Al jaren hadden we ons voorgenomen om te gaan paintballen. Lekker in de bossen achter elkaar rennend en elkaar helemaal kapotschieten. Helaas was het altijd te duur.. Tot de dag dat ik besloot mijn 19e verjaardag vieren. Dagenlang was ik op zoek naar iets wat ik met mijn vrienden kon doen. Uit eten? Nee, te cliché. Gaan stappen? Nee, dat doen we in onze vrije tijd al. Een ballonvaart met zijn allen? Nee, dan gaat mijn portemonnee huilen en word ik waarschijnlijk gebitchslapped door de ING-medewerker die laatste zo trots was dat ik zo goed aan het sparen was. Helemaal desperate was ik aan het zoeken, tot ik het licht zag: Paintball! Niet dat paintball nou zo goedkoop is, maar ik dacht: Als ik nou alleen de hele goede vrienden uitnodig en gewoon superhard ga werken, is het vast te doen! Ondertussen heb ik heel het internet afgezocht naar de meest goedkoopste en de meest dichtstbijzijnde paintball-toko en uiteindelijk kwam ik uit op Realistic Sports and Leisure in Amsterdam, Aalsmeer en Assendelft.
Het tweede probleem was een datum prikken. Op de middelbare school was het zoveel makkelijker. Bijna niemand had een bijbaan, bijna iedereen was single en het sociale leven was bijna non-existing (al kon ik met mijn 15-jarige kop makkelijk door als 19-jarige). Het was toen gewoon ‘Heb je maandag wat te doen? Nee zeker, hahaha.’ Nu was het een stuk lastiger, want ‘iedereen is jarig’, ‘ik moet werken’, ‘ik ben blut’, ‘mijn vriend en ik gaan op een romantische cruise naar Abu Dhabi’ of zoiets dergelijks. Dus ik dacht briljant een datumprikker te sturen en de meest geschikte datum was 12 juli. Was. Want plotseling had iedereen die dag tóch wat te doen. Omdat ik gierig was en per se doordeweeks wilde omdat het OV dan nog net gratis was, wilde ik het liever niet in het weekend doen, maar helaas, het zij zo. Het werd zondag 15 juli (en zelfs toen kon niet iedereen mee :( ).
Het tweede struikelblok was dat er gierige mensen in Nederland wonen die expres mijn plan wilde saboteren, want precies op die dag en op dat moment zaten én Amsterdam én Aalsmeer genadeloos vol. Dus gingen we maar naar Assendelft, waar ik eerlijk nog nooit van had gehoord. Vrijdag was ik heel even gaan kijken hoe het eruit zag, waar het was en hoe ik er het snelst kon komen (nog met gratis OV ofcourse) en het paintballveld lag letterlijk in the middle of nowhere. Nee, niet eens, het lag nog verder dan the middle of nowhere. Maar de locatie was écht super! Ik voelde me helemaal in mijn element, haha. De bussen stoppen er doordeweeks om het half uur en in het weekend om het uur en er rijdt maar één bus, maar het was wel cool. Als we met de auto waren gegaan, hadden we niks te klagen. Dus, gereserveerd en zaterdag lag ik stuiterend van opwinding (en van de liters cola die ik had gedronken omdat ik gewoon zo erg trek had in suiker) in bed. Zondag ochtend om 13.00 namen we de trein op Duivendrecht richting Zaandam en ondertussen pikten we iedereen op. Ik moet zeggen, ik heb zeer gevarieerde vrienden. Van luidruchtige Afrikanen, tot sneaky camper Aziaten. De treinreis was op zijn zachtst gezegd.. bijzonder. Op Zaandam pakten we de bus 59 en na nog een kwartiertje lopen waren we er. Daar aangekomen bleek er nog twee groepen te zijn, een van negen jongens en later nog een paar kids. Zoals gewoonlijk kregen we de meest sexy pakken aan, om ons enigszins te beschermen tegen de haat die wij eigenlijk aan elkaar hebben <3. Naast die pakken, waren er ook kogelvrije vesten, voor de dames! Natuurlijk waren er maar acht vesten beschikbaar op dat moment en raad eens met hoeveel we waren? Negen :D Raad eens welke bikkel zonder ging? This girl, ‘cuz I’ve got balls of steel.
Met adrenaline door ons lichaam pompend gingen we het veld in. Met onze geweren op onze schouders, onze helmen op onze hoofd net als de Hell’s Angels gingen we door de modder en ontweken we alle hindernissen.
Als eerste speelden we een spel waarbij ik iedereen in twee groepen mocht verdelen. We zaten op een veld en het doel was om de tegenpartij uit te schakelen. Ik helemaal undercover ninja style over de grond tijgeren alles, achter hindernissen verstoppen, mezelf zo dun mogelijk maken en achter een boom staan (net als in cartoons). Daar was ik echt heel goed in, hier is een foto van mij achter die boom, ik ben echt net een ninja:
Oké, just kidding. Maar ik was wel goed! Helaas was de tegenpartij ook goed, because I got hit.. Op mijn masker. Met verf in mijn mond, deeeeelicious <3. Vervolgens wisselden we van veld, met op het veld allemaal blokken waar je je achter kon verstoppen. H.O. was écht lekker bezig man, ze liep als één of andere Robocop door het veld en schoot als freaking Rambo, er kwam serieus nog net geen rook uit haar wapen. 
