steeds niet naar huis dragen.
Hij: O ja, inderdaad
Ik: Zucht, dan moet ik maar een tasje kopen.
Hij: Ja, dat lijkt me wel het beste.

Dus ik ga een tasje kopen, wat weer lang deed aangezien ze in Dirk nog steeds dat %&%^$ pasjes systeem hebben. (Uitleg over pasje, zie regelcorrecties @ bijbaantje :) )
Maarja, uiteindelijk was het gelukt en liepen we naar de tram halte.
En dat ging zo ongelooflijk kut. Ik bleef maar zeggen: Dit nooit meer. Nooit meer, nooit meer. Wat een k$#$%#$ dag.
Het was aan het regenen, het waaide (woei?), het was koud, die tassen waren zwaar en nog een tasje was aan het scheuren =.=
We hadden het uiteindelijk gered, en na zo’n zes minuten kwam de tram. Eerst ging mijn zusje naar binnen en ik daarna. Ik sleep die tassen naar de eerste de beste vrije plek, met een chauffeur de me aankijkt met een blik van: Poor girl. Ondertussen hoor je al die flessen tegen elkaar klinken en iedereen keek naar mij én in de tas en glimlachten =.= Toen moest ik weer terug om in te checken, en dat vonden ze blijkbaar nog leuker. Maar helpen, ho maar. Leedvermaak mensen.
Daarna werd het nog erger. We stapten uit op Amstel station en daar hebben ze van die belachelijke lange trappen, die meevallen als je geen ballast bij je hebt. De lift was aan de andere kant van het perron bij de ingang en ik dacht: Never, dat ik een %^#%^ half rondje ga lopen voor een lift. Dan ben ik nog eerder boven via de trap.
Ik heb gestruggled, serieus. Eenmaal boven de trap, moest ik weer door de OV poortjes, wat ook niet zo soepel ging. Het ging zo:
1. Zakken vast houden in één hand
2. OV chipkaart pakken, scannen
3. Binnen twee seconden met OV in de oksel de tassen door de poorten slepen voordat je vast komt te zitten tussen de poortjes.
Dan ging okay, maar niet geweldig. Gelukkig stond ik meteen bij de lift, dus gingen we naar boven. Komen we boven aan, verdwijnt mijn glimlach als sneeuw voor de zon. SHIT!!!
Zusje: Wat?
Ik: WE STAAN OP HET VERKEERDE PERRON &$^%^$&$^&%^&
Ondertussen kon ik mijn OV niet vinden, want ik had geen flauw idee waar ik hem had gelaten. Ik dacht dat ik het met mijn handschoenen misschien nog in een van die bier tasjes had gegooid, maar nee. Dus ik ga met de lift naar beneden, zoek en zoek en kan hem niet vinden dus sprint met de trap weer omhoog met het slechte nieuws.
And guess where it was? In my bag. Waarschijnlijk heb ik het zonder er bij na te denken in mijn tas gestopt, heel onbewust. OV-chipkaart geeft alleen maar stress, damn.
Anyway, we moesten weer met de lift naar beneden om vervolgens de goede lift naar boven te nemen. Nu ik erover nadenk, we hadden ook met de roltrap kunnen gaan. Maar ja, eenmaal boven kwam de metro meteen, uiteindelijk namen we eentje die verder van mijn huis stopte, maar dan konden we de bus nemen om zo vlak voor de deur afgezet te worden. In de metro werden we weer aangestaard (sinds Parijs heb ik daar een nog sterkere sensor voor ontwikkeld, voor het geval dat). Je zag die mensen echt afkeurend kijken, pfft. (Waarschuwing: Mijn proefpersonen gaan nu dus álles drinken, anders ben ik voor niets door deze hel gegaan! Ik heb er een snee aan overgehouden die brandt!)
In de bus werden we natuurlijk ook aangestaard, heerlijk. Vooral omdat die bus zo vol was en je gezellig dat gekling van bierflessen hoorde.

Maarja, nu liggen die flessen in de kelder (ideetje van moeders, ander moet ik ze maandag weer naar beneden slepen.) te koelen. Maandag neem ik gewoon een boodschappenkarretje van mijn moeder en sleep ik ze naar de plek waar mijn experiment wordt uitgevoerd. Of desnoods breng ik één voor één, het is toch maar anderhalve minuut lopen.

We zien wel hoe mijn experiment verloopt! xx

12 oktober 2010

Parijs, day 2

Ah, onze eerste, laatste en enige volledige dag in Parijs. We gingen vrij laat slapen, maar verassend genoeg was ik niet zo moe als de dag daarvoor, dat lag toen waarschijnlijk aan de busreis. Reizen is best vermoeiend, vandaar. We hadden ontbijt om 7 uur ‘s ochtends t/m half 8, maar daar heb ik de energie niet voor. Dus werd ik 10 voor 7 wakker, ging uit mijn bed om 7 uur en was beneden om 10 over 7. Zo doe je dat dus =D Ik heb alleen mijn tandengepoetst en ben in mijn pyjama naar beneden gelopen. Wist ik veel dat ik de enige was die dat zou doen, geen idee dat die anderen echt energie ervoor hebben uitgetrokken om echt een decent broek en shirt aan te trekken. Na het ontbijt nog even snel douchen en klaarmaken and we were ready to go! We liepen eerst een stukje naar het metrostation, waar ik een dooie muis zag liggen, smakelijk op de ochtend na je ontbijt (die trouwens prima was!) om naar Sainte Chapelle te gaan. Eenmaal aangekomen moesten we een klein sCIMG3692tukje lopen tot we aangekomen waren. Daar spraken we af waar we moesten verzamelen om naar Place des Vosges te gaan, bij de Bastille. Bij de entree werden we weer gecheckt en sommigen moesten worden gefouilleerd en ik wilde dat ook, maar ja, ik ben zo’n pechvogel (geluksvogel?) die geen metaal bij zich had, omdat ik geen riemCIMG3701 had. En ik neem aan dat niet iedereen als een stripper zijn riem in één keer eraf wilde/kon rukken om niet gefouilleerd te worden :P Na dit gingen we dus de kapel binnen, die van Lodewijk de Veertiende, Louis Quatorze, de Zonnekoning was, waar hij zelf ging chillen. Als echte Hollanders begonnen we weer te klagen over het feit dat het zo klein was, terwijl ik het veel groter verwachtte. Het was ook vrij klein, de grote van een eenpersoons appartement? Nee, twee eenpersoons appartementen. Dus dat viel eigenlijk wel tegen, tot mijn mentor zei dat we ook naar boven konden, dus gingen we de wenteltrap op die me deed denken aan de Dom. In de derde klas gingen we naar  Keulen en daar moesten we de Dom helemaal klimmen, maar gelukkig was ik niet claustrofobisch. Ik vond het wel grappig om enge ringtones af te spelen, wat best hilarisch was omdat sommige mensen niet wisten waar dat enge gelach vandaan kwam xD I’m so evil, haha.
Anyway, dat deel was immens groot en met al dat glaswerk en de grootte daarvan was het best indrukwekkend.CIMG3697

Maar ja, het is een gebouw en na een kwartier al dat moois te hebben bekeken, is het natuurlijk tijd voor wat nieuws, dus gingen we weer naar beneden en toen vetrokken we. NG en KH moesten naar het toilet en er was een bordje met een pijltje die naar beneden wees waar op stond “Toilettes”. Dus: Ga op de luiken staan, spring op en neer, dan belandt je zelf op het toilet?
Nee, de toilet waren er naast met een duister trap naar beneden. Het grappig was, dat er naast het Toilettes bord een bord met HIY stond en ik dacht dat er HIV stond, dus dat je op dat toilet HIV kunt krijgen xD Ahaha, idioot :P The girls besloten toch maar niet te gaan, want het was niet zo super beneden. Ik vond het ook maar duister, bweeh. Dus gingen we lopen, langs de Notre Dame, foto’s maken, mensen spotten en richting Centre Pompidou (die naam blijft leuk). Het was vrij ver lopen, en onderweg kwamen we een man tegen, die naakt stond te chillen. Omdat het niet zo’n leukerd was als die gast van gisteren in de metro (<3<3<3) was ik blij dat hij achter een kastje stond bij de brug. Als we over de kade aan het lopen waren, hadden we vast zijn hele Adamskostuum gezien, en niet van harte. Uiteindelijk kwamen we op een plek terecht met winkels, dus MA en KH gingen daar even checken. Ondertussen had ik al een Ben & Jerry’s winkel gespot, dus daar gingen ik en NG naar toe. En toen gebeurde er iets onwerkelijks, iets wat je van je leven langs niet zult begrijpen en waarschijnlijk nog vele nachtmerries over zult krijgen:

