just livin' my life: Walibi World

Ik was echt compleet vergeten om te vertellen over Walibi World. Als NG me niet erop had gewezen, zou hij er nooit op gekomen zijn. En tsja, dan lopen jullie een goed verhaal mis.
Op 6 juli 2010, een dag waarop we vrij hadden van school, maar nog geen vakantie hadden, hadden we afgesproken om naar Walibi World te gaan met z’n vijven. Op die dag was ik 16 jaar en 364 dagen, dus op alle foto’s ben ik nog 16:P We hadden eigenlijk afgesproken om met z’n allen in shorts te gaan, maar ik had uiteindelijk toch gekozen voor een korte broek, want je weet het nooit met het Nederlandse weer. Net zoals vandaag ging het vijf minuten keihard regenen en daarna lijkt het opeens alsof het allemaal nooit gebeurd is. Dus ik dacht, een korte broek is kort genoeg om niet spontaan flauw te vallen en lang genoeg om niet ijskoud te rillen als de hemel besluit om zes liter eruit te gooien. Na de eerste metro te hebben gemist (typisch) was ik eigenlijk iets te laat op de afgesproken plek, dus ging ik rennen. Ik kreeg wel op mijn kop van KH, omdat ik een korte broek aan had en geen shorts. (En de dag erna had ik wel shorts aan xD) Na een auto ritje kwamen we eindelijk aan in Walibi World. Hij was nog net open, en omdat we dankzij mijn moeder (die Remia sauzen had gekocht, met de speciale Remia codes waarmee je per persoon (!) minder hoeft te betalen. Ze zijn overigens nog steeds geldig! remia ) 10 euro per persoon minder hoefden te betalen, begon de dag al lekker.
Na de grote opening waarbij een kind op de knop mocht drukken, gingen we naar binnen =D We gingen als eerste in de Crazy River, wat echt wel geinig was xD Ik zat helemaal voorin en de mensen achterin werden geplet xD Maar de geplette mensen achterin kregen niet 86 liter hun gezicht in gesmeten de daling naar beneden xD Dus waren we kletsnat :) Vooral ik. Dat wordt ook wel KARMA genoemd:P Daarna gingen we volgens mij door Walibi for kids, waar we heel vrolijk High School Musical liedjes hoorden =D Ik moet toegeven dat ik veel van die liedjes kende, ehum. Onderweg daarheen gingen we nog even in de Hudson Bay, zo’n schip die voor dat lekkere buikgevoel zorgt xD Ik houd van dat gevoel, dat had ik ook in de vliegtuig met turbelentie en in liften:P Als ik het me goed kan herinneren zijn we daarna in de Splash Battle geweest, we waren toch al nat. Omdat we met z’n zessen waren, gingen we dus met drie, drie. Eerst gingen ik en nog twee anderen en zaten we hysterisch te gillen als we door een muur van water gingen en daarna ging de rest. Het geinige was dat er ook twee jongens waren die aan de kant stonden. Aan de kant staan ook van die waterpistolen, dus zaten ze op ons te schieten xD Maar toen zij eenmaal in hun wagentje zaten, was het payback time, muahaha. Laten we zeggen dat ze heel, HEEL veel water hadden geïncasseerd:P Daarna zijn we naar een draai ding geweest, waar geen naam bij staat, zie plaatje. Hij is dicht in de buurt bij de Piccolini.
Ik zat dus in dat apparaat en naast me zat NG. Nadat de gordels vast zaten, zei ze tegen me: Weet je dat je van dit ding super misselijk wordt?
Ik: Wat? NEE, Ik wil eruuuuit! En toen begon hij te draaien. O my goodness, het was een hel. Net als je denkt dat hij stopt, schakelt hij over naar de vijfde versnelling O.o Toen ik eruit kwam, was ik misselijk en duizelig en had ik hoofdpijn, dus moesten we eerst even tien minuten op een bankje gaan zitten om bij te komen. Voor me was de Piccolini en die bleef maar draaien en draaien en draaien. Na een tijdje wilde mijn entourage naar de Superman. NG was er een keer in geweest en dat was tevens de laatste keer. Omdat ik nog steeds misselijk was besloot ik ook maar niet te gaan, dus hadden we een belachelijk dure hotdog gehaald, zodat als ik misschien wat in mijn maag had, mijn misselijkheid zou stoppen. En mwaah, het viel wel mee. Het was niet helemaal weg, maar wel iets minder. Van de rest wat ik me nog kan herinneren is dat wel naar El Rio Grande, wat best een rustig ritje was. Terwijl we in die kilometerslange rij stonden, waren er een paar meisjes achter ons die blijkbaar de hele tijd een paar van ons stonden te duwen en over ze zat te praten. Ik had eigenlijk niks gemerkt, ik stond vooraan. Op een gegeven moment drongen ze voor, daar waren we ook vanaf. Toen ze voorbij reden met hun bootje staken ze hun middelvingers op. IC riep keihard: HOER! In their face. En toen gingen we in ons bootje, en ik zat weer op de ideale plek, ik werd niet nat, muahaha. Soms heb ik het gewoon:P We waren nog een keertje in Crazy River gegaan, want we wilden een foto. We waren namelijk naar Walibi voor MA’s verjaardag. Voor in de rij vroeg een jongen aan ons met hoeveel we waren.
Ik zei op een heel doodgewoon normale toon: Zes.
Daarna begon hij te praten tegen NG en opeens word ik geroepen en zegt JI dat ik met die gast aan het flirten was! HET ENIGE WAT IK ZEI WAS ZES, en die gast stond de hele tijd tegen NG te kletsen. Dus schoof ik het feit dat ik aan het flirten was over naar NG:P Zij stonden te praten over dat we al sinds 10 uur ‘s ochtends in het park zijn en blabla. En ik stond af te luisteren. Tsja, wat doe je anders als je in de rij staat te wachten:P
En last but not least moest ik nog in de El Condor, want dat was de enige achtbaan waar ik nog niet in geweest was. =D En damn, het was keihard + hoofdpijn xD
De rest van de attracties waar we in waren geweest waren de Flying Dutchman, met die scherpe bochten. Dankzij die attractie heb ik een nieuw natuurkundig begrip geleerd, wat op het bord stond naast de wachtrij.
Massatraagheid: Als je een richting op beweegt, en dan opeens de andere kant op gaat, gaat je lichaam (de massa) eerst de oorspronkelijke richting op en dan pas de nieuwe richting.
Dus als je bij een scherpe bocht komt tijdens je rit in de Flying Dutchman, lijkt het alsof je er zelf bijna uitflyt. We zijn ook in de Space Shot geweest, tijdens het wachten telden we hoelang het ritje duurde en telkens vergaten we weer wat het was:P
En meer weet ik nu even niet:P De rij was wel gigantisch en we hebben in de rij leuke foto’s gemaakt, maar die rij was het echt waard:P Het grappig was dat de rijen daar eigenlijk best kort waren, vergeleken met normaal.

eten Anywayz, we hebben nog wel lekker eten gehaald. Op deze foto’s staan wat we in het park hebben gegeten. We hadden een speciale Walibi Swirl, die ik geforceerd heb opgegeten. Ik moest en zou hem opkrijgen, anders vond ik het geldverspilling. Die wafel was echt goddelijk. Zo zoet dat het eigenlijk verboden moest zijn. Ik heb er echt van genoten, jamjam. Ookal kreeg ik die ookal bij niet op, want we hadden natuurlijk al wat op. En die gedraaide aardappelchips ding was heel apart, maar ook lekker. AANRADERS!