World Servants

Lieve vrienden, familie en geliefden,

Afgelopen weekend heb ik de kou, regen, wind en hagel getrotseerd om op de kerstmarkt spullen te verkopen. Waarom? Omdat ik van plan ben om aankomende zomer (2012) met World Servants naar mijn moederland Ghana te gaan om te bouwen aan een school. Het is voor mij belangrijk om een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van Ghana, het voelt een beetje als een taak om het land waar mijn ouders vandaan komen te helpen. Voor hetzelfde geld had ik daar nu gezeten en gehoopt op mensen die een school zouden bouwen voor mij.

World Servants organiseert projecten in het buitenland met als doel de lokale bevolking te helpen. Er wordt bijvoorbeeld gewerkt aan scholen, weeshuizen en woningen om de mensen die het wat minder hebben te steunen. Tijdens het project zelf zullen we ook de bevolking helpen en workshops geven aan de kinderen.

Behalve het feit dat wij hiermee de lokale bevolking helpen, zorgt dit project ook voor de eigen persoonlijke ontwikkeling. Je ‘bouwt’ aan jezelf door kennis te maken met andere culturen en leefomstandigheden, totaal verschillend van de Nederlandse cultuur.

Dit goede doel is anders dan de doelen waar u wellicht aan doneert. Het geld wat wij inzamelen brengen wij persoonlijk naar het land zelf en wij zelf gaan eraan bouwen. Het verdwijnt dus niet zomaar op één of andere bankrekening, we werken zelf aan het project.

Elke deelnemer draagt een steentje bij aan het bijeenbrengen van de kosten door een deelnemersbijdrage te betalen. De kosten bevatten onder andere  de bouwkosten, reis- en verblijfkosten, trainingen en voorbereidingskosten, een totaal van €2395,-

Nu ben ik ondertussen geld aan het sparen door te gaan werken en minder uit te geven, maar 2395 euro is en blijft een enorm bedrag. Dit geld krijg ik waarschijnlijk niet bij elkaar zonder donaties en sponsoren. Nu is mijn vraag of u mij zou willen helpen met een financiële bijdrage, elke cent helpt! Tevens zouden ideeën om geld op te halen altijd welkom zijn!

Indien u wat wilt doneren, dan kunt u geld overmaken op rekeningnummer 8702081 t.n.v. K. Esuon. Vergeet niet het project erbij te vermelden, GH212!

Ik en de mensen uit Ghana willen u alvast bedanken!

xxx

Work out

Ik heb dus sinds het begin van het schooljaar (rond eind september) een passe partout gehaald. Dit betekent dat ik bijna elke sport mag doen bij de bijhorende sportcentra, een goede deal vind ik! Aangezien ik vastberaden ben om mezelf in vorm te trainen, ga ik bijna elke dag samen met mijn fitnesspartner of naar het sportcentrum om te fitnessen of om aerobics te doen. Aangezien we de afgelopen twee maanden vrij vroeg uit zijn, hebben we gefitnesst. De meeste groepslessen beginnen meestal wat later.

Dus eigenlijk zijn wij heel goed bezig. Inmiddels zijn we al zo’n twee maanden bezig en ik wil niet zeggen dat ik inmiddels ben afgevallen en het lichaam van een godin had (die had ik al, haha), maar het is wel aan het werken! Ik ben al iets sterker aan het worden, maar dan op been gebied. Mijn armen hebben al helemaal geen kracht, ik kan nog nét twee sets van vijftien doen met het liften van gewichten (7.5 kg), terwijl ik met mijn benen al zo’n 60kg kan dragen in plaats van de 25kg toen we begonnen. De oefeningen voor mijn buik gaan ook wel aardig, tussen de 20-35 kg (verschillende apparaten) gaat het. Dus ik helemaal vrolijk: yeah, over een paar maanden kun je de was doen op mijn buik! (niet dat ik zo ver wil gaan als een vrouwelijke bodybuilder en dat als ik een potlood alleen al vasthoudt dat hij breekt).

Tot eergisteren.

Zo’n jongen die ik op kamp heb ontmoet had afgelopen maandag was buikspieroefeningen laten zien aan twee medestudenten. I saw how they were suffering, I smelled how they were suffering en nog steeds heb ik me laten overhalen om donderdag ook mee te doen.

Big mistake.

Ik had geen idee voor hoeveel activiteiten ik mijn buikspieren gebruikte..
Maargoed, de oefeningen waren zwaar voor iemand die blijkbaar buikspieren heeft als een pasgeboren kuiken. Waarschijnlijk lag het aan mij, want onze jongeman deed het alsof het niets was. Waarschijnlijk zou hij het nog kunnen doen terwijl hij de krant aan lezen was. En bij mij brak het zweet uit, mijn spieren scheurden, mijn lichaam wilde het al opgeven en meneer heel vrolijk: nee, niet tot vijftien, tot vijftig!
Zonder grap, ik ben volgens mij 36x gestorven die dag. Volgens mij is de pijn die ik die dag voelde, gelijk aan een bevalling!
Oké, ik stel me aan. Maar het was wel zwaar, dat zeker.
Toen we eindelijk klaar waren, riep hij nog: zeg het maar of je spierpijn hebt, zo niet dan doen we het de volgende keer wat zwaarder.

Ha, no way!

Ik wist dat ik spierpijn zou krijgen, maar ik bleef optimistisch, want die nacht ging ik om één uur naar bed en ik voelde niks. Ik dacht: Oh, ik kan veel zwaarder aan, ik voel niks!

De ochtend daarna ging mijn wekker af en ik probeer omhoog te komen (je weet wel, door je buikspier aan te spannen en je bovenlijf naar boven te brengen) en BAM spierpijn! It hit me like a drunk driver on a highway in the middle of the night. En jongens, ik voel het nog steeds. Bij bijna elke handeling die ik deed, voelde ik de pijn. Bij het oppakken van mijn tas, het reiken naar een product op de bovenste plank, bij het niezen, bij het hoesten, bij het fietsen.

Máár, dit betekent dat het werkt! Ondanks de pijn (die op zaterdagavond net zoals vrijdagochtend is) doe ik de volgende keer gezellig mee. Dit is goede pijn, geen nonsense ik-had-zin-om-je-te-steken-pijn, maar nog-een-paar-keer-en-je-abdominals-zullen-zo-mooi-zijn-dat-je-‘s winters-zelfs-naveltruitjes-gaat-dragen-pijn.

Volgende week weer terug naar de sportschool! Hopelijk ben ik volgende week wel weer volledig hersteld :)

xxx

Wilskracht

Als er iets is waarvan ik dacht dat ik het had, was het wilskracht. Don’t get me wrong, soms heb ik een ijzeren wilskracht. Nee is nee, en als je geen genoegen neemt met nee, dat wordt het nooit :). Maar als het gaat om dingen die slecht maar o zo leuk voor je zijn, ben ik echt een watje.

Nee, geen gekke dingen, ik heb het over televisie series.

Sinds ik samen met een vriendin en haar medestudent naar de Coffee Company ben geweest en hij mij vertelde over How I Met Your Mother, ben ik verslaafd. Eerst dacht ik: Heh, hoe kan je een serie maken over hoe iemand de moeder van zijn kinderen heeft ontmoet? Na één aflevering ben je toch wel klaar?

I was wrong. Ik heb sinds begin september zes seizoenen HIMYM gekeken. ZES seizoenen, waar zij zes jaar over hebben gedaan om te maken, heb ik in minder dan drie maanden gekeken. En dan nog te bedenken dat ik mezelf heb onthouden om er te vaak naar te kijken. Vannacht was het zo ver, ik keek de laatste aflevering van seizoen 6. Ik had mezelf nog zo voorgenomen om niet meer te kijken tot ze in de VS klaar waren met seizoen 7.

Ik heb vandaag negen afleveringen van seizoen 7 gekeken.

I know, I’m weak! Ik heb tussendoor ook nog House gekeken (heb de hele dag geen zak uitgevoerd, gewoon omdat het kon!) maar uiteindelijk eindigde ik toch bij HIMYM. Waarschijnlijk word ik helemaal gek als ik het uitgekeken heb en dan de hele tijd moet wachten tot eindelijk een nieuwe aflevering komt.

It will kill me! Ik moet echt stoppen met kijken.

Nog eentje. Dan houd ik er echt mee op voor de rest van het jaar..

Who am I kidding.. I’M HOOKED! <3 <3 <3

Autumn’s a bitch

Even mijn belofte waarmaken, nummer 1!
Yups, het is herfst jongens. Toch? Wacht, voordat ik dit pleidooi begin, ga ik heel even zoeken wanneer herfst eindigt en winter begint..
Noordelijk halfrond (astrologisch)

Lente: 21 maart t/m 20 juniZomer: 21 juni t/m 20 septemberHerfst: 21 september t/m 20 decemberWinter: 21 december t/m 20 maart
Wow, wow, Sinterklaas komt in de HERFST? I never knew..
Anyway:
Yups, het is herfst jongens. Al heb ik het gevoel dat het hartje winter in Siberië is, want ik heb hier een gevoelstemperatuur van –20 graden Celcius. Terwijl het in werkelijkheid, vijf graden is?
Ik heb een theorie over waarom ik het zo ongelooflijk koud heb:

• Nee, niet omdat het in mijn DNA zit om gewend te zijn aan een temperatuur van minimaal 25 graden
• Nee, niet dat gezeur over broeikaseffect

Ik ga dit wetenschappelijk aanpakken, maar eerst een metafoor!
Stel je voor dat glow in the dark figuren (ja, ja) leefden. Stel dat ze alleen leven als ze licht uitstralen. Hoe komt het dat ze licht uitstralen? Als je licht van een bepaalde golflengte en intensiteit op de figuren schijnt, komen de elektronen in aangeslagen toestand. Zodra ze terugvallen naar een lagere energietoestand, geven ze energie af, fotonen, met een bepaalde golflengte. Deze energie heeft een golflengte welke waarneembaar is voor het menselijk oog en wordt door ons gezien als licht. (Wauw, ik begin al academisch te denken!) Zo zat het geloof ik. Anyway, om zo’n figuur te laten leven, moet je er dus licht ‘instoppen’. Om gelukkig te leven, hebben ze dus veel licht nodig om zich helemaal vol te laden tot ze weer hun dosis krijgen.
Wat heeft dit dan met ons te maken?
Wij Nederlanders zijn een patroon gewend.