De Ben & Jerry’s winkel was gesloten o.O

Hoe is dat nou mogelijk?! Mensen hebben 24/7 behoefte aan ijs, dan ga je toch niet sluiten?? Zelfs niet in de winter, want ik ken mensen die dan ijs eten, wat ik apart vind :P Maar ja, als het lekker is, dan snap ik het wel :) And it is good! Ik heb die hele winkel afgespeurd naar openingstijden, maar er stond geen moer. I was devastated. Ik wilde naast die twee toeristen die midden op de weg stonden kaart te lezen gaan staan en geschept worden (nee, tuurlijk niet, afkloppen afkloppen.) Wat ik echt wilde doen was die met een auto de ruit inrijden om zo aan het ijs te komen, maar ja. Ik heb geen rijbewijs, dat was het probleem. En geen auto, maar dat is een bijzaak, die regel ik zo wel, ehum.
Dus hebben we een tijdje zitten wachten op MA en KH en zijn uiteindelijk naar een soort franse bijenkorf geweest, waar ik een leuke baret tegenkwam maar ik had niet echt zin om twintig euro daarvoor te betalen, dus zette ik hem op, met een idioot masker en het zag er niet uit :P Ook heb ik ALLE mogelijke hoedjes gepast die daar waren, maar mijn hoofd was gewoon te groot. Frustrerend. Maakt niet uit, in Canada hadden ze wel hoedjes in mijn maat, awesome. Let’s continuez, waar was ik?
Oh ja, na die Bijenkorf liepen we verder, maar NG en ik waren niet echt in een shopbui, dus gingen MA en KH verder en gingen wij naar de Bastille. In de hoop dat we goed liepen volgde we gewoon elk bordje waarop “Bastille” stond en uiteindelijk kwamen we daaraan (NB: Wat nou 20 minutes walk? Als je een combinatie bent van Speedy Gonsalez en Roadrunner, dan wel ja.) We kwamen langs ontiegelijk veel stoplichten en op een gegeven moment op een kruispunt waren twee mensen ruzie aan het maken, midden op de auto weg en ontstond er een kijkersfile. Zoveel viel er trouwens niet te beleven, wat zijn ze toch nieuwsgierig. Uiteindelijk kwamen we er aan en zagen we een paar klasgenoten tegen, dus gingen we samen met hen richting de Place des Vosges. Onderweg werden er natuurlijk blikken uitgewisseld met leukeCIMG3712 fransen, woeeh. Maar we kwamen de leraren tegen, liepen toen weer helemaal terug naar de Bastille om daar op de anderen te wachten, om vervolgens jongens uit te lachen die van de reling probeerden te glijden, slechte ideeën krijgen over een jongen die we wilden aanvallen om zo zijn Starbucks beker af te pakken en weg te rennen, om daarna weer terug te lopen naar de plek waar we al waren gelopen. Vanwege mijn oplettendheid (ego) zag ik een bord met Place des Vosges die naar rechts wees, anders waren we rechtdoor gelopen en in Barcelona zijn uitgekomen. Dat deel vond ik wel superchill want we hebben heerlijk gerelaxt in dat park, great <3 Moeten we vaker doen :D Na de lunch gingen we naar het Louvre en daar heb ik een man “ernstig” verwond. De metro kwam eraan en het was zo belachelijk druk dat het me meteen deed denken aan Japan. Daar is als ik me het goed kan herinneren een man die mensen de metro in duwt, want iedereen moet passen! Dus ik ging erin en stond een beetje op een vrije plek, tot de overige 29 leerlingen plus leraren er nog bij moesten. Uiteindelijk kwam ik tegen een man te staan en ik drukte zo hard tegen hem aan dat hij het uitbrulde van de pijn, ik vond het zo zielig (a). Als ik kon blozen, zou ik dat zwaar hebben gedaan. Ik zei: Excusez-moi, waar hij weer om kon lachen en ben op een wat veiligere plek gaan staan, met KH aan mijn arm zodat ze zich niet aan de paal vast hoefde te houden. Nadeel: Het was snikheet in de metro en iemand die aan mijn arm hangt en net zo warm is, dat koelt niet echt af. En daar komt ook nog bij dat diezelfde man tegen mijn hand geleund stond, tegen een stang, dus dat deed ook vrij pijn. Karma?
In het Louvre is er niet echt veel gebeurd, behalve het feit dat we naar het toilet moesten en er een vrouw voor we was die een HELE grote boodschap was bezig achter te laten, met gekreun en al. Toen ze eruit was en ik erin ging, was ik bijna ter plekke flauw gevallen. Alleen het feit dat ik niet in een stink WC wilde vallen weerhield mij ervan. Zie je het al voor je, ambulance personeel gaat de dames toilet in om meisje (17) te redden uit de stank. Shame, shame. Ik heb dus ook niet op de bril gezeten en de rest ook geadviseerd dat niet te doen. Ook hebben we de aapjes opgezocht omdat dat blijkbaar een schandaal was omdat het seksueel getintCIMG3718 was. Ik zie niet wat er zo schandalig aan is. Ik had echt wat heel anders verwacht, maar ja. In dat tijdperk (welke ook alweer?) waren ze heel preuts. In dit tijdperk, als we iemand in bikini zien lopen, is dat alleen vreemd als het hartje winter is. En dan nog kijkt niet iedereen op, wie weet heeft diegene een fotoshoot ofzo, c’est possible. Na het Louvre gingen we boven chillen, gewoon liggen bij die piramides, lekker in het zonnetje. Er was alleen een jongen (het zijn altijd jongens xD ik heb eigenlijk niet op de meisjes gelet, but who cares :D) en die zat een beetje lonely foto’s van zichzelf te maken. Het enge was dat hij de hele tijd naar ons keek, ik heb blijkbaar iets met starende mensen. Durven ze me niet aan te spreken ofzo? Ik bijt niet :D Die gast in de metro (Edward/Robert) sprak me ook meteen aan :) Tenzij het lag aan de alcohol?
Anyway, het was vrij eng, vooral omdat MA insueerde dat hij zometeen uit zijn zakken mitrailleurs zou pakken om iedereen neer te knallen (xD). Maar het zou zomaar kunnen, hij zag er ook uit als zo’n type. Ik had geen zin om hem aan te spreken, stel dat hij Pools was ofzo en totaal geen engels kon o.O Na een tijdje besloten we te gaan omdat we om 6 uur hadden afgesproken, dus ik zeg: Okay, we lopen subtiel weg, en als hij ons volgt en in de metro zit, wilt hij ons vermoorden. Dusse, laten we niet in een steegje lopen xD
Ik heb teveel fantasie, die gast kwam helemaal niet achter ons aan. Tot NG en KH naar het toilet moesten en MA en ik stonden te wachten en iedereen voorlieten omdat ze dachten dat we in de rij stonden. Dus toen we aan de overkant stonden, liep hij opeens langs en keek ons aan. Ik keek eerst zo: o.O (reflex) en toen hij me aankeek lachte ik heel lief naar hem. En hij gaf een blik van herkenning en groet en ging wel met een meisje. Dus hij keek wél de hele tijd naar ons, anders herkende hij ons niet en had hij ons niet aangekeken! Ik ben dus niet paranoïde :).CIMG3729
Eenmaal aangekomen op de afgesproken plek, kwamen we de buschauffeur nog tegen en gingen we even kletsen. Daarna gingen we naar de supermarkt waar MA en ik cheese dippers hadden gehaald xD Het was lekker. Nadat we IL’s stukgemaakte tas hadden gemaakt, had ik MA bijna per ongeluk vermoord.
I’m such an idiot.
We wilden oversteken en ik roep heel vrolijk: Hij’s groen =D en wandel gezellig over de weg. Maar, in Frankrijk heb je “stoep-zebrapad-eilandje + stoplicht-zebrapad-stoplicht+stoep”. En blijkbaar was alleen die laatste stoplicht op groen, die eerste niet. Natuurlijk moesten er twee idiote Fransen op een scooter met 80 km/h voorbij rijden, bijna MA te hebben geschept. Crazies. Als ze haar hadden geraakt zou ik ze waarschijnlijk helemaal hebben uitgescholden in het Nederlands, waar ze geen zak van verstaan en dan zouden ze mij waarschijnlijCIMG3746k gek vinden :) But thank God, nothing happened =D Hopelijk was het niet zo erg net op tijd, volgens mij viel de afstand wel mee.