Ondertussen ging ik weg van het blok, tijgerde ik door de brandnetels tot ik iemand in vizier zag en vervolgens begon te knallen. Ik was helaas zo opgewonden dat ik in mijn helm begon adem te halen en het scherm beslagen raakte, waardoor ik minder zag. Dus ik zit daar, in de bosjes, wachtend tot ik weer normaal kan zien en biddend dat zometeen het fluitsignaal afgaat, als ik iemand van de tegenpartij richting mijn teamgenoot zie gaan, hetzelfde hutje in. Jongen, ik schoot genadeloos op diegene, maar op de een of andere manier ketsten ze de hele tijd af.
Ik zou geen goede soldaat zijn.
Waar ik wel een beest in was, was Capture the flag. We hadden een hele strategie! Twee mensen zouden undercover onze vlag bewaken, terwijl de andere drie zouden aanvallen. Dus ik sneaky achter zo’n wand met gaten erin gluren of ik de tegenpartij zie, op zoek naar hun vlag, door de modder en over takken heen rollend als een ninja. En daar had je hem, de vlag. Eerst keken we of de vijand zagen en terwijl C.K. me dekte, sprintte ik over omgevallen boomstammen, nog net niet alle landmijnen ontwijkend (want die waren er niet), alle verfkogels ontwijkend als de Matrix (precies zoals deze foto natuurlijk):
Zodra ik die vlag had gepakt, ging ik helemaal Speedy Gonzalez richting de vrije zone, bijna mijn nek brekend terwijl mijn voeten in de modder wegzakten. Ik voelde me echt als een baas, yeah.
We hadden ook besloten om nog een potje op het grote veld te doen met de andere groep jongens, dat was écht een warfront, seriously. Ik zat op een gegeven moment ergens in de bosjes en ik zag iemand. Dus ik met een evil smile mijn geweer laden en richten, word ik opeens van achteren drie keer op mijn booty geschoten, genadeloos. Ik draai me om en zo’n dude kijkt me aan en ik had zo een Darth Vader image bij hem, met zijn masker, pfft.
Op het einde waren bijna al onze verfballen op, dus besloten H.Z. en ik een konijnenpak aan te trekken, zodat de rest ons kon opjagen. Die blikken van iedereen toen we daar aankwamen, leedvermaak to the max. Wij als konijnen sprintten het veld in en zonder grap ik heb nog nooit zo hard gerend. Vooral toen HZ zei dat er nog een valk was die voorbij vloog, haha. Ik heb echt kutvrienden, ze hebben echt genadeloos geschoten haha. Maar vergeleken met de jongens, waren zij nog mild. Wij hadden geen kogels meer, maar bij het eindspel mocht iedereen die nog kogels had het veld in en vervielen alle regels. Het idee was dat je alle kogels op moest maken, maakt niet uit vanaf welke afstand. De scheidsrechter zei: “Ik tel tot vijf en dan mogen jullie schieten. Eén, twee, VIJF!” Een zo’n jongen was niet voorbereid en hij stond zonder beschutting midden in het veld en werd letterlijk lek geschoten, ik had het bijna in mijn konijnenpak gedaan haha.
Na het spel hadden we nog een groepsfoto gemaakt: 
Eenmaal opgekleed en wat gegeten te hebben, was er één klein probleempje. Ik had gekeken hoe we naar het veld moesten en nog even snel gekeken hoe we terug moesten. Ik zag dat hij op zondag elk uur om x.35 vertrok. Waar ik geen rekening mee had genomen, was dat we natuurlijk in the middle of nowhere zaten en dat zondag de laatste bus om 18.35 vertrok. Hoe laat was het op dat moment? 18.50
Gelukkig was ik er vroeg achtergekomen dat er geen bus meer reed, anders zouden we daar staan en zou ik dit denken:
We hadden ook echt mazzel dat de jongens paintball + barbecue hadden. Want de slager, de held van de dag, was bereid ons met zijn busje naar station Beverwijk te brengen! Het was alleen wel een vijf-persoonsbusje en inclusief de chauffeur waren we met tien man. Dus je kunt je voorstellen hoe gezellig het in dat busje was! Je had echt de blikken van die tegenliggers moeten zien, precies zo:
H.O. zei nog: Nu moeten we voor de grap HELP schreeuwen!
Je kon me echt opvegen, haha. My friends are awesome.
Tijdens de hele rit was ik wel enigszins alert op het feit of er politie in de buurt was. We zouden echt een genadeloze boete hebben gehad, ik zou verantwoordelijkheid genomen moeten hebben, en dan waarschijnlijk boete voor: teveel mensen in een auto, geen gordels om én mijn ID is verlopen.
Thank God, no police! Ik moet toegeven, door dat ik de terugreis niet zo goed gepland had, hebben we tenminste een leuke ervaring gehad haha.
AWESOME! x