• In de lente zijn we allemaal smoorverliefd, genieten we van de zon en kunnen we eindelijk naar buiten zonder die winterjas, dat scheelt even een paar kilo’s meesjouwen. De zon breekt door!
• In de zomer loopt iedereen in korte broek, tanktops, of topless (love them topless boys on the beach mann) en rennen we hysterisch weg voor elke ***mug/bij/wesp die het waagt om bij mijn oor te zoemen. We genieten van de zon en zijn vrij van school, iedereen happy, happy
• In de herfst beginnen de bomen mooi te kleuren, dus we nemen het maar voor lief dat al die spinnen te voorschijn kruipen. Het weer valt ook nog mee, rond de 10 graden, dat kunnen we hebben
• In de winter is het freaking koud, maar de echte kou komt tijdens de kerstvakantie, dus we hoeven in ieder geval niet met –10 graden heeeeeeeelemaal naar VSC/VU te gaan. I can handle that.

Dit jaar ging het zo (in ieder geval bij mij):

• Lente: YES, LENTE, ZON, EINDELIJK! Kut, examens. Ach, wat maakt het uit, na de examens schijnt de zon vast wel net zo heerlijk als nu (:
• Zomer: SHIT, REGEN! Waar is de zon? Maakt niet uit, het houdt vast op. Schijnt de zon eens een keertje, werk ik van 8 tot 4 in het ziekenhuis, of course.
• Herfst: Het is freaking koud..
• Voorspelling winter; de duiven worden vervangen door pinguïns (vind ik persoonlijk niet erg, die beesten mochten van mij allang opdonderen :D), we zullen worden lastig gevallen door ijsberen en waarom zouden we op een meertje schaatsen als je net zo goed kunt schaatsen op de A3?

En dan nu mijn vergelijking met de glow in the dark figuren:
In de zomer laden we ons op met heel veel warmte en zonlicht. We lopen niet in korte broeken en topjes omdat het warm is, nee, we doen het om zoveel mogelijk zon op te nemen, zodat we voldoende hebben om de winter door te komen. De voorraad zon begint op te raken rond februari/maart, maar dat maakt niet uit, want dan komt de zon weer tevoorschijn, want het is dan weer lente! ECHTER, deze zomer was het weer in één woord: kut. Als je het land niet uit geweest bent dan. We hebben dus onvoldoende zon opgenomen om de winter door te komen en daarom hebben we het in de herfst nu al koud. Het kleine beetje zon wat we opgenomen was in de lente en dat is nu zeker allang uitgewerkt.
En daarom kinders, hebben wij het nu koud ;)
MAAR: er is een oplossing

• Verhuizen, nu het nog kan. Laat de kinderen achter, die hebben een klein lichaamsoppervlakte dus die hebben voldoende zon in hun lichaam. Wij (lange mensen boven de 1.70) hebben net zoveel zon als zij opgenomen maar dat moet worden verdeeld over een groter lichaamsoppervlakte.
• Inkopen doen in Rusland. Die gasten zijn waarschijnlijk zo erg de kou gewend, dat ze voorbereidingen hebben getroffen.
• Vind een tunnel in de school die de gebouwen met elkaar verbindt zodat je nooit meer in de kou van de ene college naar de andere hoeft te gaan. Nou en dat het een langere weg is, het een tunnel is waar in horrorfilms altijd lijken liggen, waar waarschijnlijk vleermuizen, slangen, gigantische spinnen en bloedzuigers liggen, het is in ieder geval warm :) DOEN!

Qua kleding: Thuis weiger ik om een lange broek aan te trekken. Ik slaap weliswaar met twee dekens en een warmwaterkruik, maar ik wil nog een beetje zon opnemen, voor het geval ik deze winter bijna KO ga door de kou. Ik heb serieus nu al winterlaarzen gehaald die zo heerlijk warm zijn. Echt, ik word verwarmd van grote teen tot iets onder mijn knie en vanaf daar is het koud =D Beter iets dan niet in ieder geval. Ik moet nog ff 429348235985943589 truien kopen en dan ben ik winter klaar.
Are you ready for the winter? x

Twee jaar JLML!

Jongens, ik ben al twee hele jaren aan het bloggen! Ik moet wel zeggen dat ik het bloggen een beetje achter heb gesteld nu ik een echte student ben, maar ik vergeet mijn blog natuurlijk niet! Ik stond vanochtend op, ging douchen en opeens: Het is 16 november.. Mijn blog is jarig!

Ik schaam me wel een beetje, want precies een jaar geleden had ik mezelf voorgenomen om in het nieuwe jaar diehard te gaan bloggen, nog meer dan het jaar ervoor. Een kijken wat ik ervan gebakken heb.

Mijn blog in cijfers, sinds november 2009:

• Sinds 16 november 2009 ben is mijn blog 2535x en zijn er in totaal 4351 pagina’s bekeken. Sinds 2010 zijn er 940 bezoeken bijgekomen en 1304 pagina’s erbij bekeken. Slechte ontwikkeling!
• De meeste bezoekers komen nog steeds uit Nederland (2076), Verenigde Staten (171), België (130) en het Verenigd Koninkrijk (64) En vergeleken met vorig jaar heb ik er nog een vreemd land bij, Luxemburg (1) !
• Vorig jaar was het zoekwoord dat mijn mensen via Google naar mijn blog leidden engelse chatbox. Nu is het bier. Wat een verandering in een jaar tijd, haha. Van mensen pesten op chatbox tot bier zuipen, slecht, slecht, slecht.
• Gemiddeld wordt ik 79 keer per maand bezocht 18 per week en 2 per dag, het jaar ervoor was dat 139x per maand, 32 per week en 4 per dag. We gaan achteruit, daar moet wat aan gedaan worden!

Het gaat slecht jongens. Ik zou bijna de schuld geven aan de economische crisis, dat mensen internet nu als een luxe goed beschouwen en het liever gebruiken voor dingen die nodig zijn.

Maar nee, het is ook mijn eigen schuld.

Ik heb namelijk sinds 16 november 2010 maar 35 nieuwe berichten gepost! In één jaar tijd heb ik MAAR 35(!!!!!!) nieuwe berichten gepost! Terwijl ik in het eerste jaar 120(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) berichten heb gepost! En dan nog te bedenken dat over de introductieweek dat CK ook nog wat heeft gepost, een stuk of 3/4 berichten. Dus ik heb in een jaar tijd maar 30 berichten gepost. Dat is gewoon 4x minder dan het jaar daarvoor! You can’t blame me. Ik heb een beter sociaal leven nu, haha. Niks diehard bikkelen voor de toetsweken die eraan komen, waardoor je non stop thuis zit en uit verveling gaat bloggen. Nee, lekker borrelen, feesten, activiteiten organiseren, mensen pesten via whatsapp/ping/sms/facebook! Wat een rotleven heb ik toch, haha.

Het verbaast me nog dat ik eigenlijk bezoekers heb, ik heb mijn blog zo erg verwaarloost.

Ik beloof plechtig dat ik op 16 november 2012 minimaal honderd nieuwe posts geplaatst hebben, na deze post! Zo niet, dan zal ik vanaf 16 november 2012 een hele maand lang ELKE dag een nieuwe post plaatsen.

Op naar een nieuw jaar,

CHEERS!~

xxxx

Youtube

Een paar van mijn favoriete youtubefilpmjes die ik in een melige bui heb bekenen:

I just love the way they dance!

Zonder grap, deze man is gracieus én geniaal! Can’t stop watching him xD

Ik lachte hier eigenlijk alleen om vanwege het feit dat de titel zei dat ik zou lachen én dat het er zo achterlijk (no offence) uit ziet xD

Elke keer als ik deze reclame zie, moet ik gewoon lachen, het MOET gewoon! heerlijk! <3

Dit is zo stereoptype en de koppen van die mannen, hilarisch xD

serieus. a black guy dancing while eating KFC is called a commercial. deze moest ik gewoon zien zodra ik het hoorde.

Dresscode

Ik ga écht niet meer fanantiek mee doen met dresscodes. Echt, gewoon niet meer. Ik bedoel maar, als iemand zegt ‘het is een verkleedfeest’ en je slooft je uit om als een geweldige powerpuffgirl te komen ofzo en je ziet dat iedereen als kat gekomen is met alleen wat oortjes en getekende snorharen, dan denk je awkward, let’s go change!

Ik ben deze week uitgenodigd geweest voor een zaalvoetbalwedstrijd, om te gaan supporten. Ik moet eerlijk zijn, ik houd niet van voetbal. Ik vind het een stomme sport die veel te veel aandacht in de media krijgt. Het WK, EK en ACN volg ik nog wel (alleen als Nederland of Ghana speelt), maar al die Champions League, UEFA Cup, KNVB beker en nog meer dingen kunnen me echt geen moer schelen. I don’t really care als Ajax iets wint, al woon ik zowat naast de Amsterdam Arena. Ik weet het verschil niet tussen al die verschillende wedstrijden. Als je het WK wint, dan ben je wereldkampioen, als je het EK wint, ben je Europees kampioen en als je ACN wint, dan ben je Afrikaans kampioen. Maar wat ben je als je Champions League wint? Kampioen van wat? Van hoe? Al sla je me dood. Én, ik weet nog steeds niet wat buitenspel is. Iets met verdedigers en een keeper en nog iets ofzo, maar als ze aan het spelen zijn, ziet mijn broer in twee seconden dat het buitenspel is en ik staar dan alleen naar het scherm. Met een lege blik. Geen idee wat zich daar afspeelt, wie er tegen wie speelt en wie waar moet scoren.