Wachtend op de andere was er nog een zwerver met aandacht te kort die we negeerden en vervolgens gingen we avondeten, in de Chinese buurt, maar wel in een Thais restaurant waar ze Katonees (chinees) spraken. Apart :P We waren dus met 34 man, en je zag die medewerkers door het raampje gluren en echt kijken van: O. My. Goodness.
Het eten was wel belachelijk lekker, wat je allemaal wel niet krijgt voor €9.30! En omdat ik cheap ben, heb ik gCIMG3745ewoon een glas water genomen, ik had toch al drinken bij me :) Ik snapte dat voorgerecht eerst niet omdat je zo’n gigantisch blaadje kreeg, maar dat werd pas uitgelegd toen ik de helft al op had, dus dat had niet zoveel zin meer:P Als toetje kregen we lychees ofzo en daarna gingen we naar het Wijnfeest.
Ja, dat is een feest die ik niet zo gauw zal vergeten. Aangezien ik toch al lang bezig ben, kan ik hier ook alle details vertellen :) Langste dag, langste verhaal, lekkere kost voor een saai tussenuur.
We gingen weer met de metro en toen we uitstapten moesten we echt belachelijk veel trappen op, maar ik wilde me niet tegenover KS toegeven dat ik moe was.
Ik: Ben je al moe?
KS: Nee, jij?
Ik: Nee man, dit lukt me makeklijk
KS: Ik zou zo naar beneden willen gaan om dan weer opnieuw naar boven te gaan.
Ik: Oh ja, dan ga ik mee =D
KS: En dan draag ik iemand op mijn rug naar boven.
Ik: O, als jij mij dat doet, dan doe ik daarna jou =D
Hoezo competitief?
Eenmaal aangekomen gingen we wat rondlopen, waar we wat macarons hadden gekocht, één een al suiker, hihi. Ik liep heel trots met dat bakje macarons over het plein en uiteindelijk kwamen we op het einde uit, waar een man tegen KH, MA en IL zei dat hij frans was, maar verdwaald en nog meer crap. Of ze wisten waar de Eiffeltoren was enz.
BULLCRAP!
Ik schreeuw dus: Rennen, het is een pooier! en had toen samen met NG tweemanslol.
Aan de voet van de Sacre Coeur gingen we onze macarons eten en wat kletsen, vlakbij de politieagenten, wat wel zo veilig voelde, al heb ik het gevoel dat zij eerder weg zouden zijn dan wij als er een ontploffing kwam :PCIMG3747 Na de macarons hadden KH en IL als ik me niet vergis een fles wijn gehaald, die we hadden opgedronken. Ik had echt 1/5 van het glaasje gedronken, want zo lekker vond ik het niet. FH’s witte wijn was lekker, waar iedereen wat van had gedronken. Het feit dat het zo gezellig was, trok blijkbaar gekken aan. Er kwam een fransman af op het groepje van FH enz. en die begon te kletsen en te boksen en heel vreemd te doen. Uiteindelijk gebruikten ze JB en BS’ geweldige boekje met “niet subtiele” zinnen voor hinderlijke mensen, maar die gast snapte het gewoon niet. Nou, hij begreep het wel, maar wilde gewoon niet weg. Tip: Volgende keer een zin met: Donder op, of anders ruk ik je slagaderen eruit en wurg ik je ermee, en voer je dan aan die K9 honden!
Dat is wel duidelijk denk ik.
Maar terwijl we aan het kletsen waren, heel gezellig met wijn enz. stootte IL me aan. Er staat daar een gast de hele tijd naar je staren, daar aan de overkant.
Ik kijk dus op, kijk hem recht aan en hij glimlacht een beetje eng naar me. Ik glimlach vlug terug en kijk meteen weg. En toen zag ik dat hij onze richting op kwam en ik zat te trippen, O God, O God, hij komt eraan, O God, O God, ga weg, ga weg.
Maar dat had niet veel effect, omdat hij 1. geen Nederlands kon en 2. ik het in mijn hoofd dacht. Ik dook een beetje in elkaar in de hoop dat hij me niet zou zien, wat natuurlijk helemaal nergens op sloeg. Dus ik vraag: Is hij weg?
Zeggen ze: Ahahaha, nee xD Hij zit achter je. Draai je om, draai je om
Ik: NEEEEE, ik ga me niet omdraaien *van de zenuwen in lachen uitgebarsten*
Ondertussen zocht ik wat in mijn tas om me mee te verdedigen, maar er kwam alleen maar een banana box uit (broodtrommel voor je banaan), wat ik krampachtig vasthield. Ik draaide me een heel klein beetje om en ik zag hoe belachelijk dichtbij hij zat, het was gewoon eng, dus draaide ik me snel om en zat helemaal in de stress. Voor hetzelfde geld had hij me direct besprongen, want ik zat op de trap dus ik was in een kwetsbare positie, zo snel kan ik niet in zo’n situatie opstaan om weg te sprinten, want dan zou ik iedereen hebben weggetrapt. Op een gegeven moment voelde ik dat hij steeds meer dichterbij kwam en opeens hoorde ik een stem in mijn oor fluisteren: Bonsoir mademoiselle.. en bleef mar tegen me praten en het leek alsof ik op dat moment alles meteen kon vertalen, maar het ging het ene oor in en het andere eruit wat het enige wat er door me heen ging was: O my goodness! O my goodness! Maar hij zei dus iets in de trant van “goedenavond jongedame, iets met mooi en of ik mee wilde gaan of komen ofzo” Ik was echt niet helder op dat moment en ook vrijwel in shock, als ik me had opgedraaid had hij me ene dikke lebber gegeven o.O Ik weet niet eens meer hoe hij eruit ziet, ik zie een mengelmoes van Orlando Bloom en Joe Jonas voor me, maar dat slaat helemaal nergens op want dan zou hij belachelijk knap zijn geweest en dat zou ik me heus wel hebben herinnerd <3 IL begon het eng te vinden en zei dat we weg moesten, dan zou hij vast wel stoppen, dus iedereen stond op, maar ik kon me echt niet bewegen, dus ik moest opgetrokken worden, pfft. I have to admit, hij had wel zo’n sexy franse lage stem, heel verleidelijk. Als ik mezelf niet was, zou ik vast en zeker mee zijn gegaan. Later stonden we in een groepje, maar hij kwam daar ook gewoon op af blijkbaar, ik zag hem niet, dus trok IL me weg en verdwenen we in de nacht. Ondetussen had KH nog wat Rosé over haar broek gegoten, elegant :P
Blijkbaar zat hij nog heel verbaasd om zich heen te kijken, maar ik zag hem echt niet meer. In plaats daarvan kwamen we Robert/Edward en co weer tegen =D Dus dachten we, kom we blijven daar, zij spreken frans en regelen het vast wel. Maar die gast kwam (gelukkig) niet opdagen. Er kwamen alleen mensen langs die dachten dat we Duits waren, maar nee. WE ZIJN HOLLANDS! Eén iemand zei: I love you, Allemagne!
Tss.
Op het einde gingen we naar beneden waar er muziek werd gemaakt. Ik riep nog: Polonaise! Maar er was niet zoveel ruimte. RM wilde steevast een polonaise doen, maar ik zei adt ik niet wilde, want het ging niet zo soepel. Dus greep hij NG, maar die wile ook niet. Hij wilde blijkbaar egen afwijzing dus bleef haar vasthouden. Resultaat: NG begin hysterisch te schreeuwen en te slaan, schiet los, vertrapt mijn voet, ik vlieg door de pijn naar achter en knal met mijn hoofd tegen SR’s neus. Kettingreactie =D
Ik was gewapend met mijn dangerous paraplu. Met één knop schiet hij uit en als je daarmee geraakt wordt, voel je wel wat. En als je daarna er ook een klap mee krijgt, kom je niet zo gauw terug. Als er iets is wat ik heb geleerd die dag, is het: Kijk mensen niet recht in de ogen aan als je op een wijnfeest rondwandelt. En volgens AS vallen fransen op een grote voorgevel, maar die creep van mij kon ze niet zien, dat was haast onmogelijk. En zo groot zijn ze overigens niet, lalala. Het was gewoon mijn geweldige charme, het feit dat ik wijn in mijn handen had en mijn amazing smile (ego:P)

