makes me happy (:

Geweldige titel.
Dit is de titel van een geweldige zanger.
Alhoewel, zoveel liedjes ken ik niet van hem. Ik heb het over niemand minder dan: Drake Bell. Vrolijk, swingend nummer, uhu <3
Maar waarom koos ik deze titel? Nou, het heeft allemaal te maken met wat er vandaag tijdens CKV is gebeurd. We gaan binnenkort naar een toneelstuk: Othello. Dus er kwam een man (Steve) een workshop geven, over dat toneelstuk. Hij kwam wel wat laat, maar goed. No hard feelings. Eerst een hele inleiding, toen mochten we vragen stellen. Ik vroeg als enige wat, want ik weet, niemand stelt ooit een vraag, tenzij het echt onduidelijk is, en dat was niet het geval. Maar het was echt doodstil, dus ik dacht, wat heb ik te verliezen, ik stel gewoon een vraag.
Nou, daarna moesten we ons (de groep) verdelen in drieën. Je mocht kiezen welk persoon je wilde zijn, Othello, Desdemona of Iago. De Desdemona's en Othello's moesten aan de kant zitten.
De Iago's moesten als eerst in het lokaal kriskras lopen. Ze moesten denken aan iets wat ze echt het allerliefst kapot wilde maken. En dat er een steentje in hun maag zat, wat steeds groter en groter werd. Ik dacht eerst letterlijk, maar naderhand kwam ik erachter dat hij het figuurlijk bedoelde. Daarna moesten ze in een rij gaan staan en zeggen waaraan ze dachten. Ik hoorde er niet bij (ik was een Desdemona), maar het eerste wat in mij opkwam was een gitaar. Ik heb altijd al, net zoals op tv bij die rockconcerten, met een gitaar tegen de grond te slaan (: lijkt me zo gaaf, hehe.
Even tussendoor: in de serie Drake & Josh, had Josh perongeluk de gesigneerde gitaar van Drake gesloopt, dus wilde hij een nieuwe kopen, een exacte kopie zodat Drake niks zou merken. Die handtekening regelde hij later maar. Dus hij ging naar Guitar World en vroeg of ze gitaren verkochten. (duh) Maar goed, hij koos dus de exacte kopie uit en het bleek dat hij $1200 was O.o Haha, als ik dat kocht alleen maar om tegen de grond te slaan, damn. De meeste mensen kozen voor elektronica, muziek of hun fiets :P Zeg maar die standaard hinderlijke dingen. Ik denk dat ze die steen in hun maag moesten verbeelden, omdat als er iets is wat je vervelend vind, je meestal een stom gevoel hebt in je maag en dat is dus die steen.
Daarna waren de Desdemona's. Wij moesten dus ook rondjes lopen door het lokaal en steeds sneller en sneller en sneller. En het tempo vast houden. Dus wij lopen heeeel vrolijk door het lokaal heen, lalala. Toen zei hij: Denk nu aan iets/iemand waar je heel gelukkig van wordt. Mijn eerste gedachte was direct, the jonas brothers. Echt gewoon meteen (a). En wij moesten dus heel happy (snel) rondjes lopen. Wij lopen daar echt zo met een grijns xD Zegt hij opeens dat we moeten doen alsof we door onze rechterbenen zakken. Dus wij lopen daar een beetje kreupel door onze benen te zakken. Daarna mochten we ook in een rij gaan staan en koos hij mensen uit die naar voren mochten komen om wat te vertellen. Maar terwijl je aan het praten was, moest je, wanneer hij in zijn handen klapte, door je rechterbeen zakken. Na een paar klasgenoten, wees N. mij aan, dat ik aan de beurt was. Ik keek zeg maar expres de andere kant op, zo van: ik ben niet aan de beurt :O Ik dacht dat N. me expres aanwees zodat ik moest, maar hij had mij echt aangewezen. Dus ik liep naar voren en stond daar en zei: Ik moest denken aan een jongen.
Toen zei hij: Stop. Ik wil even dat je denkt aan hoe je je net voelde.
Dus er verschijnt een hele grijns op mijn gezicht <3
En toen mocht ik vertellen: Ja, ik dacht aan een jongen die lid is van een band, the Jonas Brothers, hij heet Nick Jonas etc. We hebben hem in het echt gezien op 13 november en werden helemaal hysterisch omdat ze zulke vrolijke en inspirerende muziek maken.
En Steve die stelt dus allerlei vragen als in, hoe ziet hij eruit, welke kleur ogen heeft hij, beschrijf hem eens etc.
Dus ik vertel in geuren en kleuren alle details, maar ondertussen!
Ondertussen, klapt hij echt 23482934823948239x in zijn handen waardoor 23482934823948239x door mijn been moet zakken. En om het nog even leuk te maken doet hij ze even 2546 x achter elkaar zodat ik niet eens op kan staan. En op het einde, ging ik neer :) Hops op mijn been. En het was blijkbaar heel grappig, dat mijn been "bezweek".
& last but not least, the Othello's.
Die moesten wandelen en doen alsof er een hinderlijke vlieg om hun hoofd heen zoemde. En dat er steeds meer kwamen. En elke keer dat je ze sloeg, werden het er meer, en meer en meer. Ze moesten ook denken aan iets wat ze heel erg kwaad maakte. Eerst liepen ze nog wat lacherig rond en daarna zag je echt hun humeur tot het nulpunt dalen. Some of their faces, wow. Toen moesten zij ook in een rij gaan staan en zeggen waaraan ze dachten. En terwijl ze hun verhaaltje vertelde, moesten ze wanneer hij in zijn handen klapte doen alsof ze een vlieg inslikte xD Hehe, geinig. Er waren veel emoties naar buiten gekomen, het was wel interessant. Alleen is er nog 1 ding wat ik niet snap, waarom moest Desdemona door haar been zakken en Othello de vliegen inslikken?

pompompom.

cunexttime! x