Maar omdat ik zo’n ongelooflijk leuke meid ben, ben ik toch maar gegaan, inclusief back-up! Ik kan sociaal zijn, maar liever niet alleen, zodat ik nog iemand heb om op terug te vallen als het très awkward wordt. Ik realiseer me nu pas dat ik voetbal alleen leuk vind, als ik een persoonlijke relatie met de wedstrijd heb. Als Nederland/Ghana speelt, voel ik een soort nationale band. En aangezien ik tijdens die wedstrijd wat spelers kende, was het eigenlijk leuker dan verwacht. Ik hoefde alleen maar een beetje met mijn team awesome vlag te zwaaien, een beetje te springen en te schreeuwen en de bal te ontwijken omdat iemand blijkbaar ballen aantrekt.
Máár, terugverwijzend op die dresscode, op de facebookpagina dat we maagdelijk wit aan moesten trekken. Ik helemaal enthousiast mijn hele kast leeghalen om een witte broek, shirt en vest te vinden. Ik had nog net geen witte schoenen aangetrokken. Dus, ik ga helemaal in het wit naar de VU en krijg ondertussen allerlei opmerkingen van ‘wat ben je wit zeg’. Ik voelde me echt, té opvallend en bekeken. Dat kwam vooral die witte broek, die draag ik normaal echt nooit. Maar het was allemaal voor een goed doel dacht ik :)
Na colleges hebben we gewacht tot het tijd was en onderweg wordt dit aan mij verteld: Ik ga echt keihard lachen als jij de enige in het wit bent.

…

Daar had ik dus niet over nagedacht. En wat blijkt, op de voetballers na (die sowieso wit aan moesten omdat dat hun teamkleur was) was ik de enige die helemaal in het wit was gekomen. Ik was nog van plan geweest om ‘Team Awesome’ op mijn hoofd te schrijven met dikke zwarte stift, gelukkig was ik hem vergeten. Ik had echt even een fml momentje, haha.

Maar goed, ik was wel überfanantiek en kreeg zelfs een applausje :D & ik had een leuke avond (en de mensen die genoten van mijn leed ook), dus het viel nog mee. Maar de volgende keer doe ik het wat minder, haha.

ps. Wat ik écht leuk vind aan voetbal, is dit:

Geweldig hoe die voetballers helemaal losgaan als ze gescoord hebben. Vooral die Ghanezen kunnen er wat van <3

Over een aantal weken is er een feest met als dresscode roze. Dat wordt wat jongens!

xxxxxx

Het studentenleven

Ja, ik zit in een nieuwe fase in mijn leven; het student zijn. Ik ben officieel  drie weken een student en het is allemaal zo.. apart. Heel anders dan de middelbare school, waar ik met 60 vwo-scholieren zat en iedereen elkaar kende. Er was altijd één plek om te chillen, binnen twee seconden was je van A naar B en op donderdag was het visdag en vrijdag kipdag. Van die eenvoud, ben ik nu naar een gigantische collegezaal met 230 man. Elke keer als ik in de collegezaal zit en er mensen naar binnen komen, zie ik nieuwe gezichten. Elke keer. Met nieuwe gezichten bedoel ik niet, die heb ik ooit wel eens gezien maar ik weet niet wie het is, maar echt zo van; ik heb jou nog nooit in mijn hele leven gezien, ik wist niet eens dat je ook G&L studeerde.

Het gaat me waarschijnlijk niet lukken om iedereen te leren kennen, het zijn er gewoon te veel. Ik ben niet echt van plan om iedereen te leren kennen, het irriteert me gewoon dat ik soms anderhalf uur naast iemand zit die niet ken. Als ik dan een gesprek met diegene voer, om de tijd te doden, zal ik na het college hem/haar niet meer zien, omdat ik tijdens een andere werkgroep totaal naast iemand anders zit. Het is eigenlijk net Chatroulette, met iemand kletsen en hup, volgende.

Wat me ook opgevallen is, is dat iedereen zo ‘aanrakeriger’ is (ik heb er geen mooier woord voor). Normaalgesproken knuffel ik nooit. Echt nooit. Alleen van die sarcastische knuffels uit zogenaamde medelijden, of soms op verjaardagen, maar dan word ik meestal geknuffeld. Mensen die ik pas heb ontmoet geef ik ook geen ‘bye-bye kusjes’, hoogstens een zwaai, knipoog, wenkbrauw move of een stralende glimlach. Op de VU word ik platgegooid met knuffels, kusjes, boxen, high fives en low fives. Ik moet toegeven, dat ik het eigenlijk zeer amusant vind. Vooral als je zowat nuchter bent (staat waarin je wel wat heb gedronken maar niet aangeschoten bent, is daar een woord voor?) en een dronken iemand een diepzinnig gesprek met je voert. Het is maar goed dat ik zo’n goedgeoefende pokerface heb, anders had ik de rest van de avond alleen gezeten gisteren omdat ik iedereen uitlach.
Maar ja, je wordt eigenlijk gewoon meegesleurd in die ‘aanrakerige’ sfeer. Het is ook gewoon fucked up als een ouderejaars weggaat en zijn armen spreidt om je een afscheidsknuffel te geven en jij wilt hem/haar gewoon een hand geven.

Het studentenleven bevalt me nu eigenlijk wel. Een veel chillere rooster dan eerst, je ontmoet heel veel nieuwe mensen waarmee je een drankje drinkt en ze vervolgens niet meer zult zien (of niet herkent) en heel veel kortingen.

Yeah, I could live like this :)

De Klonie, dag 1

‘IDEE-week is softdrugs, de Klonie is harddrugs.’ Dat heb ik letterlijk geciteerd uit ons Superhelden boekje met informatie over de IDEE-week. Deze zin vat eigenlijk dit hele kamp samen, eigenlijk ben ik nu al klaar. Maar omdat het dan korter is dan wat jullie gewend zijn, ga ik lekker door.
De échte diehards die na de IDEE-week nog bikkel genoeg zijn om in the middle of nowhere te gaan overnachten met mensen die ze nauwelijks kennen, gaan dus mee naar de Klonie in Drenthe. Daar ben ik dus één van. Voordat de IDEE-week zelfs was begonnen wist ik al dat ik meeging, no matter what. I have to admit, toen het eenmaal zover was, dacht ik wel waar ben ik in hemelsnaam mee bezig? Ik kan nu nog rennen. Maar gelukkig heb ik het niet gedaan, want het was een leuke week, eentje die ik niet zo snel zal vergeten. Als ik meer had gedronken, zou ik het waarschijnlijk nu al vergeten zijn, haha.

Het was een regenachtige vrijdagochtend, ik stapte uit de metro en keek verwilderd om me heen. Vanaf overal zag ik mensen komen, richting de VU lopen. Sommigen bepakt met tassen, anderen met maar één tas.
Eigenlijk zag ik bijna niemand. Gelukkig kwam ik nog wel twee jongens uit mijn mentorgroep tegen die blijkbaar wisten waar we heen moesten. Ik ben niet echt een ochtendmens, dus ik was een echte kletskous, zong constant en was en het zonnetje in huis! Na bijna een uur (!) of meer te hebben gewacht, konden we eindelijk de bus in, waar ik meteen ging slapen met mijn mp4-speler op. Aangezien elke keer als ik met school op werkweek ging van die chantage ‘kijk hoe idioot ze slaapt’ foto’s van iedereen gemaakt werd (tot nu toe géén van mij, yeah) nam ik mijn voorzorgsmaatregelen. Ik ging letterlijk onder het zeil, met mijn hoofd onder mijn jas ging ik slapen. Mensen dachten wel echt van; what the hel is she doing? Maar aangezien we de hele IDEE-week achtervolgd zijn met een camera en ik niet van undercover foto’s houd, nam ik het zekere voor het onzekere. Tijdens de busreis kregen we dus een heel droog boekje in, met als enige academische waarde de telraam op de achtergrond (zonder grap). Die telraam moest je er overigens vanaf scheuren vanwege het spel die we zouden spelen.

Belangrijk detail: We hadden ook een smoelenboekje gekregen met iedereens foto en naam and guess what my name was? Ik heette Sjoerd. Ik zie er niet uit als een Sjoerd. Waarom heette ik dan Sjoerd? Ik denk omdat degenen die die foto’s maakte ondertussen bier aan het drinken waren en het hebben verkloot, haha.

Het spel heet Kiss or die (geloof ik) en het idee was dat iedereen zijn/haar naam op een briefje schreef, die inleverde en na het ophaalrondje mocht je een naam trekken. Diegene moest je dan proberen te vinden, kussen (op de blote huid) en dan kreeg je diegene haar/zijn briefje. Het doel is om zoveel mogelijk briefjes te verzamelen en dan win je.
What are the odds, ik trok degene die naast me in de bus zat, waarmee ik een hele week heb doorgebracht tijdens de IDEE-week en degene met wie ik een stapelbed deelde! My homegirl! Dat was écht heel toevallig, haha. Het maakte het spel wel minder leuk, ik had verwacht dat als ik een soort detective iemand moest proberen te vinden in de massa en diegene te bespringen om zo de wedstrijd te winnen. En als het toevallig een leuke jongen zou zijn, zou ik het helemaaaal niet erg vinden :) Omgekeerd ook niet, haha. Jammer genoeg is de realiteit niet zo.