Nou, dat was dag 2 =D x

ps. btw, midden in de nacht wist ik opeens precies wat hij had gezegd, maar toen ik weer wakker werd was ik het weer kwijt…

11 oktober 2010

Parijs, day 1

C’est Paris.
Traditioneel getrouw gingen v6 naar Parijs op examenreis, met geen idee wat ze te wachten stond. Zou het een heel drukke “week” worden, zou het heel gezellig worden of zou iedereen ruzie krijgen. Zou de Eiffeltoren opgeblazen worden, met ons erop of ernaast, of de Notre Dame? Zouden we lastig gevallen worden door (dronken) Fransen of door vervelende Eiffeltorenverkopers?
Je leest het allemaal hier, op meconnected.blogspot.com
Een vroege vogel zoals ik, die altijd zo vroeg mogelijk opstaat, was uiteraard heel blij dat de bus vertrok om 6 uur ‘s ochtends. Vol goede moed zette ze haar wekker om half 4 uur ‘s ochtends en viel tegen 9 uur ‘s avonds in slaap. Toen de wekker om 5 uur ‘s ochtends afging, stapte ik met een big smile met bed uit en dacht: Paris, here I come.
En dan nu serieus:
Ik slaap altijd zo lang mogelijk uit, dus toen mijn ouders zeiden dat we om half 6 zouden vertrekken, zette ik mijn wekker om 5 uur, een tijd waarvan ik het bestaan nauwelijks wist . Diezelfde dag had ik nog even snel wat spullen in mijn koffer gemikt omdat ik diezelfde dag had meegelopen op het VU, de dag daarvoor een Franse kennistoets had en daarna ging shoppen en de dag daarvoor moest leren voor de Franse kennistoets :) Om 5 uur ging mijn wekker, dus stapte ik brak uit bed met maar 4 uur slaap en pakte nog snel de laatste spullen. Ik besloot van broek te wisselen, met mijn tandenborstel in mijn hand. Nadat ik mijn broek had, wilde ik mijn tanden poetsen, kon ik mijn tandenborstel niet meer vinden. Ik heb o-ver-al gezocht, maar ik kon hem nergens vinden, zucht. Ik was om 5 uur opgestaan, 10 voor half 6 vond ik hem eindelijk, onder mijn kast… Dus ik gooide snel mijn spullen in mijn koffer en ging naar beneden, met nog een laatste blik werpend om te kijken of ik alles bij me had. Ik deed mijn hand op de klink van de auto deur en opeens: Shit, mijn kussen ligt nog boven. Heerlijk, ochtendgymnastiek. Ik ben de trap opgerend en zag mijn kussen heel chill op de bank liggen. Eenmaal beneden kreeg ik een veelbetekenende blik van mijn ouders, maar het was heel normaal om mijn kussen die naast mijn koffer lag te vergeten. Mijn reden: Ja, maar de kussensloop heeft dezelfde kleur als de bank, dus hij was praktisch onzichtbaar.
En dat is waar.
Dus we reden naar school en zaten nog 10 minuten te kletsen, tot ik zag dat de bus eraan kwam. Ik sloot meCIMG3779 aan bij mijn vrienden en ging daar verder kletsen, terwijl we de bus ingingen, ik naast KH en NG naar MA. Na naar onze ouders te hebben uitgezwaaid en mijn mentor te hebben opgepikt die achter de bus moest rennen (op zijn verjaardag nota bene :P) was het “slaap-inhaal-tijd”, ieder zijn eigen bank. Met mijn übercoole Offline masker, en mijn mp3 speler in heb ik even 2 uur geslapen, tot we films gingen kijken. Ik vond Zombie land niet zo leuk, dus ik pak heel stoer mijn eigen portable speler en zet hem aan.
Dat was de bedoeling in ieder geval, want hij ging niet aan. Omdat ik hem op uit had gezet. En als ik hem op uit had gezet, betekent het dus dat hij de hele tijd op aan stond $^#$&^#%^%$%#$%
Geen film gekeken dus.
Ik zal jullie de hinderlijke details besparen, dus we gaan even door tot het moment dat we aankwamen. Ik was nog niet helder toen, dus ik pakte MT’s koffer en ging ermee weg, terwijl zij helemaal in de stress zat (als je dit leest, sorry again.) We kregen niet meteen onze kamer en omdat we een persoon miste, werden de kamer weer herschikt. En we kregen ook niet meteen de code, dus ook niet meteen een kamer. Resultaat, in andermans kamer super snel omkleden, om daarna volledig in stijl Parijs in te gaan. We gingen als eerste met de bus naar Père Lachaise, een begraafplaats met veel bekende mensen. Call me paranoid, maar sommige graven leken opengebroken dus ik verwachtte ieder moment besprongen te worden door één of andere zombie :P Dat viel gelukkig wel mee, we (lees: ik) werden alleen aangevallen duiven en lieveheersbeestjes. Met NG als onze TomTom leidde ze ons door Père LaChaise en we vonden de graven eigenlijk best wel makkelijk. Toen we aankwamen bij Victor Noir (een duistere legende vertelt dat als je zijn kruis aanraakt, je een goed seksleven zult hebben.) Na het zo’n 48 keer te hebben aangeraakt (grapje) kwamen er twee toeristen kijken, dus het was wel een beetje beschamend, als hij zag wat één van ons (ik noem geen namen) had gedaan. Nadat hij weg was, toen deden we allemaal 48 keer (grapje). Er kwam toen een vrouw die een takje bloemen voor hem neerlegde, tussen zijn benen. En toen zei ze in het frans: Hebben jullie liefdesproblemen? ^^Wij: Non xD
Toen zei ze nog wat in het Frans, wat we niet exact begrepen, maar wel snapten waar ze op doelde toen ze zo’n handbeweging maakte (denk heel goed door, dan weet je wat ze deed), waarop ik antwoordde: Je sais xD en daarna ging ze weg. Misschien zei ze wel: 30 jaar geleden had ik het achtenveertig keer aangeraakt en ik heb er nooit spijt van gehad, dus ik raad het jullie ten zeerste aan ^^.
Na de begraafplaats, waar overigens auto’s doorheen racen alsof ze achterna worden gezeten door duiven, gingen we naar Saint German des Prés, CIMG3646waar we eerst gingen wandelen om vervolgens avond te eten. De groep scheidde in tweeCIMG3657ën en ik, MA en KH gingen op zoek naar een andere plek. Aangezien het een beetje schandalig is om weer terug te gaan (ik heb ook mijn trots), werden we gemotiveerd om door te zoeken. Uiteindelijk vonden we een heel schattig cafeetje waar we lekker hebben gegeten. KH was een beetje boos op me omdat het enige wat ik in het frans zei: J’ai faim. xD Dus in dat cafeetje deed ik het woord en dat ging eigenlijk best wel okay. Het eten was ook good =D Als toetje namen we Ben & Jerry ijs en gingen terug naar de afgesproken plek voor een groepsfoto =D Waar NG trouwens een trauma aan heeft opgelopen, maar ze weet zelf wel hoe dat gebeurd is xD Na ons te hebben volgevreten gingen we met de metro naar de Eiffeltoren. Ik vond de metro eerlijk gezegd nog steeds vrij eng, want je weet maar nooit welke Fransman er eng naar je gaat glimlachen  (op een wijnfeest bijvoorbeeld =.=) en dan zijn jas open doet en je meer bommen uit zijn binnenzak ziet steken dat het aantal puisten op mijn hoofd na een zak pinda’s. En geloof me, dat zijn er veel. Maar gelukkig is er niks gebeurd, anders zat ik hier niet vrolijk te typen =D
Behalve he  t feit dat we om de 2 millise conde werden belaagd door Eiffeltoren verkopers die EH aanzagen voor Lady Gaga (awkwaaaard). In verband met de terreurdreiging werden we gecheckt, dus tassen met zo’n apparaat gescand. Ik, braveling, had geen mitrailleur, granaat of traangas bom bij me. Al werd ik wel een beetje agressief toen die Eiffeltoren verkopers met robotduiven begon te gooien zodat ze vlogen. Eentje had zelfs mijn mentor geraakt, how cruel. Ik wou dat hij hem vertrapt had :P Pluspuntje: Toen ze dachten dat de politie eraan kwamen, waren ze wel allemaal in één keer weg xD
Nog even melden: In de lift was er zo’n jongen die de hele tijd luisterde wat JD en AN aan het vertellen waren, over One Three Hill ofzo. Ik zag ook dat hij steeds hen of mij aankeek, maar ik wist 100% zeker dat hij geen moer verstond van wat wij zeiden. Waarschijnlijk omdat hij het zo’n idiote vreemde taal vond, wilde hij het gewoon horen. Anyway, in de lift naar boven was ik nog steeds aan het kletsen, maar ik merkte dat hij nog steeds keek (daar heb ik onderhand een radar voor gecreëerd, alleen werkt hij niet zo goed met alcohol samen.) Dus ik kijk hem aan en zeg: Je veter zit los. En vreemd genoeg keek hij naar beneden o.O Toeval hoop ik? MA en ik hadden ook al zo’n vooral in BCN (Wauw, die jongen heeft echt vreemd haar, blablabla. Op het einde zei hij: Dankjewel! Maar ja, in zo’n culturele buurt weten ze vast maar een paar woordjes? Hij kan vast ook wCIMG3662el Zweeds ofzo.) Dus heb ik hem maar genegeerd, al bleef hij staren. Gekke shit.
Nou, dat was dus dag 1. In de metro kwamen wel een paar interessante figuren tegen. Eerst stapte er zo’n jongen uit die zijn veters gematched had met zijn shirt, waar SR en ik de hele tijd over kletsen. Na een tijdje kwam zijn vriend de metro in en toen begonnen ze tegen mijn klasgenoten te sjansen, Enrique en Jonas :P Toen zij me eenmaal niet meer interesseerden kwam er een groep studenten naar binnen, helemaal vrolijk (lees: aangeschoten) en eentje keek om zich heen of er nog wat interessants te beleven was. Ik zat zeg maar voor de plek waar hij stond, dus keek hij mij aan, glimlachte en zei: Hai. En ik “Hai” hem terug, en we bleven maar kletsen want hij was leeeeeeuk. Hij leek op Robert Patterson a.k.a Edward Cullen a.k.a. de vampier uit Twilight, alleen dan leuker (: Ik wilde met hem op de foto, maar dat is een beetje vreemd. Ik ken ook mijn grenzen, straks viel dat meisje, vast zijn vrienden, was bijna Bella, maar dan anders, me aan:P
Iedereen wilde natuurlijk weten of we drugs hadden, how superficial :P Well, I can’t put the blame on them, Amsterdam is known about that kind of things.
Ah, Paris, c’était super! x

01 oktober 2010

It’s all in the muscles

Wauw, dit moet toch een van de geweldigste sportdagen zijn geweest, ik heb me serieus doodgelachen xD Het feit dat NG en ik twee uur eerder waren opgestaan om ons in te schrijven voor volleybal en paardrijden was het he-le-maal waard :)

Volleybal: drama

Als ik me het goed kan herinneren, hadden we in de vierde klas een volleybal toernooi. Aangezien wij meestal wat rammen en dan helemaal dubbel liggen omdat de bal aan de andere kant van het veld belandde, hadden wij ons vernoemd naar team DISASTER.

(O nee, voor dat helse Uni-hockey toernooi heette we DISASTER. Tijdens volley waren we gewoon een disaster.)

We hebben zo erg belachelijk verloren xD Niet alleen van onze mede zesdeklassers, maar ook van vierde klassers en het kleine zusje van NG. Yes, I should feel ashamed. Maar het was gewoon hilarisch hoe mijn teamgenoten reageerden. Bij bijna elk doelpunt lagen we dubbel en soms gingen we zo erg helemaal stuk dat het team daarna gewoon weer een punt konden maken, omdat HZ op de grond lag of zoiets dergelijks. Ik weet ook niet hoe we het voor elkaar kregen, maar we konden ook helemaal niet serveren, dus zo verdienden de tegenpartij ook punten :) How easy! Ik moet toegeven, soms wilde ik mijn hoofd door de muur smijten, want die zouden we makkelijk kunnen hebben, en de tegenpartij maar leedvermaak hebben :P Als zij de bal overspeelden, belandde hij of over het net op de grond, terwijl 99% van mijn team kijkt hoe de bal over het net op grond komt óf slaan we zo hard dat hij naar achteren vliegt. Of HZ is aan het kletsen, ziet de bal op haar afkomen en slaat hem in één reflex naar de andere kant van de gymzaal. En dit keer overdrijf ik niet. Als die bal een hoofd van iemand was, zou zijn gebit in zijn hersenstam zitten en aan de achterkant van zijn hoofd uitpuilen, zonder grap. Tijdens het spel hadden we ook een geweldige coach met een dijk van een stem die maar niet ophield en het verbazingwekkend genoeg vandaag nog prima deed! En dan heb ik het natuurlijk over NG die ons tevergeefs probeerde te overtuigen om serieus te spelen. Mais c’est impossible als MA de bal ziet aankomen en duikt alsof er een granaat gesmeten wordt xD Of als HZ’s arm zo gevormd is dat de bal ALTIJD gericht wordt op de scheidsrechter (twee keer) en tegen andere mensen hun hoofd.

