Canada: Buffalo, NY

Tijdens ons verblijf in Canada, besloten we ook even naar Buffalo in New York te gaan. We stonden vroeg op en vertrokken met de auto naar de Verenigde Staten. Mijn nicht bestuurde de auto, een rit van ongeveer 4 uur. Omdat het zo’n lange rit was, stopten we even een stukje voor de grens. Na een pauze van zo’n tien minuten, waarin mijn oom even geld ging wisselen, gingen we weer verder. Iedereen zat erin, alleen in half omdat mijn zusje haar gordel nog vast moest zetten. Ik wil net in gaan stappen, opeens neemt mijn nicht gas en wilt ze achteruit rijden, terwijl ik nog met de helft van mijn lichaam een luchtje aan het scheppen was:P Mar ze kwam er op tijd achter, anders zou ik mee gesleept worden over de grens naar Amerika. 
Het grappige is, dat als je bij de Niagara Falls bent, en over de brug gaat, dat je dan in de Verenigde Staten bent =D Maar voordat we naar New York mochten, moet je natuurlijk jezelf identificeren blabla. Canadezen komen zonder moeite in Amerika, Nederlanders zijn een andere geval. (Canadezen hebben trouwens papieren paspoorten, alleen wij hebben echt een pas. En waarschijnlijk ook nog een paar andere landen:P) Zodra die gast zag dat we Nederlanders waren, moesten we parkeren en naar het overheidsgebouw of zoiets dergelijks. Daar moesten we met een lift naar boven en in een wachtkamer gaan wachten. Na zo’n tien minuten werden we opgeroepen (zoals gewoonlijk hebben ze onze hele achternaam verpest, alleen wel beter uitgesproken dan normaal hier.) Eenmaal daar moesten bij een man met z’n allen gaan staan en gingen ze allerlei rare vragen stellen zoals tegen mijn nicht en oom: Hoe komt het dat jullie iemand kennen helemaal uit Nederland?
Nicht: What is that kind of question? Can’t we have relatives in other countries? This is ridiculous.
Agree :)
We moesten formulieren invullen, vinger afdrukken nemen (ik had weer troubles met links en rechts:P) en in een camera kijken. Mijn moeder moest precies hetzelfde doen, alleen mijn zusje hoefde niet. Degene die het hield, had als achternaam Arredondo of zoiets dergelijks en ik kon het niet laten om Alejandro te zingen maar dan met zijn naam (a).
Op het einde moesten we nog 18 dollar betalen, kreeg ik mijn stempel met als bewijs dat we naar de VS waren geweest (yeah) en toen konden we eindelijk gaan. Ik wilde nog een foto maken van een bord waarop stond, Welcome to New York beginnen ze er een heel probleem van te maken, niet bellen en geen foto’s! Hang dan een bord op ofzo =.=
Voordat we de stad in gingen, reden we eerst langs een arme buurt. En het was écht heel erg, oude huizen, gebroken ramen, getimmerde deuren, niet onderhouden tuinen (dat kan ik nog geloven, als je een lazy ass bent) en iedereen stond buiten. We zagen zo een man voor zijn niet zo sjofele huis op een stoel zitten, gi-gan-ti-sche buik, niet normaal. Voor de rest zag je al die mensen langs de weg staan, typische gangster looks die je auto na staren. Daar wordt je echt gewoon bang van. Ik mocht van mijn moeder ook geen foto’s maken, voordat we neergeschoten zouden worden xD Op een gegeven moment kwamen we bij een winkelcentrum en gingen we even snel shoppen. Ze hadden daar een actie dat als je de dag erna terug zou komen, je zo’n 30% korting zou krijgen. Dus we vroegen naar de manager, en die kwam. A. meteen met een vriendschappelijk stem: Hey manager, how are you.
Hij: O, I feel you guys are up to something, haha.
A.: Yeah, there’s a small problem. We’re Canadian and only in town for today, so can we get the discount today?
Hij: Haha, I’m sorry guys, I can’t do that
A leest naambordje: Come on, Matt, I’ve visited this place here for years, don’t you want me to come back?
Matt: Sure, but I have to keep my family in mind, I can’t get fired it these hard times. You know about the economic crisis?
A: Yeah, I’m pretty sure it won’t be such a problem, come on Matt.
Matt: I’m sorry but I’ve got a boss above me, I can’t afford this.
Jammerrrrrr :P Maar het was fascinerend om het gesprek te horen, goed voor mijn engels. Merci beaucoup.
Toen we terug kwamen, hadden we belachelijk veel honger. Mijn moeder had in de ochtend snel broodjes gemaakt en bananen mee genomen. En nu mag je gokken wat de temperatuur was toen we gingen =D Hint?

Dit zijn onze bananen, nadat ze twee uur in de auto hadden gelegen in de brandende zon. En geloof me, ze waren knalgeel toen we ze mee namen. We konden ze niet eens eten want hij was helemaal heet en zacht, NASTY.

ps. Het was 30 graden.