Eenmaal aangekomen in het bruisende dorpje Ellertshaar moesten we een afdeling kiezen waar we zouden slapen, kleren aantrekken die vies mochten worden en gingen we kennismakingsspellen doen. Jongen, ik heb echt 300 namen naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Het grappige is dat ik er eigenlijk nog best veel weet. Wat ik heb is dat als je je voorstelt, je naam zo’n twee à drie keer zegt en we een gesprek hebben of samen wat doe, dat ik dat makkelijker onthoud dan ‘handshake; hoi, ik ben Tim’-achtig iets. Er waren zo’n twaalf spellen en mijn allereerste spel was.. aan de bar hangen. We vertelden wat over onszelf en hadden de mogelijkheid om wat bier of wijn te kopen. Ik had geen geld of zin in een van beide, maar een jongen (een echte heer die mijn shirt leuk vond) trakteerde ons allemaal op bier.

Shit.

Ik lust geen bier.

Hij had het al gekocht en uitgedeeld dus uit beleefdheid heb ik het ..niet..helemaal.een soort van..nauwelijks opgedronken. Ik bedankte hem, nam een slok en glimlachte alsof ik net mijn verstandskies heb laten trekken. Lekker hoor, dank je! Vervolgens gingen we een spel spelen, volgens mij komkommer sjoelen. Het doel was dat je een komkommerschijf in iemands mond moest proberen te schuiven (sjoelen) over een tafel met zure yoghurt. Dat zorgt voor een troep. (Volgens mij is dit ook gefilmd). Ondertussen had ik nog steeds dat biertje en ik was aan de beurt. Ik had het nog heel subtiel op een tafel gezet en gooide zonder genade yoghurt volop in het gezicht van mijn medespeler. Vervolgens wilde ik er heel sneaky vandoor gaan, maar ik werd tegengehouden want ik moest ook nog de volle laag krijgen van hem, jammer genoeg. Kortom, ik zat onder de stinkende yoghurt. Toen ik eindelijk weg kon, was ik opgelucht tot iemand achter me aankwam en zei; Is dit jouw bier?

Crap.

Uiteindelijk heb ik het gewoon op de grond gezet, “per ongeluk” op een plek waar veel mensen lopen en is het dus “per ongeluk” omgeschopt.
We hebben nog meer van die droge spelletjes gespeeld zoals knuffeltikkertje, de stoelendans waarbij de verliezer moest zingen (Ik zong een geweldige aria van De wereld is mooi, zo mooi, zo mooi. Ik weet eigenlijk niet eens wat een aria is en van wie dat liedje is en hoe het lied verder gaat na zo mooi, zo mooi)

Na de kennismakingsspellen gingen we eten (lekker, dank u kookploeg!) en vervolgens hadden we een boswandeling in de nacht. De groepen werden ingedeeld door alweer lootjes te trekken. Ik zat in groep varken en moest mijn groepsgenoten vinden door te knorren. Heel achterlijk, maar wel grappig. Ik liep dus rondjes ‘knor knor, varkens? oh, apen. knor, knor, varken!’ Wat bleek is dat mijn groep pas na twee uur mocht vertrekken, dus kon ik even lekker douchen en me lekker warm aankleden. Toen we eindelijk mochten vertrekken was het keihard aan het regenen, dus gingen we gewapend in poncho’s en met paraplu’s het duistere bos in. Ik ben niet snel bang in het donker, maar zonder grap, ik zag allemaal vreemde dingen in het bos. Het leek alsof er een dode olifant in het bos lag, serieus! Gelukkig had ik mijn big ass zaklamp bij me, zodat ik binnen een straal van 6 kilometer alles scherp kon zien (wat niet zo was want 1. mijn zaklamp is niet zo sterk en 2. ik ben bijziend en moet mijn lenzen nog halen)
Anyway, ik zat in een vrij leuk groepje. Het probleem alleen was dat ik de meeste van ze alleen in het donker heb gezien, dus als ik nu zou moeten aanwijzen wie ze waren, al sla je me dood. Degene met wie ik het langst gepraat heb, herinner ik me alleen nog. Omdat wij de laatste groep waren, hadden we een korte route en omdat het nog harder regende, werd het nog korter. We hadden twee stops, eentje waarbij we griezelverhalen moesten vertellen (die niet eng waren, gelukkig) en eentje waarbij je zo veel mogelijk kleding uit moest trekken en daar kreeg je punten voor. Je kon gelukkig zo ver gaan als je zelf wilde, maar er was één groep die niemand kon overtreffen. All of them went all the way, we couldn’t compete against that. Dus we hielden het ‘netjes’.

Na de wandeling ging ik me op onze kamer (die bestond uit 40 man ofzo) opwarmen, nog een keer (deels) douchen en gingen we los in de Klonie disco :)

Maar wel t/m 4 uur, want de dag daarna moesten we volgens het schema om 8 uur eruit en ik moest nog een heel weekend.

That was day 1! xx

ps. Trouwens, over dat Kiss or Die spel, ik lag er de eerste dag al uit. Ik had een nieuw iemand ontmoet daar en die ‘heeft mij betrapt’ toen ik mijn ‘lootjespartner’ een lebber op de arm gaf en dus moest ik de mijne inleveren :)

Quote van de dag

”Vrouwen hebben twee X-chromosomen en mannen één X- en één Y-chromosoom. Het Y-chromosoom is vrijwel ‘leeg’ en liggen maar een aantal genen op, zoals bijvoorbeeld die voor achteruit rijden en inparkeren.””

IDEE dag 4

Om even aan alle drukte in huis te ontsnappen, heb ik besloten weer eens wat te posten. Want, de IDEE week duurde niet drie dagen, nee. Vier hele dagen en ik moet nog wat schrijven over de vierde dag! Wat ik ook mee wil delen is dat ik lid ben geworden van het sportcentrum VU. Vandaag heb ik een vriendin ingeschreven en daar stond iemand achter de balie die best leuk was. Niet dat ik daardoor meer ga sporten, of sowieso ga sporten, nee. De reden dat ik ga sporten zal verduidelijkt worden met het volgende verhaal:

Mijn wekker ging zoals gewoon om 9 uur, want ik heb gewoon een überchill rooster. Zonder ontbijt zou ik waarschijnlijk kwart voor 10 zijn opgestaan, maar dat terzijde. Ik had House van donderdagavond opgenomen omdat ik bezig was met iets (?) en keek dat dus vanochtend. Op een gegeven moment was het bijna 10 uur en ik wilde de metro van 10.20 halen. Normaal gesproken neem ik de metro van 10.30, maar omdat ik de vorige keer te laat gekomen was toen we in het hoofdgebouw college hadden, neem ik liever de eerdere.De vorige keer keek ik én verkeerd op mijn rooster én ik had geen flauw idee waar 12A00 was (op de 12e verdieping dus) en moest ik dus op de trap komen zitten met een houten kont en alles. Dat dus nooit meer. Anyway, het was dus bijna 10 uur en ik was net klaar met ontbijten, dus ik had nog zo’n kwartier om me klaar te maken en naar het station op 8 minuten (5 minuten op mijn tempo) loopafstand. Wil ik me net gaan omkleden, belt mijn moeder beneden aan en moet ik boodschappen vier trappen omhoog sjouwen. Resultaat, de metro van 10.20 heb ik dus gemist. Maar met die van 10.30 kom ik gewoon op tijd, dus ik heb eigenlijk ook geen moeite gedaan om die daarvoor te nemen. Eenmaal op Zuid aangekomen, wilde ik de tram van 10.42 nemen. Vanaf station Zuid naar de tramhalte gelopen, zag ik de tram wegrijden om 10.39.. En de volgende kwam om 10.49, wat niet zo fijn was. Uitgerekend zou ik dus vijf minuten hebben om op de 12e verdieping te komen en dan zou ik op tijd zijn. Ik wilde niet het risico nemen dat de lift stampvol zat en ik zou moeten wachten, dus als een echte diehard beklom ik die trappen. Achter me, kwam iemand die wat ouder dan mij was en die liep de trap op als een gazelle huppelend door de savanne. Ik ook..de eerste vier verdiepingen. Op de vijfde begon ik de inwendig te vloeken maar weigerde ik een rustpauze in te lassen, want diegene achter mij die liep nog steeds alsof hij niet doorhad dat hij bergopwaarts ging. Op de zevende verdieping ging hij eindelijk weg, maar toen kwam er weer een hele stroom naar beneden, dus moest ik wel de schijn aanhouden dat ik een topatlete was die geen enkele moeite had om twaalf verdiepingen met de trap omhoog te klimmen. Eenmaal aangekomen voelde ik mijn hart kloppen door mijn borstkas heen en was ik helemaal bezweet nét te laat aangekomen. Máár, wel eerder dan de mensen die de lift hadden genomen.

Dus, de reden dat ik wil sporten is omdat ik een conditie van een bejaarde walvis in een pierenbadje heb :)

IDEE dag 4

Het was alweer de laatste dag van de IDEE week, de laatste officiële dag als groep. Niet dat we altijd compleet zijn geweest, op de laatste dag bijvoorbeeld kwam er nog iemand bij en volgens mij misten we er nog een aantal, maar als ‘mentorgroep’ zou dit onze laatste dag samen zijn. We spraken om half 11 af in de Melkweg (wat kennelijk vroeger een melkfabriek was) waar we een show van Gili. Het was een hele aparte show, maar ik weet nu wel: We zijn allemaal paranormaal! Ik denk dat ik mijn eigen paranomaliteit blokkeer, want ik ben net zo paranormaal begaafd als een bevroren visstick. We moesten allemaal op de grond zitten en ik weet niet hoe het met mij zit, maar ik kan nooit lang stilzitten en vooral niet op de grond. Tijdens de colleges op de VU begin ik me na zo’n twintig minuten ongemakkelijk te voelen en verander ik de hele tijd van positie. En dat terwijl ik sommigen onophoudelijk kaarsrecht naar het scherm zie staren, ik weet niet hoe ze het doen. Maar tijdens die show viel mijn been dus constant in slaap, ik heb negen mensen rondom mij een elleboogstoot gegeven, zestien per ongeluk getrapt en waarschijnlijk het beeld van drieënnegentig mensen geblokkeerd. Ik kan vrij irritant zijn. De show was eigenlijk wel leuk vond ik. Er zaten dingen bij waarvan ik dacht haha of cliché of huh. Maar ik vond het leuk, gewoon lekker entertainment voor als je je een keertje verveelt ofzo.