Hilarious disaster xD

Na onze niet zo vernederende wedstrijden (27-13 is vrij netjes vind ik.), want we hebben eigenlijk allemaal wel onze kwaliteiten, alleen als je ons samen zet, vraag je gewoon om drama http://www.dramabutton.com . Het was zo fijn om weer met z’n allen te zijn, I’ve missed it.
Na volleybal kwam het echte drama. HZ moest eigenlijk schaken, maar pas om 1 uur, zo laat moesten wij ook paardrijden. Omdat ze niet alleen achter wilde blijven, ging ze mee, en ik nam haar achterop.
Even een algemene oproep:

Unless you feel like killing yourself, never ask me for a lift.
op de fiets alleen natuurlijk. Zodra ik mijn eigen auto/helikopter heb, mag iedereen mee =D

What happened, even kort samenvatten:
Ik kwam mijn fiets nauwelijks op, ik moest echt eerst vijf meter rennend fietsen tot ik op kon starten en bijna tegen een busje reed. Mijn niet zo trouwe possy was er allang vandoor en liet ons aan ons lot achter, om ons vervolgens uit te lachen. Daarna kwamen we aan bij een stoplicht en nadat ik eindelijk was opgestart, was het stoplicht alweer op rood, dus de auto’s achter ons vonden het vast niet zo prettig xD En waar het stoplicht op groen was gegaan, moesten wachten omdat ik met twee km/h voorbij probeerde te fietsen. En het feit dat ik de hele situatie hilarisch vond hielp mijn snelheid ook niet bepaald. Eenmaal aan de overkant kwam er een vrachtwagen langs, HZ zegt nog: Wijk niet uit naar links, er komt een vrachtwagen. Driemaal raden welke richting mijn fiets (dus niet ik!) op ging xD Bijna een f-ing hartverzakking xD Toen besloten we te gaan lopen, wat eigenlijk sneller ging dan het fietsen én veiliger was. Toen we bijna bij NG’s huis aankwamen, zei ik tegen HZ dat ze weer achterop moest klimmen, zodat het zou lijken dat we de hele rit gefietst hadden. Echt, we komen voorbij het raam, ik zie glimlachen van oor tot oor in het raam, damn, hoe happy kun je kijken xD De rest van onze tijd hebben we besteed aan brownies eten, kletsen, op de laptop klooien, broodjes eten, muziek luisteren en lachen.

Natuurlijk werd het later en moesten we naar paardrijden. Raad eens wie er weer achterop ging? Ze lijkt wel gek :P Ik ging wel sneller dan daarvoor. (browniepower!) We fietsten weer een stukje, op een gegeven moment zelfs op de stoep en zorgden praktisch voor een verkeersontstopping. Het zielige was vooral dat ik de heuvel niet op kwam xD Dat is echt schandalig, want dan blijf je halverwege een helling van 10 graden hangen xD Dus tsja, dat hebben we ook deels gefietst en gelopen :P We kwamen er wel uiteindelijk en na die immense paarden te hebben gezien (sommigen met een hoofd net zo groot als mijn romp), gingen we paardrijden! For the first time in my whole life and it went well =D

Dus NG, je wens is uitgekomen, je hebt me op een paard gezien =D Beviel het je? xD

Mijn eerste paard (eigenlijk pony geloof ik) was Unoxx en dat was echt super, niet alleen vanwege zijn naam :) Ik wilde eerst op Kingston (geloof ik) maar MA had die ingepikt. Op het einde was ik toch blij dat ik Unoxx had :P Het draven was eerst wel pijnlijk aangezien ik eerst niet goed kon staan dus dat hopsen ging niet zo soepel en dan krijg je klappen van het zadel, auch. Maar het ging vrij goed, yeaah. doordat een paar mensen niet waren komen, mocht ik na een getal te hebben gekozen onder de tien (zes, voor de nieuwsgierigen) nog een keer en toen ging ik op Khyber (die naam kon ik gisteren echt niet onthouden, maar nu wel!) die een beetje eigenwijs was en de hele tijd achter zijn broer aan liep, dus soms gewoon aso voordrong :P Maar ik mocht wel alleen rijden, dus ik ben vooruit gegaan! Ik zou wel nog een keer willen, maar mijn spieren blijkbaar niet, cause I’ve got some muscle ache, “if that’s an excisting word, prob not.”

Kortom, het was voor mijn gevoel de beste sportdag die ik ooit op deze school heb gehad :) Jammer dat ze het dit jaar pas doen, ik zou volgend jaar ook wel willen:P

That’s all folks! x

28 september 2010

De tandarts

Het is denk ik al… 4 jaar geleden dat ik voor het laatst naar de tandarts was geweest. Tijdje geleden en ik dacht: Het wordt eens tijd. omdat het zo lang geleden was, moest ik werken met Google Maps en mijn (ontbrekende) ruimtelijk inzicht. Ik heb laatst op tv een aflevering gezien van iemand die bang was voor de tandarts en ik vond het hilarisch xD Ik snap niet dat mensen bang zijn voor de tandarts:P
Toen ik mijn afspraak had gemaakt, dinsdag half 5, was ik volgens mij rooster 10 voor half 3 uit, dus had ik alle tijd van de wereld. Toen hadden ze mijn rooster drastisch veranderd, en ik weet niet of ik het grappig moet vinden, maar ik ben in plaats van het 7e dinsdag het 9e uit en op woensdag in plaats van het 9e, het vierde. Onlogisch, maar je hoort mij niet klagen :) Dus moest ik het negende vertrekken. In de bus was ik een beetje zenuwachtig en zat ik de hele tijd de klok in de gaten te houden, om uit te rekenen hoe lang ik moest lopen en blablabla. Op Gaasperplas wisselen met de 47 naar Holendrecht en toen stond k in de bus, telkens te kijken of ik de Boni in de buurt zag. Toen ik hem zeg: JAA! Druk op de knop, OV-chipkaart uitchecken und wegwezen.
Op goed gevoel liep ik gewoon door Reigersbos, in de hoop de Boni tegen te komen. Flarden van herinneringen kwamen in me op en telkens als ik iets herkende, ging ik erop af. Ik heb vijf verschillende mensen gevraagd waar de tandarts in hemelsnaam is, maar NIEMAND wist het. Ik heb mijn moeder echt drie keer gebeld, maar die heeft ook geen flauw idee waar het is. Ik schaamde me eigenlijk wel, ik weet niet eens waar mijn eigen freaking tandarts zit. Ik zat echt helemaal in de stress want ik had nog vijf minuten, ik liep ongeveer zo:

image Vanaf dat pijltje, naar boven, terug rechtdoor, naar beneden, terug rechtdoor, naar boven enz. En natuurlijk zit de tandarts op de laatste hoek:P Echt, ik zag een blijk van herkenning en ook het gebouw wat ik op Google Maps zag en toen dacht ik: JA! =D
En toen kon ik de deur niet vinden. Het is toch ook wat. Ik ben er twee keer langsgelopen, maar hij zat ook zo undercover en op de deur stond: Dit is geen openbaar toilet. Hoe moet ik dan weten dat dat de ingang is, als er zo’n bordje hangt? Ik zat niet eens 30 seconden en toen werd ik al geroepen. Na de gebruikelijke routine, foto’s etc. zij hij dat mijn verstandskies eraan komt en “over en dwars”-zit.

There is only one solution: Kaakchirurgie o.O

Echt, ik vond het hilarisch toen ze dat zeiden, terwijl het niet eens zo grappig is. Ik denk dat ik gek word. Ik zal waarschijnlijk een wang als een kokosnoot krijgen en ik vind het grappig. Laatst had mijn moeder een nieuwe goede kwaliteit paraplu gekocht en ik ben er zo ongelooflijk blij mee, niet normaal. Nog steeds! Ik vind het geweldig als het regent want dan kan ik hem gebruiken, maar ik snap echt niet waarom ik zo happy ben. Je had me net zo goed de lotto kunnen laten winnen, dan had ik precies hetzelfde gezicht getrokken.

Nou, morgen maak ik een afspraak bij het AMC, en we zullen zien hoe erg ik eruit zal zien xD (zie je, ik vind het gewoon grappig:P)

xxx

26 september 2010

een koude middag

Voor de mensen die denken dat ik wreed ben, you guys are totally wrong. Er is maar één persoon die nog wreder is dan ik, en ik denk dat veel van jullie zo’n persoon kennen, maar die van mij is echt het toppunt. Ja mensen, ik heb het over:

De grote broer.

