twentyeleven

Een nieuwe post in een nieuw jaar. Ten eerste: Gelukkig Nieuwjaar! We zitten in een nieuw decennia en dit keer gaan we het goed doen, 2011! <3
Ten tweede: Sorry dat het zo ongelooflijk lang duurde voordat ik met een nieuwe post kwam. Maar dat komt omdat ik het zo ziek druk ben, niet normaal. Er was een toets week, PO’s, presentatie, schrijftoetsen and last but not least, mijn Profiel Werkstuk. Die is nu gelukkig af, alleen heb ik er een foutje in gezien. Eigenlijk moet ik die pagina opnieuw printen, maaaaaaar: het papier is op. Dit is typisch een geval van: Scheiße.
Ik print het morgen wel op school denk ik.. Ik had eerst nog vier pagina’s over, toen ik erachter kwam dat mijn conclusie niet klopte. Dus moest ik mijn conclusie opnieuw uitprinten, maar de groene kleur van het plaatje van de Tonic Lemon was oranje geworden. Dus deed ik het opnieuw en werd hij weer oranje. Na wat te hebben zitten klooien met de printer, printte ik het voor de derde keer uit en toen kwam hij er wel goed uit. Dus ik had nog één pagina over. Toen zag ik dat ik in mijn voorwoord had staan: “neger” in plaats van “negen”. Dus had ik die ook maar opnieuw geprint. En nu blijkt dat ik nog wat mis in het voorwoord, maar dat was mijn laatste blaadje! Dus tenzij mijn ouders toevallig papier hebben, moet het morgen op school uitgeprint worden, great.

Ik zit hier trouwens half gebroken achter de computer, want ik ben zo smerig gevallen.. Ik was vanochtend met mijn zusje op weg naar de kerk toen ik merkte dat de grond vrij glad was. Er lag geen ijs of sneeuw, maar er was toch glij-gevaar. Dus we gingen beide schaatsend verder, tot we bijna bij de kerk waren. Ik zag een jogger aan komen en ik dacht: Gestoord wijf, straks glij je uit.
Opeens hoorde ik achter me mijn zusje keihard ‘au’ schreeuwen en voelde ik een schoen (een #%#$%#$%#% Ugg) tegen mijn voet trappen. Ik verloor evenwicht en de grond was al zo stabiel met heeel veel wrijving (niet) en smack tegen de grond op mijn heup. Het leek alsof de tijd in slow motion ging, maar ook in fast motion. Slow motion: Er gingen 45398359 gedachten door mijn hoofd, waaronder “wat was dat bij mijn voet,” en “waarom komt die grond zo dichtbij?” en “kut, ik moet mijn hoofd beschermen”. Fast motion, voor ik het wist lag ik op de grond, zonder mijn armen uit te hebben gestoken om mijn val te breken. Van de pijn draaide ik zestien rondjes (lees: anderhalf) en ik zag die jogger nog voorbij joggen, één blik op ons werpend. Pfft.

Anyway, ik verlang naar de zomer. Ik kan niet wachten tot ik mijn diploma heb, dan weet ik dat ik in ieder geval niet meer hoef te leren voor 502% voor drie maanden lang! <3 Als ik wat mensen kan overhalen, zou ik naar Bulgarije willen voor examenreis.  Ik heb echt een geweldige villa gevonden, als we z’n allen gaan betalen we elk maar 84 euro voor een week! Daarnaast kunnen we nog met de bus naar Bulgarije of anders voor 260 euro (heen en terug) met het vliegtuig =D Als Eyjafjallajokul maar niet dom gaat doen *afkloppen, afkloppen, afkloppen*.
Ik zie het al helemaal voor me, op het strand zonnen, op een jetski in de zee, kanoën, kajakken, met een golfkarretje over de wegen crossen en de Bulgaarse cultuur opsnuiven. En dan ‘s nachts de clubs hitten, it must be great.

Maar ja, dan moet ik wel wat mensen overhalen regelen. Ik heb geen zin om in die twee weken tussen het examen en de uitslag alle twintig nagels eraf te bijten terwijl ik thuis zit. Never. Ik heb namelijk nog nagels nodig om eraf te bijten terwijl ik wacht of ik word aangenomen voor mijn studie.
Ik ben al begonnen met sparen voor de reis, dus we gaan :) Desnoods gaan we naar Reykjavik, voor mijn part mogen we de kaart van Europa ophangen en het geblinddoekt met dartpijltjes beschieten om zo onze bestemming te kiezen, we gaan. Ik ben 17 (en dan ook, maar dan hoef ik nog maar zo’n drie weken tot ik 18 ben) dus waarom niet?

Mijn 2011 motto: Just do it, if it doesn’t kill you, it makes you stronger!

Let’s rock this year! x