Vervolgens gingen we naar Artis! Daar was ik écht écht lang niet meer geweest. En met écht bedoel ik écht écht. Minstens zes jaar, al denk ik dat het veel meer is. Ik denk zelfs acht jaar. Dat is lang, als je het vergelijkt met het aantal jaren dat ik nu leef :P Aangezien het onze laatste dag als groep was, was het plan om met z’n allen Artis in te gaan. Op een gegeven moment waren we in plaats van de oorspronkelijke twintig man, met een stuk of vijf man. Er bleef altijd wel iemand staan of er een ander vond dat de schilpadden in Artis niet zo leuk zijn als de Ninja Turtles en ging er weer vandoor enz. Of iemand zag Wolter Kroes lopen en wilde op de foto. Ik moet toegeven, als ik Wolter Kroes tegen zou komen, zou ik hem echt straal voorbij zijn gelopen. Zelfs als hij me tegen zou hebben gehouden om me wat te vragen, zou ik hem écht niet herkend hebben. Ik heb namelijk' géén flauw idee wie dat is, ik krijg steeds een beeld van Dries Roelvink voor me bij die naam. Ik moet toegeven, ik heb zijn naam wel eens gehoord op televisie, maar volgens mij zap ik elke keer als ik dergelijke muziek hoor keihard weg. Vandaar dat ik zo een leuke tijd had op de Beurs van Berlage :) Maar ik zal hem wel even Googlen (Indien je initialen HZ zijn, met Googlen bedoel ik dat ik op Google zijn naam in ga tikken en niet ga googchelen. Lees dus goegul als in de zoekmachine en niet goochel als in ‘magie’<3)

Oh, dat hoofd ken ik wel! Maar alsnog zou hij me niet opgevallen zijn, ik zou waarschijnlijk een vaag heb ik jou niet eerder gezien moment hebben, net zoals die ik nu heb met al die mensen die ik tijdens de IDEE week en Klonie heb ontmoet (A)
Artis was wel leuk, vooral het insectenhuis betreden met mensen die bang zijn voor spinnen is geweldig. Dan moet je ze vooral onverwachts gaan kriebelen in hun nek, de schrik die optreedt, goud waard! Ik ben niet bang voor spinnen, ze hangen meestal gewoon ergens en doen mij niets. Niet dat ik het prettig vind om ze in mijn kamer te hebben ofzo, maar je zult mij niet moord en brand horen schreeuwen als ik een doos van een tijdje geleden open en er zit een spin in. Waar ik wel helemaal gestoord van word, zijn muggen & wespen. Het gezoem, it drives me crazy. Die week was er elke dag wel een ***wesp die het leuk vond om bij ons te komen chillen. Als reactie ga ik dan in foetus houding, want zodra ik het gezoem bij mij oor hoor, begin ik om me heen te slaan en weg te rennen. Ik weet ook niet waarom, maar het is bloedirritant.
In Artis heb ik nog een leeuwenwelpje, een giraffenwelpje, een gorillawelpje en een olifantenwelpje gezien.

NB: Ik weet dat het niet allemaal welpen zijn, maar wat het wel zijn? Veulens? Geen idee. Anders: babyleeuw, babygiraf, babygorilla en babyolifantje.

Misschien dat het aan mij ligt, maar ik stond er niet echt bij van Aaw, wat een ongelooflijk schattig beessie! maar meer van O, daar is het pasgeboren [insert name]. Cool, leuk. Next? Ik heb veel minder met dieren dan dat ik vroeger had, waarschijnlijk omdat ik zolang niet naar Artis ben geweest, hè mama? *hint* Nou ja, mijn moeder houdt niet van dieren, dus daar kan het ook aan liggen :P Onze enige huisdieren ooit waren goudvissen, voor de rest heb ik nooit écht contact gehad met dieren. Mijn laatste keer was tijdens het paardrijden vorig jaar, wat wel leuk was!

Mijn IDEE-week eindigde helaas na het Artis uitje, want ik had daarna een verjaardag waar ik nog heen moest, van mijn BFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF. Daarna kon ik jammer genoeg niet naar het slotfeest, maar dat hebben we ingehaald tijdens de Klonie! Dat de volgende keer ;)

Om even samen te vatten:

Ik ben blij dat ik mee heb gedaan aan de IDEE-week! xx

Hoe overleef ik de Hogeschool 3

Stap 3 : Karma's a bitch, so just make sure that she is beautifull (K)

Dag 3: The pimp my mentor day

Alweer een ochtend te vroeg opgestaan om te douchen, ontbijten en naar de Dam te gaan.
Programma van dag 3: Het ruilspel doen, pimp my mentor met de geruilde spullen, buy your mentor en heitje voor karweitje. Dus we begonnen met het ruilspel. We kregen allemaal een elastiekje en een paperclip en moesten dit vervolgens gaan ruilen voor spullen, waarmee we onze mentor mee moesten aankleden. Wat een ramp xD Volgens de winkelmensen werd het per jaar best vaak gedaan, dus kregen we veel te maken met vet chagrijnige mensen. Na lang onderhandelen kregen we van een aardige vrouw een wietlolly (waar je niet high van wordt xD) en een mankini, weet je wel zo een borat zwempak. Toen moesten we de mentoren ermee gaan versieren en was de belangrijkste vraag: wie verdient de manikini het meest de een of de ander?

TIJD VOOR EEN RIJTJE :
- De een had een ochtendhumeur - De ander niet
- De een had me een preek gegeven- de ander niet
- De een is/was een mr de jong versie 2.0 - de ander niet

Dit was een duidelijke keuze , degene met ochtendhumeur , preken en vernieuwde versie van meneer de jong was het helemaal waard om in een mankini te staan lopen. Muhahahahahahaha. Als ik naar de foto’s kijk, ga ik nog stuk xD. Dus ja, nadat we onze mentoren hadden verkleed (als dragqueens) was het tijd om ze te verkopen/mentor groepen kochten mentoren zelf/het was gewoon een vage bezigheid. Ik voelde me niet aangesproken om te bieden xD Ondanks dat het geld naar een goed doel ging xD . Toen moesten we een heitje voor een karwijtje doen en nu ga ik ff rascistisch doen ABER welke negra gaat bedelende klusjes doen om het geld vervolgens aan iemand anders te geven, nooo way hose als jij mijn schoolboeken, huur, voedsel en allerlei rekeningen betaald zodat mijn leven chiller is, wil ik andere mensen helpen, maar eerst mezelf G. Maar zo koudbloedig ben ik ook weer niet, heb wel mijn kleingeld gedoneerd aan het goeie doel. But DAMN hoeveel geld wouden ze wel niet van me :S. Nha ja, in de avond waren we nog uit eten gegaan bij een of andere pizzeria (vanaf haarlemmerstraat recht door lopen achter/naast een kerk) In de pizzeria zaten mijn buddies (alle v.i.p ofcourse ) aan een eigen tafel lekker chillen pizza eten en te kaarten (I won ofcourse ---> big ego :P). Dat was echt een leuk vriendenmoment <3 gewoon gezellig eten met je vrienden over alles en nog wat praten en een kaartspelletje ondertussen doen , just sweet.
In de avond nog lekker gepartyd !! in het usc <3 en vervolgens weer een nacht veilig geslapen :p ondanks Balie Fm en ondanks de fysio's .

Lots Of Love Ck

IDEE dag 3

Ah, jammer genoeg de een na laatste dag van de IDEE week, het Uilenstede festival. Na de regenachtige dinsdag, hoopten we uiteraard op een zonnige woensdag. Die dinsdag zou het 27 graden worden, met regen (daar twijfelde ik aan) en aangezien het –10 graden en ik kletsnat ben geregend, heb ik besloten om vanaf nu het weerbericht nooit meer te vertrouwen :) En dat was maar goed ook, want zodra ik uit de metro stapte, begon het te motregenen en nadat ik het perron verliet regende het pijpenstelen. Gelukkig was ik bewapend met mijn paraplu! Ik kwam nog wat mede studenten tegen en samen liepen we naar Uilenstede. In de regen verzamelden we en hoorden we de burgemeester van Amstelveen aan om vervolgens de meerkamp te winnen. Dachten we, het weer werkte niet echt mee. Ons eerste onderdeel was rupsrennen, waar ik eerst niet veel van snapte, de laatste tijd snap ik bijna niets, maar vervolgens wel aan mee deed. Wat ik beter niet had kunnen doen, het zag er belachelijk (leuk voor de mensen die toekeken) uit, was hartstikke intensief en we hebben een paar keer modder moeten happen, maar we waren wel het snelst! Op dat moment dan, aangezien wij de eerste waren die moesten. De groep na ons had ons afgekeken en een hele strategie verzonnen en waren dus sneller. Maar we waren wel tweede! Op dat moment..
Daarna moesten we over een stormbaan, wat aardig veel weghad van een opblaasbaar zwembad, zoveel water was erin geregend. Die sloeg ik even over, maar de enige echte diehards van ons groepje gingen er wel even tegenaan. Respect hoor :)
Op een gegeven moment begon het zo hard te regenen dat het niet te houden was. De helft van de meerkamp was gecanceld, dus gingen we maar naar binnen. Een aantal groepsleden wilde nog zo’n bewegende surfboard uitproberen (imagine een mechanische rodeostier maar ipv een stier een surfboard) en ik zag het al helemaal voor me hoe ik eraf zou vallen en zes keer mijn nek zou breken, mij niet gezien. In café Uilenstede deden we nog even de pubquiz, waar we al zeg ik het zelf best wel goed in waren :D Die vragen waren ook niet zo moeilijk:
- Welke tram en metro stoppen er bij de VU? 
- Wie vervangt Charlie Sheen bij Two and a half men? enz.