Vandaag had hij zin om vervelend te doen, en sinds we UPC digital hebben, en hij voor 6 maanden Eredivisie Live (#$^%#$%#^) heeft gekozen, zit hij non stop voetbal te kijken =.= Ik was met mijn zusje televisie aan het kijken en hij vond het nodig om de afstandsbediening te pakken. Alleen maar omdat hij langer breder en sterker is, denkt hij dat hij ons aankan (ehum.) Mijn zusje had het, dus hij pakte het met gemak af. Toen had hij het weer teruggeven, een achterhoofdklapje gegeven en toen wilde hij hetzelfde bij mij doen. Dus ik pak zo de afstandsbediening en ga erop zitten. Dat was een heuse battle, aangezien ik mezelf helemaal had opgerold. Niet dat dat heel nuttig was, aangezien het er niet voor zorgde dat ik tv kon kijken, met mijn gezicht in de bank. Op een gegeven moment hing ik aan zijn been en sleepte hij me mee, dat was niet zo prettig. Nadat hij me eindelijk los had ging hij naar zijn kamer en brulde ik: Hee, waar ga je naar toe met de afstandsbediening?!
Dus hij komt terug en mijn zusje valt hem aan, maar hij kan haar makkelijk aan. Ik pak heel sneaky de afstandsbediening uit zijn zak en ren naar de keuken. Ik gooi snel de afstandsbediening in het boodschappenkarretje en twee seconden daarna komt hij achter me aangerend en zegt: Waar is de afstandsbediening.
I don’t know.
Ik bleef maar volhouden dat ik het niet wist, met als resultaat dat hij me op het balkon probeerde te duwen. Mijn zusje probeerde me nog te redden maar ik zei: Neee, red jezelf! http://www.dramabutton.com
Hij had me dus opgesloten op het balkon, wat hij wel vaker deed. Een keertje deed hij het, en toen deed hij de sleutel van het slot, wat ik niet wist en toen ging hij weg. Na 10 minuten kwam ik erachter dat de deur gewoon open was =.=
Ik heb non stop gebonkt op het raam, aan de deur getrokken en om mijn moeder geschreeuwd (die niet thuis was/is) en hij vond het alleen maar grappig. Een half uur lang. Maar omdat ik een beetje ziek ben, was ik goed aangekleed, al was het wel frisjes. Terwijl mijn maag knorde, maakte hij eten voor mijn neus, maar wat hij niet wist, was dat hij gewoon naast dat boodschappenkarretje stond.
Als je zegt waar de afstandsbediening is, laat ik je eruit.
Ik heb niks los gelaten. Na een tijdje werd hij het zat en ging hij het zelf zoeken en vond hem. Maar toen mocht ik er nog steeds niet uit :P
Pas als ik zei dat hij slimmer en de beste was, mocht ik eruit.
Neverrrrr dat ik dat ging zeggen, desnoods wachtte ik tot mijn moeder thuis kwam (over 3 uur :P).

Maar, ik kwam vrij =D Zo wreed was hij blijkbaar toch niet. Ik kwam vrij, heb niet gezegd waar de afstandsbediening was en ook niet dat hij de beste was.

PEACE! x

24 september 2010

de dag dat de blackberry verdween

Sigh.
There goes my phone.
Het is de keiharde waarheid, ik zit nu vijf (5!!) weken zonder mijn o so beloved phone. Ik heb hem eigenlijk twee maanden, maar twee dagen nadat ik hem had, vertrok ik voor een maand naar Canada. En daarna nog nog eens twee weken, toen pas deed mijn abonnement het, dus ik heb sinds school begon pas écht een BlackBerry. Dus eigenlijk drie weken, vreemd dat ik er nu al zo gehecht aan ben. Maar dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat hij praktisch tegen mijn hand geplakt was. “We hebben een nieuw rooster, ik wil op de computer”,  “Oh wacht, ik kijk wel even op mijn mobieltje :).”
“Hebben we al mail over Parijs?” “Wacht, ik check het even op mijn mobieltje.”
“Ahaha, kijk daar zijn twee eenden aan het vechten, dit MOET op mijn blog/facebook *klikkliktyptyp*.”
Echt, direct nadat ik naar Hi was gegaan om hem in te leven (in de hoop dat ze hem terplekke zouden fixen, maar tevergeefs, waren er zoveel dingen di ik wilde posten. Ik wilde posten “blackberry wordt gerepareerd, zit 5 weken zonder”, maar dat kan niet als ik hem niet heb.
Ik denk dat iedereen het wel heeft, dat als je iets had en je mist het (voor een tijdje) zie je opeens iedereen met wat jij mist of doet alles je aan dat/diegene denken, het is zo frustrerend. Dus nu heb ik mijn trippende nokia 6300.

And the worst thing is, ik krijg hem in de week voor de toetsweek. Echt precies precies tegen het einde van de vakantie.
Zal ik de verleiding weerstaan en niet 24/7 op facebook te zitten? I hope so, I need the grades.

En natuurlijk was het vandaag weer een geweldige dag. Sta ik 10 hele minuten eerder voor een vriendin op, was ze er niet én bleek ook nog dat mijn leraar een mailtje had gestuurd om te zeggen dat het eerste uur niet doorging… En dan ook nog de bus die zoals elke vrijdag bijna 30 minuten te laat kwam, sigh. En dat terwijl ik geen cruel dingen heb gedaan, je ne comprends pas. C’est la vie. Morgen gaat mijn moeder me dwingen om te joggen, dus dat wordt ook niet uitslapen. En ik heb een heel vreemd rooster, ik weet niet of ik moet juichen of lachen…
Maandag eerste drie uur vrij t/m 8e + 1 tussenuur. Dinsdag eerste uur vrij t/m 9e. Woensdag eerste twee uur vrij, twee uur les, uit om 11.35. Donderdag eerste t/m negende les. Vrijdag eerste t/m zevende.

Strange. Ik weet zeker dat mijn ma die woensdag gaat misbruiken om me boodschappen te laten doen ofzo.

anyways, that’s all for today xx.

19 september 2010

Canada, anekdotes

Ik was eigenlijk nog lang niet klaar met mijn Canada verhalen. Aangezien ik vandaag al twee posts heb gestuurd, dacht ik: Waarom niet?
Okay, ik zal eerlijk zijn: De enige reden dat ik nu nog een bericht schrijf, is omdat de badkamer bezet is.
En hoe kun je je tijd het best verspillen, dan door mensen te vertellen over je zomervakantie wat iets meer dan een maand geleden was..
Wauw, een maand al, toen ik vrij was, uitsliep tot ik moe was van het uitslapen, dat ging snel.
In Canada gingen we vaak naar een winkelcentrum, en wij waren echt in een gigantische winkel. Amerika, alles is groot, duh. VolgeCIMG3049ns mij was het The Bay of Macy’s. Maar dat is niet relevant. Omdat ik nogal een groot hoofd heb, passen de meeste hoedjes me niet, behalve die elastische, maar die zien er ook zo idioot uit. Na de Koningin Beatrix hoedjes, zag ik een apparaatje staat, waarop stond: Personal Alarm. Ik was nieuwsgierig en wilde meteen weten hoe dat ding werkte. Ik zat te fantaseren dat het een stil alarm zou zijn, waarbij meteen 112 (of in dit geval 911) werd gealarmeerd.
Integendeel.
Ik vond de gebruiksaanwijzing, en daarop stond dat je aan het touwtje moest trekken. Ik trek, maar hij wilt er niet uit. Dus ik gebruik al mijn kracht, en opeens hoor ik een keihard oorverdovend gegil O.o
Ik kreeg serieus ter plekke een hartaanval en de hele winkel keek om naar waar dat gegil van kwam. Ik denk: Shit, shit, shit en stop dat ding meteen terug, zodat hij ophoudt met gillen. En de cassièreCIMG3045 was aan het grinniken, waarschijnlijk maakte ze dat wel een stuk of drie keer per dag mee. Wist ik veel dat het zou gaan gillen, het ergste wat ik zou verwachten zou een sirene zijn of gepiep. Maar dit was echt van dat old school horror movies, waarbij een meisje achtervolgt wordt door een monster en dan zo hard gilt dat dat monster vlucht. O nee, meer een O MY GOODNESS, THAT’S JUSTIN BIEBER! gegil. Imagine that, ja echt, zo erg was het. De foto hier links, was de boosdoener. Dus girls, als je ooit door een loser wordt verveeld, trek aan het koordje :) Hij was wel $29.99 :O Ik dacht: My ass, neverrr dat ik 30 dollar aan dit uitgeef, dat ding dat me schande bracht.