Na onze eerste shoppingmall, waarin een meisje zich verwonderde dat ik zuuulke grote voeten had (en bedankt:P) gingen we naar een nog grotere. Op een gegeven moment kwam ik langs een I <3 NY shirt en ik had beloofd ze te kopen voor een paar vrienden. We gaan naar binnen, zegt die gast: 13 dollar per stuk, goedkoper krijg je ze nergens!
My ass. Ik stond op het punt ze te kopen, maar ze hadden de goede maten en kleuren niet. Een Large was een XXXXXL voor het hele gezin als ze een band proberen scheppen en intiem willen worden. En de S was een L in het roze. Maar mijn zusje, met haar super arendsogen zag aan het begin van NY een winkel met die shirts, dus daar zouden we daarna naartoe gaan. Op weg naar beneden zagen we mijn oom en moeder lopen. Mijn zusje en ik stonden boven en PSSSSSSTen naar ze en gingen zwaaien zodat ze ons zouden zien. Opeens hoor ik psssst en zwaait er een onbekende jongen naar ons. Canadezen zijn echt leuke mensen (:
In het winkelcentrum gingen we dus op jacht naar wat leuke dingen. Op een gegeven moment kwam ik een sieraad tegen die ik MOEST kopen. Ik heb namelijk een vriendin die in mei jarig was en ik moest haar nog een kado geven:P Ik weet zeker dat ze erom zal lachen en er is een kans dat ze dit leest dus ik zet het er maar nog niet op xD Zodra ze hem heeft, vertel ik het wel:P
Hij was 7 dollar en mijn moeder zei dat het geldverspilling was, maar ik wist dat ik het moest kopen, dus ik bleef zeuren tot het mocht.

Ik: If you were a girl, which one would you choose?
Verkoper 1:Whaaat?
Ik: Which one would you choose if were a girl
Verkoper 2: I think the most important thing is that it has hearts on it and there is written *** on it. xD
Ik: True xD Well, my friend dislikes ***, so I thought it might be funny to buy for her
Verkoper 2: Ahaha, well. What’s her favourite color?
Ik: …
Verkoper 2: Which color does she use the most?
Ik: WHITE =D Thanks!
Verkoper 1: Do you want to donate a dollar for the Music Foundation somethingsomethinganother
Ik: Sure.
Have a nice day =D

Ik liep helemaal vrolijk naar mijn moeder en ze keek me echt aan alsof ik gestoord was. Maar dat maakt niet uit, ik heb een kadootje =D Waarschijnlijk draagt ze het niet, maar hij krijgt vast een ere plek in haar kamer xD En dan blijkt dat een speciale editie te zijn die 300.000 dollar waard is ofzo over 10 jaar:P
Toen we verder gingen, ging mijn moeder een winkel in. Ik volgde haar en kwam twee tegenliggers tegen. Die jongens keken naar me en fluisterden, maar ik dacht: Whatever. Ze lopen dus voorbij en dan duwt die ene jongen zijn vriend tegen mij aan.
Oh sorry, excuse me.
Wat doorzichtig, dat deed ik ook toen ik 13 was en wist dat een vriendin van me een jongen leuk vond, sigh.
En toen liepen ze giechelend weg.

Wat ik ook niet moet vergeten om te zeggen is dat er in het winkelcentrum een pad was met Aziatische restaurants waar ze gratis kip en garnalen enz. laten proeven.
Ik ben vier keer langs gelopen.
Toen we honger kregen besloten we daar te gaan eten, dus ik koos een kids meal. Het was meer vlees dan rijst, dat moet ik wel toegeven. Alleen het vreemde van het eten was ons drinken. Ik zeg nu volledig de waarheid, dit keer overdrijf ik niet: Ik had Sprite gekozen en na een paar hapjes had ik dorst. Ik neem dus een slok van mijn Sprite en het smaakte naar AFWASWATER! Okay, ik heb nog nooit afwaswater gedronken, maar je proeft met je neus en ik was heel vaak af. Met afwaswater bedoel ik natuurlijk het water wat al gebruikt is om af te wassen, niet de verse uit de kraan. Volgens mij hergebruiken ze die ijsblokjes ofzo. Iedereen vond dat ik me aanstelde, maar nadat ze een slok namen proefden ze het ook. Het was zo ranzig, dus gingen we terug. Zegt die gast: Oh yeah, lots of people have complained about it. But I don’t taste anything strange.
My ass. We kregen een nieuw drankje en ik koos voor Icetea, maar dat was echt van dat waterige Icetea. Alsof het op was, ze geen nieuwe wilde kopen en alles verdund hebben ofzo.

Op de weg terug was ik een beetje in de stress, aangezien ik niet wist hoeveel die shirts kosten en of ze nog wel open waren. Het was rond 7 uur toen we vertrokken en iemand vertelde dat de winkels rond 8 @a 9 uur dicht gingen. Dus ik dacht, we hebben nog meer dan genoeg tijd. Maar de vrijdag ervoor was er een Caribana festival (waar ik ook ben geweest) en toen was het een publieke feestdag. Het was dus een lang weekend en veel Canadezen zijn dus naar de VS geweest. De file was zoo belachelijk lang, de stoplichten gingen 6 keer op groen en nog waren we geen nanometer opgeschoven. Ik was echt in de stress, want ik dacht: Hoe kun je nou naar New York gaan en geen enkele I <3 NY shirt vinden? Na twintig minuten besloten we een korte weg te nemen, maar het enige voordeel was dat we 500 meter verder in de file kwamen te staan. We zagen allerlei politie dus ik dacht eigenlijk dat er iets gebeurd was. Maar het waren gewoon veel mensen die tegelijk naar Canada wilden gaan. I can’t blame them, who wouldn’t love to go to Canada =D Mijn moeder zag dat ik onrustig was, dus uiteindelijk toen we de omgeving een beetje herkende stapten we uit en liepen er naar toe. Mijn ma zei dat ze zag dat ik bijna dood ging van vreugde toen ik die winkel zag en met mijn lange benen binnen twee seconden overgestoken was naar de winkel. Ze was bang dat ik van happiness aangereden zou zijn xD Ik was echt in de hemel toen ik die winkel zag met 3429348923859258 i <3 NY shirts =D En 3 voor 10 dollar (in you face, man van het winkelcentrum). Nadat we de inkopen hadden gedaan, konden we eindelijk terug naar Canada.

That’s all, meer dan genoeg denk ik.
see you next time! x