Al had ik bij sommige echt geen idee:
- Wat is het laatste vreemde voorwerp wat langs de A2, of A3, of A5, geen idee, in ieder geval een snelweg, gevonden?
- Wie won de Giro d’Italia? Al sla je me dood.
Maar we waren best goed :)
Na doodgeknuffeld te zijn door iemand die kletsnat was (nog bedankt) deden we een cursus hoofdmassage geven. En ja mensen, ik ben nu een volleerd hoofdmasseuse. Een soort van, haha. Het was wel heel apart en daar te zitten met nog twintig anderen waarvan bij de helft hun haar helemaal in de war zat, heel grappig. Gelukkig heb ik een professionele pokerface, zoals hier uitgebeeld.

 

 

 

 

 

 

Oke, toen ik op zoek was naar dit plaatje kwam ik nog een andere tegen waardoor ik helemaal stuk ging, die moet ik gewoon even plaatsen.

En ik herken me zo erg in deze:

En nu even back to business. Volgens mij gingen we daarna onder een parasol zitten, waarna het nog zestien keer ging regenen, ben ik wezen kijken naar een kamer op Uilenstede (ikwilook!) en vervolgens zijn we naar de Albert Cuyp markt gegaan om daar te gaan eten bij de Bazar. Echt, ik kom zo vaak op de Albert Cuyp en die Bazar is me nog nooit opgevallen. Echt nooit nooit nooit. Never. Jamais. Als ik het woord nooit in meer talen kende, had ik die er bij geschreven, maar echt nooit. En het eten was gewoon lekker, het was mooi ingericht. Het enige nadeel was die spin die over mijn rug heen liep, maar dat maakt niet uit. Ik ben niet bang voor spinnen en had hem gewoon weggehaald :)

Na het eten gingen we naar het Amsterdams Festival in de Beurs van Berlage. Ik verwachtte.. iets aparts, iets wat ik nog nooit had meegemaakt. Maar dan positief. Ik ben niet zo van die Nederlandstalige muziek, maar als het gezellig is vind ik het niet erg.

Je had mijn kop moeten zien.

Echt, als je van de emoticons boven je hoofd kon krijgen bij een bepaalde emotie, zou je boven mijn hoofd wtf?! zien. Ten eerste kende ik geen enkel liedje, echt niets! Misschien wel een enkele van Gerard Joling, of een zin van een liedje die wel eens op tv komt bij de reclames van CD’s, je weet wel: Radio 538 presents the hottest tunes of this summer:

David Guetta & Rihanna met Who’s that chick..Dries Roelvink met Waar Dries is, is Crisis..

Maar voor de rest kende ik nauwelijks wat. Dus ik kon niet overdreven vrolijk meeblèren ofzo. Toen die tante Annie op het podium was (geen idee wie dat is) en ze soms mensen op het podium trok, zat ik echt te hopen dat ze mij niet uit zou pikken, want ik zou daar echt met mijn mond vol tanden staan. Dus elke keer als ze een beetje onze richting op liep, begon ik heel vrolijk te dansen, geen oogcontact te maken en te doen alsof ik mee zong (gewoon lalala zeggen dus) zodat ze niet zou denken: Die doet niet mee, misschien als ik haar het podium op trek, doet ze dan wel mee.
In principe stond ik dus de hele avond als een boer met kiespijn daar te doen alsof ik een leuke tijd had, mee te doen met de groepsdansjes en de polonaise terwijl ik ondertussen uitgelachen werd omdat het gewoon van mijn gezicht af droop dat ik het echt niet leuk vond.
Al met al kan zeggen, het was zo verschrikkelijk dat het gewoon leuk was. Dus toch een geslaagde avond, haha.
Op het einde had ik nog samen met een medestudent een midnight swirl gehaald. Jumjum.

Calorieën <3 xxxx

Opening Academisch jaar

Vandaag is zo’n typische dag; als je slecht wakker wordt, is de rest van je dag ook verpest. Dat heb ik nu dus. Ik kan er niet tegen als ik eventjes wakker ben geworden, weer indommel en dat iedereen in huis keihard loopt te praten en 36x de kamer in en uitloopt, frustratie. Dan ben ik dus noodgedwongen om onvrijwillig op te staan en ben ik de rest van de dag chagrijnig. Nu dus. En dat straal ik ook uit, dus ik ga het huis vandaag even niet meer uit, twee keer is genoeg.

Morgen is officieel de opening van het academisch jaar op de VU, dan ben ik dus officieel een student. Geen scholier, geen schoolgaand kind, maar een heuse student. Klinkt wel een stuk stoerder, ik ben een eerstejaars student op de VU, ja dat klinkt wel leuk :)
Wat verwacht ik dit jaar?
Nou, ik weet nu al dat ik elke dag te laat ga komen want ik snap geen moer van de lokaalindeling. Dat had ik donderdag ook al, op de anguilladag, ik had werkelijk géén idee waar ik naar toe moest. Gelukkig kwam ik lotgenoten tegen die het ook niet wisten, maar één van hen kwam een oudere student tegen en die wist het gelukkig wel. Ik had geen flauw idee waar we heen liepen en ik zou er ook nooit zelf  zijn gekomen. Waarschijnlijk zou ik nu nog aan het lopen zijn, pfft. Waarom zet je dan ook twee letters en drie cijfers voor een collegezaal? Nou ja, onze faculteit alleen al is gigantisch, dus ik snap wel dat er veel zalen zijn, maar de logica ontbreekt bij mij. Très.

Wat ik nog meer verwacht is dat ik een stuk gezonder ga leven. Op de middelbare school begon ik vaak 8.15u, soms 9.00u en zelden 9.45u, maar volgens mij beginnen we hier op zijn vroegst om 9 uur. Aangezien ik naar mijn oude school zes keer (lees: één, soms twee) moest overstappen, moest ik vrij vroeg opstaan. Omdat ik nogal een slaapkop ben, heb ik zo’n zes jaar lang het ontbijt overgeslagen voor het naar school gaan, tenzij ik de eerste dertien uur vrij had ofzo en in de toetsweken. Nu ga ik waarschijnlijk vaker ontbijten en kan ik nog genoeg slapen ook. Wat een prachtleven, haha.

Wat er ook voor gaat zorgen dat ik gezonder ga leven, is het ‘24-uurs’ sportcentrum bij Uilenstede. Eindelijk niet verplicht sporten, maar wanneer je maar wilt, geweldig! Niet gedwongen voetballen met fanatiekelingen die boos worden als je bal scheef schiet naar de tegenpartij, of rondjes lopen in de regen. VRIJHEID! En het feit dat ik ervoor betaal stimuleert mij waarschijnlijk wel om te gaan, haha. Én, het kan met mijn mede eerstejaars studenten :) Beter kan het toch niet?

Hopelijk wordt het een geweldig academisch jaar!

IDEE-week dag 2

Op de tweede dag gingen de échte diehards in de ochtend ontbijten in het Vondelpark. Om 9 uur ‘s ochtends moesten we geloof ik verzamelen bij de ingang van het Vondelpark bij het Leidseplein. Wist ik veel dat er nog twintig andere ingangen waren, ik was al trots dat ik er eentje gevonden had. Gelukkig heb ik een moeder die Amsterdam als haar broekzak kent, die me precies kon vertellen waar en hoe ik moest reizen en overstappen. Jammer genoeg waren ze aan het verbouwen bij die halte, dat was minder. Dus liep ik als een kneus met mijn blackberry door de straten van Amsterdam met Google Maps. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, long live technology! Uiteindelijk was ik aangekomen, bij de verkeerde ingang. Er stonden wel mensen in het roze (kenmerk van de G&L mentoren), maar toen ik erheen was gelopen, waren het niet mijn mentoren :( Volgens mij was het een ontgroening van één of andere studentenvereniging. Uiteindelijk heb ik uit wanhoop mijn mentormama ge-sms't en die zei dat ze me wel op zouden komen pikken als ze daar compleet waren. Na zo’n vijf minuten te hebben gewacht was ik het zat (ongeduldig) en probeerde ik de kaart te ontcijferen waar ik naast stond. Blijkbaar beschik ik over nul ruimtelijk inzicht, want ik snapte er geen zak van. Er stond ook nergens u bevindt zich hier dus ik werd er niet wat wijzer van ofzo.

Overal waar van die V’tjes & straten staan, zijn ingangen. Ik was bij de rode kruis en moest bij de blauwe kruis zijn. Ik had alleen geen flauw idee of ik nar links of rechts moest gaan.