CIMG3132 

Dit is een brief die ik in iemand huis zag hangen. Heel toevallig had ik mijn camera mee en ik vond het zo grappig dat ik er wel een foto van moest maken :)

And last but not least
[badkamer is bijna vrij =D]

We zaten met het hele gezin heel rustig in de auto voor het stoplicht te wachten. Het was snikheet buiten én binnen, dus we dronken liters en liters water. En dat moest snel, want anders zou je water weer warm zijn. Op een gegeven moment horen een keiharde knal, en we dachten echt dat het een geweer was, want we waren in een buurt waar je ‘s avonds het liefst niet zonder 16 bodyguards en een kogelvrije vest rond zou willen lopen (overdag zonder eigenlijk ook niet. Jane and Finch, volgens mij.) Dus wij draaien ons zo erg om, dat je als onze nekwervels hoorden ontwrichten (is een grap.) en opeens BOEM! tegen onze auto o.O Het bleek dus, dat door de hitte een lamp was geëxplodeerd en een paar stukken die rondvlogen, kwam tegen onze auto aan. Ik heb er een vage foto van, want als ik het met flits deed, zag je de binnenkant van de auto. Die witte vlek is de kras, het stelt niet veel voor, maar het was wel even schrikken.IMG_4616

Maar de badkamer is vrij, dus c’est la fin.

see you next time! x

BlackBerry

Voordat ik een BlackBerry had, dacht ik er zo aan: BlackBerry + Uggs + Vespa= Me not like you. Als wiskunde nou zo makkelijk was, zou ik er les in kunnen geven. Het is bevooroordeeld, maar de meeste mensen die al die dingen hebben, mag ik niet. Vandaar dat onze reis naar Parijs geweldig wordt, want iedereen die ik niet mag gaat niet mee =D
Maar aangezien mijn beautiful Nokia 6300 zijn beste tijd had gehad, was het tijd voor een nieuwe. Dus ik kreeg een BlackBerry Bold 9700. Yes, I confess. I’m a proud owner of a BBB.
Ik kan er alleen niet tegen dat twaalfjarigen het ook hebben, dat hoort gewoon niet.. Je bent twaalf, dan ga je buiten spelen ofzoiets, in plaats van Facebooken, Hyven enz. Laat dat maar over aan de stoere 17-jarigen (:
De ideale telefoon voor mij, aangezien ik niet houdt vaCIMG3579n touch, maar wel van Internet =D Het enige probleem met BlackBerry’s is dat iedereen hem heeft. Maar als niemand hem heeft, heb je er weer niks aan, omdat je dan niet kan pingen. Dan kun je net zo goed een andere telefoon halen. Niet dat ik non stop zit te pingen, nee, integendeel. Anyway, om hem een beetje origineler te maken, heb ik hem een beetje opgeleukt met wat Canadees, een skinkit :D For the gadgetlovers. Ik had er eigenlijk 16 moeten kopen, en dan doorverkopen:P Jammeer. Ik heb op een beschermend laagje voor mijn scherm, aangezien ik krassen haat, en het is een spiegel :D  CIMG3586CIMG3587 
Sinds ik mijn BlackBerry heb, zit ik minder achter de computer. Ik ben veel vaker online op mijn mobiel, aangezien de mensen waar ik meestal op msn mee praat niet altijd online zijn, duh. En als ik mijn computer heeeeelemaal heb opgestart, kan ik er net zo goed langer op blijven, waarom niet? Maar nu ik ook MSN op mijn mobiel heb, log ik in, zie ik dat er niet zo hele interessante mensen online zijn, en dan log ik uit. Easy. Als je rond kijkt, zie ik eigenlijk mensen non stop met hun mobieltje bezig, vooral als er internet op is. Toen mensen nog de keiharde Nokia 3310 hadden, die ook zo’n enorme rage was (mijn broer had hem en ik was zo belachelijk jaloers! en nu hoef ik hem niet eens gratis:P okay, gratis zou ik heb wel aannemen (a)) zaten mensen er volgens mij ook mee te pronken, smsen enz. Maar toen had natuurlijk nog niet iedereen een mobiele telefoon. Ik weet nog hoe die gigantische telefoon van mijn moeder uitzag, met een antenne, haha xD Anyway, ik dwaal af. Als je een mobieltje hebt, met veel functies, moet je eraan zitten, non stop. Ik zit er ook non stop op, Facebook, MSN, Buienrader, Blogger, E-mail, Ping, Hyves, Twitter, SparkPeople, it’s addicting! Vandaar dat mijn batterij ook zo vaak leeg is. Laatst liep ik richting het metro station en toen las ik een bericht van iemand of Facebook. Terwijl ik aan het lopen was, ontweek ik obstakels die obvious in beeld stonden. Alleen die ene laaghangende tak vol natte blaadjes zag ik niet op tijd.. Verfrissend, zo’n natuurlijke douche!
Ook kreeg ik een smsje van iemand, en dan las ik op weg naar huis, en toen liep ik opeens op de auto weg.. Maar, zelfs als het geen BB was, zou dat gebeurd kunnen zijn, dus (a). Hopelijk loop ik niet een keer in de Amsterdamse Grachten, ik ben toch zo slecht met wegen.. (verwijst naar Amsterdam Duurzaam, post hiervoor.)

CIMG3585

Kijkt, de skin van mijn mobiel loopt door op het scherm :D Die Canadezen, geniaaaaal. <3

Ik denk dat ik nu officieel mag zeggen:

I love my CrackBerry..

bubyeeeeee. x

Amsterdam Duurzaam

Ik denk dat ik me met trots de meest waardeloze Amsterdammer kan noemen. In de bus zag ik een poster hangen, waarop stond dat er imageeen festival was. Dus ik dacht, waarom niet? :D Er zijn vast wel gratis pennen ^^. Gratis is voor mij (bijna) altijd goed :P Het begon allemaal natuurlijk weer lekker. Thuis ontbeten we en maakten we alvast een plan. We zouden de metro van 49 nemen, dan zouden we de tram van 5 over 1 nog halen. En natuurlijk was ik mijn OV-chipkaart kwijt, dus moesten we die eerst zoeken. Daarna sprintten we uit huis, richting het metro station om eerst een OV-chipkaart op te laden. Eenmaal aangekomen op het station, laadde ik haar OV snel op, op vervolgens de roltrap op te rennen, want ik hoorde de metro aankomen. Ik heb zo’n hekel aan dat geluid, een aankomende metro, als ik niet op het perron sta. Dus wij rennen de roltrap op, staat er een vrouw met een gigantische   kinderwagen voor me &#%^#$%$^#$%^#$^#%^#$%#%. Toen ik ein-de-lijk langs haar was, en aankwam op het perron, hoorden we de o zo geliefde *DINGDONG* van de metro. En niet eens toen we nog half op de roltrap strompelden, nee. Twee seconden voordat we op het knopje konden drukken. Hoe smerig..
Dus ik zat tien minuten de hele tijd te klagen, tot hij weer kwam. De reis verliep rustig en omdat we de metro gemist hadden, hadden we ook de tram gemist, dus mochten we daar ook op wachten. Na de tramreis, kwamen we op de van Hallstraat. Ik vroeg aan de conductrice waar de Westergasfabriek was, en nu komt het hoor: Oh ja, ik weet waar die is. Hij is die richting (wijst naar achteren). Je loopt zo, en dan sla je rechtsaf. Ik bedank haar, en samen lopen ik en mijn zusje dus de hele van Hall straat af naar Haarlemmerweg. Ik was er echt heilig van overtuigd dat we de goede richting op liepen. Op mijn telefoon was ging de weg ook rechtdoor, dus liepen we een half uur rechtdoor. Ik heb dus totaal geen ruimtelijk inzicht, maar dat merk je op het einde wel. Op een gegeven moment worden we het zat, dus vragen we aan mensen op straat of zij weten waar het is. Natuurlijk, hoe kan het ook anders, we moesten oversteken en dan een heeeeeeeeeeeeeel eind terug. Na een lange wandeling in het Westerpark, terwijl we zagen dat langs alle winkels liepen die we op de heenweg zagen, vroegen we nog één keer of we de goede richting op liepen, just in case. Uiteindelijk vonden we het, en het was niet wat ik ervan had verwacht. Ik had een gigantische Heiniken Music Hal look a like gebouw verwacht, met vele kraampjes en vele activiteiten. Het was een beetje, klein. Ik dacht bijna dat we verkeerd waren, maar niet dus. Het was eigenlijk wel leuk. Je kon een koe knuffelen en melken (niet gedaan, het rook niet zo geweldig), op een fiets de lucht in (mijn conditie is naar een dieptepunt, zoals ik al eerder heb gezegd) en op de elektrische Segways. Dat was eerlijk gezegd de enige reden waarom ik er naar toe ging, WAREN ZE ER NIET $@%^@$%^#^#$%. Niemand wist waar het was, dus we gingen er van uit dat we na drie uur daar te hebben gewandeld, dat het er niet was, wèèèèh. Maaaaaar, wat ik wel heb gedaan is meegedaan aan een energiequiz (verloren) en aan zo’n elektrische bol gezeten. Na een hele uitleg gekregen te hebben, zei ik een beetje teleurgesteld: Maar ik voel niks.. En toen zei ze: Nee, dat klopt, er zit maar heel weinig elektriciteit in. Maar wij mensen zijn prima geleiders, daarom moeten we ook niet buiten zijn als het stormt. Als je nou meegaat naar deze bol, dan kan ik je statisch laden.
Ik dacht meteen: AWESOME! :D
Ik moest mijn jas, mobiel en camera op afstand zetten, en dan mijn hand op de bol zetten. Toen ze hem eenmaal aanzette, voelde ik nog steeds niks. Ze zei: Okay, je bent nu statisch geladen. Schud je hoofd eens?
Ik mijn hoofdschudden, alsof ik het ergens niet mee ben
Zij: Neee, als een echte headbanger!
Ik schudden alsof ik ervoor betaald werd. En toen hield ze me een spiegel voor, en stonden mijn haren overeind :D Awesome!
Nadat we klaar waren, stak ze nog een stukje hout in mijn zij, om de overgebleven elektronen uit me te halen, and I was free to go (:
Voor de rest hebben we pennen gesprokkeld, folders, informatie en nog een paar dingen. 