Uiteindelijk pakte ik Google Maps er weer bij, zocht ik waar het Leidseplein was en liep die richting op, in de hoop dat ik bij de goede uitgang terecht kwam en ja hoor. Briljant!
Alle diehards gingen naar de afgesproken plek om te gaan ontbijten. Ik en nog wat klasgenoten(?)/jaargenoten(?) gingen op een bankje zitten en toen begon het opeens te motregenen. Gelukkig beschermde Moeder Natuur ons tegen de regen doordat en een grote boom achter het bankje stond die met zijn takken perfecte beschutting was. Terwijl de andere mensen Schipper mag ik overvaren in de regen speelden, aten wij rustig verder op het bankje. Op een gegeven moment kwam er een groepje jongens langs gerend en na een tijdje kwamen ze weer terug, helemaal uitgeput. Direct daarna moesten ze push-ups doen en er was een jongen die het niet kon, zo sneu. Hij werd geschreeuwd, geholpen maar het lukte gewoon niet. Ik stond echt op het punt om het even voor hem over te nemen (mijn record is 10 keer, maar dan lig ik anderhalf uur KO op de grond), maar ik ben geen ochtendtype en het telt waarschijnlijk niet eens mee.
Omdat de regen steeds erger werd, besloten we de rondleiding door de Jordaan over te slaan en in plaats daarvan naar de bioscoop te gaan :D Ook leuk. Ik, als barmhartige samaritaan, had mijn paraplu uitgeleend aan twee anderen die niet zo warm aangekleed waren. Ik had gelukkig twee vesten bij me, dus ik kon wel even zonder. Positieve karma, hè? :) Misschien dat er ooit een iemand langs me loopt, ziet dat ik het koud heb en zijn auto + chauffeur (tenzij ik mijn rijbewijs dan heb. alhoewel, een chauffeur mag altijd) aan mij uitleent. Of zoiets dergelijks. Keep on dreaming.
Jammer genoeg wat de Pathé dicht en zou hij pas over een uur tot anderhalf uur open gaan. Dus besloten we maar naar een café te gaan op het Leidseplein om daar even op te warmen. Het was eigenlijk een heel gezellig cafeetje, een beetje Jordaans ingericht heb ik me laten vertellen. Ik nam lekker warme chocolade melk en kreeg zo’n mooie beker en school + koekje erbij, jongens wat een service! Hier kom ik zeker nog een keer langs, al is het alleen voor de barman.
We waren van plan de film Horrible Bosses, te gaan kijken (geniale film, écht!) die om half twee begon. Voordat moesten we natuurlijk even lunchen, dus gingen we met z’n allen de McDonalds in. Ik weet niet hoor, maar volgens mij heeft heel Amsterdam vorig week profijt gehad aan de IDEE-week en andere introductieweken, want we waren echt met veel man en kochten veel! Ik nam een simpele Happy Meal, that has been a while, en ik kreeg er een Smurf bij :) Die ik volgens mij kwijt ben, of hij zit in één van mijn 16 tassen die ik die week gebruikt heb. De film Horrible Bosses was echt geweldig, ik heb me rot gelachen. Als ik zou moeten kiezen tussen the Hangover, the Hangover part 2, Horrible Bosses dan zou ik écht niet kunnen kiezen. Al denk ik dat als ik die laatste nog een keer zou zien, dat ik harder zou lachen dan als ik die eerste twee nogmaals zou zien. Charlie Day is geweldig. Echt. Die grappen die in de film werden gemaakt, de acteurs, een perfecte setting, très origineel, alles klopte!

Ik kan me niet meer herinneren waar we hebben gegeten die dag.. Het is echt..weg uit mijn hoofd. Het was wel ergens in Amsterdam. Misschien dat we pizza hadden gegeten? Geen idee. En daarna.. Ik kan me niet meer herinneren wat we hebben gedaan.

…

Even spieken.

Volgens mij gingen we naar het Amsterdams Historisch Museum!

Ik vond het eigenlijk vrij interessant om al die dingen over Amsterdam te weten, aangezien ik bijna niks erover weet. Er was zelfs een stukje over de Bijlmer, yeah! Ik ben een heel stuk wijzer geworden, vraag me alles over Amsterdam en ik weet nu … iets meer dan een week geleden. Als ik me het nu goed kan herinneren, gingen we daarna naar cabaretier Jan Jaap van der Wal. Ik kende hem eigenlijk niet, ik heb hem alleen een keer gezien toen ik aan het zappen was en De Wereld Draait Door zag. Daarna heb ik weer verder gezapt. Eerst moesten we in een hele lange rij staat voor Tuschinschki(?) en toen begon het opeens zo hard te regenen, alsof iemand besloten had heel de Noordzee over ons heen te gieten. We hadden echt slecht weer die dag. Heel random begon het opeens keihard te regenen, echt gewoon uit het niets. Na een aantal minuten, kurkdroog. Gelukkig mochten we allemaal wel even Pathé in om daar te wachten. Na een tijdje te hebben gewacht, mochten we eindelijk de zaal in. Maar, de begane grond was bezet, dus moesten we naar de eerste verdieping. Vrolijk met z’n allen de trap op, eerste verdieping, vol. &^&$$%#~!@##$ op naar de tweede verdieping. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar we moesten wel zes trappen op voordat we bij de tweede verdieping waren, wat niet echt logisch is, vind ik. Uiteindelijk was de hele rechterkant vol, dus moest ik helemaal naar de linkerkant, in mijn uppie. Wel minder, maar het optreden was wel geinig. Ik verstond er niet altijd evenveel van, maar wat ik verstond was wel leuk.

Een leuke dag die een klein beetje in het water is gevallen, letterlijk. Gelukkig waren de mentoren vrij flexibel en zaten we niet 6 uur lang aan de koffie, maar hebben we er toch nog een leuke dag van kunnen maken :)

Spread the love, amen.

Hoe overleef ik de hogeschool? 2

Hoe overleef ik de hogeschool

stap 2 : Je eerste kans is niet de laatste kans.

Na een verschrikkelijke eerste dag en een onwijs korte nachtrust ( 3 uur , max 4 ) was het weer tijd op om te staan. Waarom? Hierom! We sliepen in een gymzaal , dat vond ik niet eens erg, maar wat ik wel erg vond is dat erg geen individuele douches waren, alleen zo een groepsdouche, snapjuh? Sinds ik niet graag naakt sta in een grote groep meisjes waarvan ik meer dan de helft niet ken en het deel dat ik wel ken niet langer dan 12 uur ken ( 0_0 adem) . Had ik samen met een buddie besloten om eerder te gaan douchen (in bikini), eerder douche = minder mensen= meer privacy. Yeah B#tch gslaagd voor wiskunde xD!
.Dusya ondanks de moeheid was het wel nog steeds sportdag. Dat was best wel toff! Je mocht zelf kiezen aan welke activiteiten je meedeed. Ik had uiteindelijk gekozen voor salsa , yoga , nix want viel bijna in slaap na yoga en wat later heb ik nog Afrikaanse dans gedaan <3 (wat met een zuidamerikaanse vrouw :s was xD)en ook een live drum band!
Meer Boeiens was er die dag niet gebeurt dus dat ga ik skippen, MAAR DE NACHT! ooeeh la la Ik kan eerlijk bekennen dat Dindsdag Avond DA LEUKSTE AVOND WAS! Waar is het feestje? DAAAR WAS HET FEESTJE!
We gingen met de groep langs een aantal (studenten?) in ieder geval kroegen/ clubs ( leidseplein area ). Mijn topfavo’s Royalty, Pirates en the bamboo bar! Sooo Sooo awesome. Music rocks, groep was gewoon super uber epic awesome! Boys waren lekker XD, meer wil je niet toch?! Het enige mindere was dat drankjes duur waren maarja , moet je maar geen dorst hebben XD :P Van deze toffe avond is dat ik niet meer kan vertellen, want anders ben ik strafbaar xD ( Im no kidding xD ). De night was just awesome clubs zijn zeker aanraders.
Supreme Major Pluspunt.. was een goede gelegenheid om te socializen na die nacht voelde ik me vertrouwder met de groep en de omgeving. Het voelde eerlijk gzegd alsof ik ze al langer dan een paar dagen kende :)

Lots Of Love
Ck

p.s voor de mensen die zich afvroegen of ik nog heb kunnen slapen na de nachtelijke avonturen van nacht 1. ......Het enige wat niet veilig was, was de dancefloor :P , ik heb nog heerlijk kunnen pitten ;)

IDEE-week dag 1

Ik heb net een van de geweldigste weken ooit achter mijn rug. Van maandag tot maandag ben ik zo intensief geweest met mijn nieuwe school, dat ik (ja, ja!) ben afgevallen, woehoe! Ik schrijf dit verslag hoestend en met een ik-heb-gisternacht-maar-een-uur-geslapen-because-we-danced-all-night-long. Op precies te zijn, ging ik rond één à twee uur naar beneden en hebben we gefeest tot kwart over 7. Om vervolgens heerlijk te douchen en knock out in slaap te zijn gevallen voor een uurtje. Het vreemde was dat ik het gevoel had dat ik heerlijk geslapen had. Ondanks dat alles, ben ik vandaag gebroken. Vannacht had ik blijkbaar koorts, ik ging om negen uur naar bed en toen mijn ma me om half 11 wakker maakte voor een paracetemol schrok ik me dood. Om 1 uur ben ik wakker gebeld (!) door mijn moeder dat ik moest gaan eten. Nou, ik voel het nog steeds in mijn benen hoor. Dus ik sta stijf van de medicijnen (Lees: Aleve, Strepsils & Vicks)

Anyway, ik schrijf deze post eigenlijk speciaal voor de eindexamenkandidaten die niet weten wat ze moeten verwachten als ze naar het HBO/WO gaan. Op televisie hoor je allemaal verhalen van ‘studenten die protesteren’ of ‘ontgroeningen’ etc. Maar da’s allemaal vrij vaag vind ik, ik kan (lees: kon) me niet echt voorstellen hoe het is om een student te zijn. Voor de basisschool hoef je je niet voor te bereiden, want tja, wat kan dat een 4-jarige nou schelen? Naar de middelbare school is ook een vrij grote stap, maar er zijn een miljoen boeken uitgegeven over scholieren en nog een ziljoen cliché Hollywood films. Maar over de universiteit of HBO? Rien, voor zover ik weet. Dus bij deze:

IDEE-week dag 1

De dag voordat ik aan de introductie begon, kreeg ik een mailtje van mijn mentormama die ons even informeerde. Ze stuurde er ook een foto bij, maar die kreeg ik echt niet in mijn hoofd. Ik weet niet of mijn hoofd vol zat en er niks meer bij paste of dat ik gewoon niet helder was. Elke keer als ik die foto zag, was ik na een half uur weer vergeten hoe ze eruit zagen. Uiteindelijk zat het beeld van mijn mentoren vast geankerd in mijn hoofd en op dit moment zou ik die foto precies na kunnen tekenen (eigenlijk niet). Ik had ze ook direct herkend toen ik ze zag :)
Eerlijk gezegd had ik naarmate de week dichterbij kwam, steeds minder zin erin. Ik zag het al helemaal voor me, een zaal met 1000 man, waarbij ik niemand ken, awkward silences, vreemde mensen, alles. Maar, dat viel reuze mee! Alleen begon het niet zo lekker, want ik had géén idee waar ik naar toe moest. Gelukkig had ik een reddende engels, NV die er al was en me via whatsapp begeleidde naar waar ik heen moest. Long live technology! Ik weet niet hoe ik ooit zonder smartphone heb kunnen leven, ik ben altijd en overal en online en kan overal komen via Google maps en 9292ov <3 Maar ik voelde me alsnog een loser, op de eerste dag wist ik al geen zak. Ik liep een beetje als een loser door het gebouw waarvan ik dacht dat ik heen moest. Daarna liep ik naar buiten naar een ander gebouw en kreeg ik te horen dat ik weer terug naar het eerste gebouw moest. D-r-ama. Gelukkig vond ik het uiteindelijk wel. Als opening kregen we een aantal toespraken van de burgemeester van Amsterdam, de rector en nog een geniale en komische man die ons ervan overtuigd heb dat we briljant zijn. En dat zijn we ;) Ik zat meteen al naast een aardig iemand waarmee ik meteen ging kletsen. Jammer genoeg raakte ik haar kwijt in die hele meute die de zaal uitkwam, maar ik zie haar vast nog wel eens.
Ik ben de helft van het verhaal volgens mij al vergeten.
Uhm, we moesten daarna nog met alle G&L studenten naar het Wis- en Natuurkunde gebouw (mijn thuishaven het aankomende academisch jaar) om naar een powerpoint te kijken en luisteren waarvan er nauwelijks geluid uit komt. Ik zat daar te kijken met een blik van wtf.. Ik hoop dat er niet veel belangrijke info in die powerpoint stond, want:

1. Ik zat iets te ver weg, dus ik kon niet zien wat er op het beeld was (wat eigenlijk achterlijk van me is, want ik weet dat ik niet scherp zie. al beweer ik van wel, –1 is niet scherp)
2. Ik hoorde dus niks (dat ligt niet aan mijn oren, al moet men soms wel eens wat herhalen. het is de leeftijd denk ik. sinds ik 18 ben, gaat alles achteruit, c’est la vie)

Daarna ontmoette ik eindelijk mijn (mentor)mama en papa voor deze week, leuke mensen. Als ik word ingedeeld in groepen heb ik altijd mazzel (behalve de reorganisatie van vwo 6, dat was gewoon kut) en mijn klasgenoten waren allemaal stuk voor stuk ook leuk. In het begin was het natuurlijk onwennig, niemand kende elkaar en het was zo stil (zo stil zul je ons waarschijnlijk nooit meer krijgen) dat onze papa zei dat we heus wel met elkaar mochten praten. Beetje awkward, but that doesn’t matter. Sommige kletsen me nu de oren van mijn hoofd, haha. We deden eerst een sleutelspel (de hoeveelheid sleutels die je had bepaalde hoeveel je over je zelf moest zeggen) en ik moet toegeven, 80% ging langs mij heen. Ik heb mensen daarna denk ik wel vijf keer gevraagd waar diegene ook alweer vandaan kwam. De namen wist ik allemaal wel in één keer (applaus) en ben er daarna van de 18 maar eentje vergeten. Wat overigens niet vreemd was, want ze lijken allemaal zoveel op elkaar. Geloof je me niet? M was vergeten wie een meisje was, en wat voor beschrijving kreeg ze: Ze is niet zo lang, blond haar en blauwe ogen.

Wauw. Dat is half Nederland :P Maar nu weet ik alle namen en het ging vrij snel. Na het voorstelrondje gingen we lunchen, betalen voor de Klonie kamp en wat spellen spelen. Het eerste spel was.. vrij apart. We gingen een kamertje binnen, waarvan ik eerst dacht dat het een collegezaal ofzo was en daar werden in twee groepen gesplitst. Het doel was om een persoon aan te wijzen die zoveel mogelijk kleding van de andere groepsleden aan moest trekken en degene die het meeste aanhad won. Wij kwamen niet verder dan halverwege de twintig, terwijl het record op 36 geloof ik stond. Wat een faal. Maar ja, je kent elkaar zo’n drie uur, ik zou me persoonlijk niet helemaal uitkleden in front of everybody. Dus ik gaf mijn vest en t-shirt en de rest gaf ook wat kleding. Het arme kind kon nauwelijks bewegen en ze zag eruit alsof ze op Schiphol erachter was gekomen dat ze teveel bagage had en dus 10 kilo kleding heeft aangetrokken om alles toch nog mee te kunnen nemen. Dat zou ik in ieder geval doen als ik in zo’n situatie zat. No way dat ik terug naar huis zo gaan! Het spel daarna was een quiz over alles, waarbij ik er tijdens de eerste ronde al uit lag. Vervolgens moest iedereen in een kring zitten en mocht iemand met een dobbelsteen een nummer gooien. Op het bord stond een lijstje met bijv. dat als je 1 gooit, alle blonde mensen een plek op moesten schuiven. Op een gegeven moment zit er dan vier man op je schoot en ik weet niet voor wie het erger is, degene die onder geplet wordt, degene in het midden die kut zit of degene bovenaan die nauwelijks kan zitten en al haar beenspieren voelt. Ik zat of boven of helemaal beneden, niet zo fijn, wel erg intiem. En vervolgens moesten we de hele cirkel rond en moest degene bovenaan de namen zeggen. Het vervelende eraan was dat sommige mensen namen waren vergeten, dus daar zit je dan terwijl je benen branden heb je iemand die best comfortabel zit die zegt: Uuuuuuhm, was het Bart? Nee? Shit, wat was het ook alweer. Hmm. Alsof die alle tijd van de wereld heeft. I was almost dying.

Even graven in mijn herinneringen. Hierna mochten we rondlopen op de informatiemarkt waar ik nog ex-klasgenoten tegen kwam =D Het weer was lekker, ik werd tegengehouden door allerlei studentenverenigingen en allerlei reclame. Ik heb heel veel dingen ingevuld waarvan ik eigenlijk niet meer weet waarvoor. Ook ga ik genieten van de eerstejaarskorting op een abonnement voor het sportcentrum en aan het einde van het jaar ben ik een gespierde godin die zowat kan vliegen. Het enige wat ik wil is eigenlijk de trap op kunnen lopen en niet daarna aan de beademing te hoeven. Slechte, slechte conditie! Voor de rest hadden we nog een wandeling door de school universiteit uni VU en was het de bedoeling dat we in de kroeg zouden chillen tot het avondeten. Nou, die kroeg was zo stampvol, je zou door daar te staan alleen al 6x aangerand worden. Per ongeluk dan. Dus gingen we maar buiten chillen waarbij we gestalkt werden door een wesp, the bitch. Vervolgens hadden we avondeten (wat by the way heel erg lekker was, maar eigenlijk niet genoeg want wij afrikanen eten 3x zoveel. ik snap ook niet hoe mensen na de helft te hebben gegeten vol zaten).
Om de eerste dag af te sluiten, hadden we nog een kroegentocht. Waar ik eigenlijk geen zin in had, maar toch was meegegaan want elke keer als ik ergens geen zin in heb, blijk ik het toch leuk te vinden. En het was ook leuk :P Ik mag mezelf ook nu met trots de meest slechtste Amsterdammer ooit noemen. Geboren en getogen in Amsterdam, maar ik zou echt niet weten waar ik was op dat moment. Om mezelf te verdedigen, ik kom uit Amsterdam Zuidoost, dus dan mag het. Om naar de kroegen te gaan, moesten we naar de Wallen. Ik dacht dat ik er ooit was geweest, maar blijkbaar niet. Na al die mensen achter de ramen te hebben gezien, liep ik op een gegeven moment met een pokerface en tunnelvisie door de straten alsof er geen moer te zien was. Maar, het was hartstikke gezellig in de café’s en we deden hele geinige spellen, waar ik nogal in faalde. Eerst deden we zo’n handenspel waarbij je in een rondje om de beurt op de tafel moest klappen. Op een gegeven moment staar je naar de hand die moet klappen, maar vergeet je gewoon dat het je eigen hand is, heel grappig. Het spel daarna was Suck and Blow. Daarbij moest je een kaart op tegen je lippen zuigen en die doorgeven aan degene naast je door het tegen zijn/haar lippen te blazen. Tegen de klok in, ging altijd goed, met mijn mentor. Met de klok mee, faalde ik best vaak, met als resultaat dat ik per ongeluk twee keer een klasgenote van me heb gekust. En elke keer als er de kaart viel, moest je wat drinken.

Wat heb ik geleerd? Ik lust geen bier, maar wel Wieckse rose bier én nog steeds een fan van Jillz en soortgelijke vrienden. Geef al het nieuws een kans, het kan leuker zijn dan je denkt.

Het einde van dag 1! x

ps. Ik heb nauwelijks foto’s gemaakt, wat alleen maar betekent dat het zo leuk was dat ik er geen tijd voor had gekregen, maar ik probeer er wel wat moois van te maken ;)