Had ik trouwens al gezegd dat ik gezonder wil leven? Ehum.

image 

NB: Ik heb dit allemaal gedeeld met mijn zusje, en ik vind dat dit wel een compensatie is voor dat vier uur rondlopen? En zondag is sabbat, rustdag:P

Bij de Max Havelaar stand kon je op de foto, alsof je op bed lag. En dan kreeg je gratis een shirt :D Toen ik naar dat nagebootste bed liep, tripte ik natuurlijk weer bijna, omdat ik niet zag dat er een opstapje was. Op IMG00036-20100919-1908Schiphol hoor je wel zeggen: Watch your step, watch your step. Maar bij een kraampje in Amsterdam, ho maar. Op het shirt staat: Ik heb een foute baan (ik ben werkloos, wat eigenlijk ook fout is ja:P), foute auto (geen rijbewijs, heel fout dus), foute broek (ik vind hem wel leuk!), foute sokken (okay, soms twee verschillende aan, maar niemand ziet het.) en foute vrienden (agreee:P), maar wel een goed shirt. *Gemaakt van Max Havelaar-gecertificeerde Fairtrade katoen.*IMG00037-20100919-1909
Hoe handig, ik heb nu meteen een nieuwe gymshirt =D En als klap op de vuurpijl, ook een nieuwe gymtas! Er zat toch al een gat in mijn oude. En hij is nog energiezuinig ook, wat wil je nog meer? Over gym gesproken, naar de sportvelden ga ik met mijn krotte verroeste fiets met één kapotte rem (da’s toch niet tegen de wet? ze hebben de boetes opgevoerd…) IMG00039-20100919-1913Maar ze kunnen me geen boete geven met de nieuwe fietslampjes die ik (gratis) heb gehad :D

 


Overal waar ik naartoe ga, is niet leuk als je niks gratis krijgt, en naar de meeste beurzen waar ik ga, zijn ALTIJD gratis pennen =D En die ontbraken deze keer ook niet:P DIMG00038-20100919-1910ie pennen met bolletjes geven licht, hoe energiezuinig! Ik ben geweldig, ik weet ze echt uit te zoeken, hehe. 

 

 

Voor de rest, zijn wij blijkbaar overgestapt naar Groenlinks :)

image   

Op het bandje staat: WIJamsterdam! Groen Werkt!

Op een gegeven moment werden we moe en gingen we richting de tram, in de hoop dat we hem snel zouden vinden. We gingen dus naar de uitgang, een brug over, en daar staat de tram. Waar wij dus ook waren uitgestapt… Ik ging helemaal stuk, we stapten uit de tram in de middag en waren twee minuten verwijderd van Amsterdam Duurzaam, maar wij liepen er met een boog omheen, en liepen in plaats van twee minuten, bijna een uur =.= Ik moet wel de meest slechte Amsterdammer zijn, ik ken mijn eigen stad niet. Maar ja, ik ben hoe dan ook een Bijlmerse, daar zal het vast aan liggen.

see you next time! x

15 september 2010

bad day

What makes a day bad? Nou, gisteravond was er een ouderavond, dus ik ging met mijn moeder mee, door de stortende regen. We waren rond half 11 thuis. In de middag had ik net een nieuwe paraplu gekocht, en die is meteen kapot gegaan. Ik moet gewoon een paraplu van 30 euro kopen, van goede kwaliteit, pfoe. Alhoewel, vorige winter kocht ik kwaliteit handschoenen van 20 euro en heb eentje laten liggen in de metro..
Dus, in de avond was ik rond half 11 thuis en ging toen douchen. Na het douchen probeerde ik mijn lens eruit te halen. Links lukte nog wel, maar rechts ging totaal niet. Ik heb twee nagels geknipt in de hoop dat het dan beter ging, maar nog steeds niet! En mijn oog was echt rood. Ik denk dat ik maar gewoon een jampotbril moet kopen (nee, ik ben niet halfblind. ik houd van overdrijven.) Op een gegeven moment zag ik dat ik een gemiste oproep van KH had, dus belde ik haar. Alleen was de verbinding slecht dus zij hoorde me echt heel zacht. Aangezien ik een kamer met mijn zusje deel, kon ik niet schreeuwen, dus ging ik maar naar de keuken. Over de telefoon vertelde ze me het “goede nieuws” (xD) en ook hoe ik mijn lens eruit moet halen. Ik probeerde het, en in één keer ging het eruit =.= Zonde van mijn nagels, nu heb ik 8 lange en twee gekortwiekte versies.. Ik ging dus rond half 12 uur naar bed en moest om 10 voor 7 opstaan, dus ik had sowieso minder dan 8 uur slaap, en ik val nooit direct in slaap, tenzij ik een slopende reis heb gehad uit Barcelona. Of aankomend, Parijs! Ik werd de dag daarna om 10 voor 7 wakker en had dus de avond ervoor niks klaargelegd. 10 minuten voordat de bus zou vertrekken, was ik ALLES kwijt! Geen abonnement, geen sleutels, geen vest, geen boeken! Dus ik heb de hele tijd rondjes zitten lopen rond huis, op zoek naar mijn vest waar mijn abonnement in zat. Die vond ik natuurlijk nadat ik de bus voorbij reed, op mijn bed liggend onder de dekens #^#%#$%#$% Dus ik was sowieso laat, en had mijn sleutels nog niet. Ik dacht, does it matter? Ik heb toch al mijn boeken in mijn tas (mijn rooster: natuurkunde, tussenuur, natuurkunde, economie, tussen x 3, blokuur biologie.) Maar blijkbaar was ik een paar boeken vergeten erin te stoppen. Onderweg naar het station, zag ik de metro voorbij rijden en de trein ook. De enige manier om op tijd te komen, was dan dus de trein, die om 07.56 kwam. En de les begint 8.15, op 10 minuten afstand vanaf het station naar school. Terwijl ik stond te wachten, kwam er een vrouw op me af die zei: Mag ik je wat vragen?
Ik: Ja, tuurlijk
Zij: Er komt water uit je tas.
Ik: O_o Dank u.
ALLES nat. As if my day couldn’t get any worser.
Het enige wat mijn leed verzachtte waren twee jongens die gingen sprinten voor de trein en net tussen de deuren naar binnen waren geglipt. Nadat de deuren dichtwaren, keken ze naar buiten en zagen ze dat het een Intercity was en gingen ze bonken op het raam en drukken op de knop om eruit te gaan xD
Komisch (:
Eenmaal aangekomen op het station, liep ik heel snel richting school en was er natuurlijk een trut op Uggs die met 0.5 km/h liep op een plek waar je niet kunt inhalen =.=
Ik belde KH om te vragen waar we Engels hadden, en aangezien we een nieuwe lerares hadden wist ik vrijwel zeker dat ze me te laat zou opschrijven. Maar we hadden Natuurkunde =.= Dus voor niks gestresst (niet dat ik niet te laat bij Natuurkunde mag komen, maar die ene minuut geeft meestal niet.) 15 seconden nadat de bel ging, kwam ik de school binnen. Staat er zo’n vrouw, afdelingsleider VMBO, bij de deur en zegt ze met een big smile: De les begint om 8.15, hè? :D
Ja, weet ik =.= Ik zit al #%^#%#$^#% 5 jaar op deze school, dan weet ik heus wel hoelaat de les begint =.=

Slechte dag, vooral als je nog de toiletspray in het toilet laat vallen, sigh. En dan zegt mijn horoscoop nog vrolijk: Het geluk staat aan jouw zijde.
My ass.

xxx

07 september 2010

Nieuw schooljaar

Wauw, wat had ik een verwachtingen voor dit schooljaar. Het geinige was, laatst hoorde ik op tv iemand zeggen: Je moet geen hoge verwachtingen hebben, dan zijn de teleurstellingen erger. En dat klopt.
Hoe ik mijn laatste jaar voor me zag:
Met al mijn vrienden in v6 gezellig chillen. Elke les een beetje lol trappen, maar ook serieus ons werk doen. Voor Open Podium een hilarisch optreden, een geweldig Jaarboek, designed by moi, en een speciaal iets voor Kerst wat ik nog niet op mijn blog ga zetten voordat het idee gejat wordt en iemand anders met de eer gaat strijken.
Nou, mijn eerste zin is nu al naar de klote, aangezien we gewoon bruut van elkaar gescheiden zijn. Ik snap niet hoe ze het hebben gedaan, maar ze hebben van drie klassen, twee klassen gemaakt, v5c in v6b gegooid, v5b in v6a en de leftovers uit v5a gegooid waar het nog paste. Conclusie: als ik goed geteld heb: 9 v5a’ers en 21 v5b’ers in mijn klas. Het is best grappig om te zien dat er altijd een scheiding is tussen ex-v5a en ex-v5b, het is zo overduidelijk dat we elkaar blijkbaar niet mogen. Hoe het komt weet ik niet, er is niet echt een officiële bitchfight geweest tussen onze klassen, maar toch.. Ik denk dat als ik samen met een v5b-er zou moeten werken, dat ik het met tegenzin zou doen, maar er toch was moois van zou kunnen maken. Als mensen niet dom doen tegen mij, doe ik niet dom tegen hen. Als ze dom tegen mij gaan doen, doe ik vijf keer zo dom terug. Klaar, zo ben ik. Nou ja, eerst doe ik net zo dom terug, tot ik mijn geduld verlies:P Anyway, ik hoop niet dat de leraren van school hoopten dat we BFF’s worden in het laatste jaar, want dat gaat echt niet gebeuren. Met de meeste klasgenoten van me, zit ik samen sinds de tweede klas en sommige zelfs vanaf de eerste klas en dan is het nu alsof de schoolleiding dacht: Schrijf alle namen op een blaadje *pakt slagersmes en hakt met een blinddoek op het blaadje en schikt ze* Dit worden de nieuwe klassen. Ik zou nu eigenlijk gewoon om ze te pesten heel rebels doen, maar zo ben ik niet. Dan maar elke Nederlands- en Gymles chagrijnig voor me uitstaren, tenzij Uggs en co plotseling normaal gaan doen..